Voordat ongetwijfeld de komende dagen deze rubriek vol zal staan met “Stein”verhalen nog even een kort verslagje van de 5e Drents Friese Wold Rabo-marathon Diever
Kijk, mijn onervarenheid in het ultra wereldje betekende ondermeer dat ik te laat in de gaten kreeg wat een fantastisch festijn de Zes uurs loop in Stein wordt. En dan 3 weken van te voren nog willen inschrijven was er logischerwijs dus niet meer bij !. Maar het trainen gaat natuurlijk gewoon door, de afgelopen weken met het perfecte weer was het alleen maar genieten en dan ga je vanzelf zoeken naar alternatieven. Ultraned biedt wat dat betreft genoeg informatie, toen ik ook nog een las dat de 5e Drents Friese Wold Rabo-marathon Diever over 1 ronde gaat was m’n beslissing snel genomen. Dat moet dan maar het “alternatief” worden. Op vrijdag nog even een mailtje gestuurd met de vraag of het echt 1 grote ronde is hetgeen per kerende mail werd bevestigd.
Daar stonden we dus om 12:00 uur aan de start om door de wethouder te worden weggeschoten. Als tussen al die zenuwachtige en dribbelende lopers ook nog eens Cor Westhuis (Trans Europe-FootRace) als de rust zelve staat geeft dat nog eens een extra sportief tintje aan het deelnemersveld. Maar goed, om 12:02 klonk dan echt het startsein en voorafgegaan door een fietser werd er eerst een rondje door Diever gelopen alvorens we de natuur in doken. Leuk trouwens dat er zoveel publiek en halve marathon-lopers langs de kant stonden te applaudisseren terwijl we nog maar net op gang kwamen. Als je vervolgens de wonderschone natuur induikt, kost het je wel de nodige moeite om de gang erin te houden, jongens wat heeft Nederland, zeker voor een randstedeling, toch nog een hoop moois te bieden. Waar kun je inderdaad een hele marathon lopen door een gebied met afwisselend bossen, heide (32 km punt met soms toch wel een koude wind tegen), struikel je letterlijk over de schapen met pasgeboren lammeren, smalle bospaadjes afgewisseld door brede, pas aangelegde zandpaden om dan weer teruggebracht te worden richting Diever. Het eerste uur deed het zonnetje nog aardig z’n best, het 2e uur werd het al een beetje een waterig zonnetje om het 3e en voor mij laatste uur over te gaan in stromende regen. Maar dat kon de pret niet drukken hoewel menig deelnemer het de laatste kilometers daardoor wel extra zwaar te verduren kreeg. Maar is dat nu juist ook niet de charme van een echte “ontdek je plekje” marathon.
Leg dat “ontdekken” trouwens niet verkeerd uit, de route was prima aangegeven, de verzorging kon ik me nog herinneren van de 4e Rabo dieverzand boscross-marathon, voldoende drinken (thee graag wat warmer en een extra klontje suiker mag best!) maar waarschijnlijk vanwege die mooie afgelegen ligging hebben ze daar nog niet door dat marathonlopers onderweg een stukje banaan, sinaasappel, brokje koek etc. zoals vaak bij andere marathons gebruikelijk, graag in het pakket opgenomen zien. Dus dat had ik nu gelukkig zelf bij me zodat ik tot de laatste kilometer heb kunnen genieten van het fantastische parcours. Op de terugweg hoorde ik op de autoradio weer dat spotje om in het kader van de provinciale verkiezingen aandacht te vragen voor vrijwilligers, als ik ook hier weer zag hoeveel medewerkers(sters) niet alleen in het met sluiting bedreigde zalencentrum “Dingspilhuus” actief waren maar vooral ook langs het parcours om lopers veilig te laten oversteken, van het nodige vocht te voorzien of extra te attenderen op de juiste bospaden doe ik ze voor m’n gevoel tekort met een simpel dankwoordje maar toch, bij deze! Heel veel lopers en loopsters hebben in ieder geval weer een fantastische dag gehad en op een leuke manier kennis gemaakt met het Drents Friese Wold.
{b}Jan Paagman{eb}