Als je net een uurtje A16 achter de rug hebt en je ziet die enorme bouwprojecten om straks met de trein 5 minuten sneller in Parijs te kunnen zijn dan begrijp je soms niet wie in dit land de keuzes maken wat er met ons geld moet gebeuren.
Al voor zevenen zijn wij in Breda om getuige te zijn hoeveel vrijwilligers daar al druk in de weer waren met de ombouw van het stadspark in een heus atletiek centrum.
Tenten opzetten, parcours afzetten, uitgebreide cateringfaciliteiten, inschrijvingen regelen, en al die vrijwilligers doen dat maar met één intentie: geld inzamelen om het leven van schizofrenie patiënten en hun familieleden meer inhoud te geven ! http://www.schizofrenieplein.nl/index.htm
De zes uur zijn me deze keer zwaar gevallen maar ik denk dat al die vrijwilligers het ook behoorlijk voor hun kiezen hebben gekregen. En dat om wat extra geld bij elkaar te schrapen om hun patiënten dat kleine beetje extra te geven, wie heeft het dan over ons leven in een “rijk”land.
Als sporters waren we deze keer natuurlijk weer de koning te rijk, fantastisch weer, leuke opkomst, enthousiaste gezichten van herkenning, dat ultra wereldje blijft een gemoedelijk “ons kent ons”kliekje waar het goed in toeven is.
Deze keer een heuse briefing vooraf (kende ik alleen uit het wereldje van de luchtvaart) en toen om 8 uur ‘s-ochtends al van start. Heerlijk zo vroeg al lopen, alles ziet er nog lekker fris uit, het stadspark deed z’n best om zich van haar beste kant te tonen, de vogels kwetterden er om het hards op los en de supporters zochten al een lekker plekje in de zon op. Wat wil een mens nog meer !
Daar kan ik deze keer duidelijk over zijn, iets minder dan 6 uur want ik heb mezelf eens goed overschat. Op basis van de resultaten van de afgelopen weken dacht ik wel met de “grote” jongens mee te kunnen, een tijdje liep ik nog gezellig op met Philip Verdonck maar volgens mij heeft hij gewoon z’n tempo een beetje naar beneden geschroefd om mij een pleziertje te doen. Want toen Philip echt aanzette heb ik hem heel wat rondjes voorbij zien komen. En dat gold natuurlijk ook voor Lucien en Dirk.
Tot ruim 4 uur bleef het lekker gaan, voor mijn gevoel duidelijk sneller dan in Wijdewormer, naar bleek dus te snel. Want de accu begon leeg te raken, toen ik ook nog eens door onze altijd lachende zuiderbuur Patrick Kloek op een ronde werd gezet wist ik dat ik deze keer weer de sportieve eer aan hem moest laten. M’n plezier was er niet minder om !
s-Avonds op de bank lijkt het allemaal al weer zo snel voorbij maar van mij had de speaker wat sneller mogen aftellen richting 6 uur. Trouwens een hele prestatie, 6 uur vol kletsen op een leuke en ook voor het publiek onderhoudende manier.
Dat Ton Smeets ook steeds handiger wordt in het delegeren bleek wel uit het feit dat Ton aardig wat rondjes gezellig meeliep terwijl “zijn” vrijwilligers van de tijdwaarneming zich nauwgezet van hun taak kweten. Een echte genietdag. Als je ook zag hoe kinderen deze keer zonder ruzie langs het parcours in het zonnetje spelletjes zaten te doen, moeder de verzorging voor haar rekening nam en vader driftig z’n kilometers wegtikte dan is dat toch een heel andere invulling van moederdag dan de commercie ons wil doen geloven.
Overigens gold dat niet voor Mies Kuipers want Mies wist dankzij het niet aflatende gesleep van haar kinderen met cola, water, sponsen etc maar liefst ruim 61 km weg te zetten. Over moeder verwendag gesproken !
Maar goed, terug naar het loopfestijn, na 6 uur mochten we als trouwe honden weer blijven staan totdat de baas de laatste metertjes was komen opmeten om daarna nog steeds in een lekker zonnetje te genieten van de prijsuitreiking.
Aan het einde van het verslag moeten natuurlijk ook altijd nog wat kritische kantekeningen worden geplaatst maar met zo’n organisatie, zoveel stralende vrijwilligers, tja dan wordt het moeilijk.
Begrijp me goed, ik mag onze zuiderburen graag, ze hebben bijvoorbeeld heerlijke biertjes, maar om er dan gelijk 3 op het podium te zien staan, dat is een beetje veel van het goede, dat moet volgende jaar anders kunnen!
Kortom, iedereen hartstikke bedankt voor een heerlijk dagje “wandelen”in het park. En dankzij die nauwgezette tijdwaarneming hebben ze zelfs nog geregistreerd dat ik m’n PR met maar liefst 40 meter heb verbeterd.
Johanna hanteerde deze keer onze ( nieuwe) digitale camera, op http://www.roadrats.nl kunnen jullie het resultaat zien.
Tot 24 mei in Bunschoten, de Eemmeerloop !
Jan Paagman