Email woensdagavond 15/10/03
Beste Martien,
Dinsdagavond gearriveerd in Nederland na een enerverende tijd. Ben inmiddels ook weer aan het werk. Een uitgebreid verslag zit er nog even niet in.
Mijn vader kon helaas niet aanwezig zijn bij de ceremonie. De afstand (totaal 25 km), het stijging- en dalingspercentage, en de weersgesteldheid (gladde paden) lieten dit niet toe. Vanwege de dichte mist was een helicoptervlucht onmogelijk.
Hierbij een van de krantenartikels van het gebeuren. Overigens geschreven door een loper die zich vlak achter Guus bevond tijdens het ongeluk. Het herdenkingsbord bevindt zich niet op de plaats van het ongeluk (= te smal) maar een 30 mtr daarna. Hierdoor konden de ongeveer 40 aanwezige lopers/rode kruis medewerkers/pers/organisatie redelijk bij elkaar staan op zaterdag.
De president van de Grand Raid heeft een woord gesproken, daarna heb ik mij in het Frans gericht tot de groep. Op de plek van het bord heb ik op verzoek van Carolien o.a. schelpen van Texel achtergelaten, zand van de Wassenaarse Slag, en een foto van Guus bevestigd. Vervolgens ontwikkelde zich een gesprek tussen lopers, getuigen, reddingswerkers en overige aanwezigen. Na afloop ben ik in het gezelschap van de twee (Creoolse) rode kruis medewerkers (die als eerste bij Guus waren) en nog een aantal aanwezigen afgedaald naar de plek van het ongeluk en het plateau waar Guus uiteindelijk terechtgekomen is. Hier zijn we ook nog met z’n allen op zoek gegaan naar z’n vermiste kamera. Vervolgens ben ik, nadat de rest vertrokken was, met de reddingswerkers de berg weer afgedaald. Naar goed Creools gebruik werd er na afloop enige rum genuttigd.
De zondag daarop hebben wij in het gezelschap van Robert Chicaud, president van de Grand Raid, en zijn vrouw, een zeer aangename, voedzame en leerzame middag doorgebracht in een Creools Restaurant zijnde een voormalige leprakolonie.
Nog steeds ben ik diep onder de indruk van de wijze waarop deze mensen Guus herdacht hebben en zullen blijven doen. Onder de indruk van de vele ontmoetingen met lopers en bewoners van het eiland. Een van de reddingswerkers heeft ons beloofd het herdenkingsbord en de plek goed te zullen onderhouden.
Kees