Als ik mijn rondetijden zo eens doorloop dan ben ik eigenlijk best tevreden. Tenminste tot de 50 km. Ik passeerde dat punt op 4:31:10, maar na een rondje van 17:42. Okee, ik had me ten doel gesteld zo rond de 65, 66 km te lopen en het werden 64542 meters. Gerekend vanaf 66 km zou mijn rondetijd zo rond de 16:50 liggen, en dat klopte aardig. Maar na de 50 km begon het verval. Daarna was het afzien. Mijn rondetijden liepen op tot ruim 19 minuten. En daar baalde ik enorm van.
Ik was optimistisch begonnen. Het weer was prachtig loopweer. Het parcours bekend en goed te lopen. En in de bomen zingende roodborstjes en nestelende eksters. Landelijk gezien gaan eksters in aantal achteruit. In het stedelijk gebied nemen ze echter toe, waarschijnlijk omdat wij mensen zulke rommelkonten zijn en overal allerlei eetbaars achterlaten.
Na allerlei mailtjes had ik besloten anders met eten en drinken om te gaan. In het begin slechts mondjes maat wat sportdrank, daarna aangelengde sportdrank en aangelengde cola.
Maar na circa 40 km begon het gedonder weer, oprispingen en terugkomende cola. Had ik te veel gedronken? Als ik mijn maag moest geloven wel, anders werkte die het spul er toch niet uit? Dus dan maar een rondje niets drinken. Helpt ook al niet. Volgende ronde wel drinken, Ik moet toch suikers binnen krijgen anders valt de hele motor stil. Maar steeds kwam het drinken er mondjesmaat weer uit. Wat een ellende.
En, als het niet meer lekker gaat, dan gaat alles zeer doen, gaat alles zeuren. Mijn bovenbenen bijvoorbeeld, en mijn voetzolen. Tjee, wat deden die af en toe zeer. Bij doorkomst hoor ik dat ik nog maar een uurtje te lopen heb. Een uurtje, hoe kom ik dat door. Toch maar doorzetten. Na vijf uur en een kwartier vond ik dat ik even gewoon mocht lopen. Eigenlijk had ik er meteen al weer spijt van. Het lijkt zo lekker, maar om dan weer te gaan rennen is ook niet alles. Maar na een kwartiertje toch meer weer even 100m wandelen. Jan v/d Erve komt voorbij. Gaat het niet meer Theo? Eerder had ik hem verteld dat ik 65/66 km wil lopen in een strak tempo. Maar ja, willen is één, kunnen is iets anders. Bij de laatste doorkomst (na 20 rondjes) heb ik nog 12 minuten vol te maken. Ik reken: 20 rondjes keer 3100 m is 62 km. Ik heb nog 12 minuten, dus de 64 km zit er in, maar dan wel door rennen. Ik passeer het bordje 1000 m, dan 2000m. Samen met Willy Jonkers de laatste meters. Het duurt een tijdje voordat ik doorheb dat ik 64542 m heb afgelegd. De eerste 400, vanaf de start tot doorkomst was ik vergeten. Een leuke bonus die 400 m. En dan denk je achteraf, als ik nou niet had gewandeld, als ik nou niet …, dan had ik misschien wel 65 km kunnen lopen. Maar ja, als, als, als.
Later, ik de kleedkamer krijg ik het koud, ik zit gewoon te bibberen. Gaat het goed met je, vraagt Vincent. Niet echt, ik heb het koud. Gauw de kleren aan en wat bewegen. Mijn maag voelt opstandig aan. Ik besluit naar huis te gaan en niet naar de prijsuitreiking. Ik zou geen pilsje binnen kunnen houden. In de auto voorzichtig wat aan mijn cola nippen. Voorlopig blijft het binnen. Door alle inspanning wordt ik moe en slaperig. Ik besluit even een stop te maken. Even naar het toilet en daar gooi ik alles er weer uit. Het lucht wel op, dat wel. Dan even een 15 minuten slapen. Later, thuis drink ik binnen twee uur wel vijf grote glazen water en een wit biertje. Dus toch gewoon veel te weinig gedronken. Dat zal me niet weer gebeuren. Maar al doende leer ik, hoop ik. Ondanks mijn maagproblemen verbeterde ik wel mijn persoonlijk record met 1908 meter. En dat is een aardige pleister op de wonde.
Theo De Jong