Toch maar even een verslag van de Isarlauf. Hoe kwamen we er bij?
Langster lauf in Bayern.
Am 17.May 2004 startet im Osterreichischen Grenzort Scharnitz ein Ultralangstreckenlauf der besonderen klasse. 45 Athleten aus fünf nationen werden in fünf tagen 328 kilometer von der Isar Quelle (Scharnitz-Osterreich) bis zur Isarmunding (Plattling- Niederbayern ) lauferisch zurücklegen.
Met deze tekst op een levensgrote poster A0 formaat probeerde men in het gebied waar de Isar stroomt deze loop onder de aandacht te brengen. Een etappeloop die nadat hij op internet verscheen binnen 14 dagen volgeboekt was. Het blijkt weer eens dat een etappeloop tot de droom van menig ultraloper behoort. Men kon zich nog wel op een wachtlijst plaatsen met enige hoop dat er nog enkele aangemelde lopers zich door blessure of andere redenen zich zouden afmelden. Zo lukte het Jan Maessen, Jan
Nabuurs en mij om alsnog toegelaten te worden tot deze loop. Ook Willem Mütze had ingeschreven dus 4 Nederlanders zouden aan de start verschijnen. Hoe jammer was het dat Jan Nabuurs, ‘één van de favorieten’, geblesseerd was. Maar ook Jan heeft zijn hart verpand aan etappelopen en besloot toch naar Oostenrijk af te reizen, met mountainbike.
Zondag 16 Mei kwamen de 46 ingeschreven lopers en een 20 tal verzorgers/organisatoren enz. te samen in het Oostenrijkse grensdorp. De meeste ultralopers kende ik, maar ook de verzorgers. Velen van hen hadden de Trans Europa, Spreelauf of Swiss-Jura gelopen. Het leek wel een reünie.
De aanpak van deze loop was zo goed voorbereid geweest, dat de kans van een blijver meteen vastgelegd was. Hoewel hij bij een volgende editie stroomopwaarts gelopen gaat worden, wat weer een stuk zwaarder zal zijn.
Het is inmiddels 17.00 uur en we kunnen ons startnummer afhalen. Een verrassing is het leuke loopsetje dat de sponsor van alkoholvrij bier ons aanbiedt. Verder krijgt ieder nog en paar transpiratiebanden voor hoofd en armen en nog wat kleiner gerei zoals energiereep, gel, druivensuiker enz. Om 18.30 uur is het avondeten. Na het eten een kleine wandeling door het dorp.
Er staat veel groot afval aan de straat met bijna overal een stel ski’s. Deze ski’s krijgen opeens een andere eigenaar. Kenners zeggen dat er veel ski’s bij staan die nog bijna niet gebruikt zijn. Mij zegt het niet zoveel. Hoewel ik bij mezelf denk, dat we toch in een rijke westerse wereld leven waar men op deze manier toch voor een kapitaal weg gooit.
Om 20.00 uur zijn we weer terug in het hotel waar we een uiteenzetting krijgen over de loop. De zelfde oranje stickers als bij de Trans Europa worden gebruikt , met als extra aanduiding groene en gele stippen voor de richting op de grond, dit laatste blijkt later een zeer goede methode voor de te lopen richting te zijn. Verder krijgen we iedere dag een beschrijving van het parcours voor onderweg. We besluiten om vroeg te gaan slapen, we hebben tenslotte ruim 10 uur in de auto gezeten en morgen is het om 7.00 uur ontbijt.
1e etappe Scharnitz- Vorderiss 56 km
De eerste dag starten alle lopers tegelijk om 9.00 uur. Vanuit het dorp vertrekken we bergopwaarts verder Oostenrijk in. De schoolkinderen van Scharnitz mogen vandaag een uur later beginnen om ons uitgeleide te doen. Vele handjes worden even aangetikt. We lopen 12 km stroomopwaarts naar de bron van de Isar. De bron ligt 250 hoogte meters hoger dan het dorp. En waar bij het wielrennen altijd eerst enkele vlakke etappes gereden worden, is dat bij deze Ultra niet het geval .Het is meteen klimmen. Bij etappelopen is het vooral belangrijk dat je de eerste dagen op reserve loopt. Je moet tenslotte na een lange dag van zo’n 8 uur lopen weer voldoende herstellen voor de volgende dag. Voor mij is het extra belangrijk dit te doen. Mijn voornemen is namelijk te finishen en niet voor het klassement te gaan. Het geeft me ook wat meer gelegenheid om de omgeving goed op te nemen. Veel sneeuw ligt er nog op de bergtoppen, en wat is de Isar mooi wanneer je hem van bovenuit door het dal ziet stromen. Het is warm, een temperatuur van 24 graden voor deze dag. Boven waar de Isar ontspringt is een monument geplaatst. Na 12 km een keerpunt en lopen we weer terug over de zelfde weg naar het dorp. Het valt me op
dat zo’n keerpunt nog niet zo gek is. Je komt namelijk alle lopers weer tegen. En wanneer je van boven naar beneden loopt is het parcours weer helemaal anders. Vanuit het dorp lopen we een natuurpark in. Het parcours blijft heuvelachtig en heel mooi . Na enige tijd gaan de kiezels pijn aan je voeten doen. Soms moet je ook even de steentjes uit je schoenen schudden. De weg wordt steeds meer ongelijk. Ondanks dat ik heb besloten op reserve te lopen zijn de laatste 2 uur toch erg zwaar, en moet ik teveel werken. Na 6:55:43 bereik ik de finish, een 38e plaats en 3e in mijn categorie. We slapen die nacht in een berghut. ’s Avonds wordt Jan Nabuurs zijn verjaardag gevierd, met een heuse taart met opschrift: “Jan 17 Mei 1962″ Ook is er gratis alkoholvrij bier van de sponsor. En het smaakt ook nog. Komt het nu door de warme dag of is dit werkelijk het enige type alkoholvrij wat ik door mijn strot kan krijgen? Het eten is goed. Slapen doen we op de bovenste verdieping van de berghut.
Gelukkig heb ik mijn oordopjes meegenomen. Je moet het ooit meegemaakt hebben om te weten hoe onrustig ultralopers slapen en elkaar uit hun slaap houden. Naast het veelvuldig naar het toilet lopen gedurende de nacht. Is het open en dicht ritsen van slaapzakken het smeren van pijnverzachtende middeltjes, het openen en sluiten van drinkflessen een storende factor. Komt er nog bij dat het slapen op isomatjes of luchtmatras ook minder is dan in een normaal bed. Gelukkig heb ik met mijn oordoppen geen last van de snurkende ultralopers.
2e etappe Vorderiss- Wolfratshausen 63 km
Om 5.00 uur loopt de wekker af . Ik ben echter al ruim een uur wakker. De minder snelle lopers van de dag er voor starten namelijk een uur eerder dan de tweede groep. Uit ervaring weet ik dat dit vooral wanneer het warm is, het een groot voordeel is vroeg te starten. Van slapen komt het er namelijk toch niet meer van. Eerst ontbijten dan de bagage pakken, die per vrachtwagen wordt vervoerd naar de finish van de tweede etappe.
Om 7. 00 uur vertrekt de eerste groep, een uur later de rest. Ik heb eigenlijk een te snelle start en loop op kop van de groep. Na ongeveer 6 km mis ik een afslag en loop ongeveer een km verkeerd. Gelukkig merk ik dat het niet goed is en keer terug. Hoe heb ik in godsnaam dit punt kunnen missen. Ja, ik weet het al in de beschrijving staat links blijven lopen. Het eerste gedeelte loopt over een heel brede weg. En ik dacht slim te lopen en de bochten scherp aan te snijden. In een bocht naar rechts heb ik dus rechts gelopen en de markering aan de linker zijde gemist. Ik kom weer terug op mijn eerdere plan op reserve lopen. Na even zie ik de rest van het veld links de bossen in duiken en ben ik weer op
de goede weg. Na mijn tempo aangepast te hebben loop ik lekker en ben goed hersteld van de vorige dag. Het parcours is nog bergachtig, deze etappe is wel vergelijkbaar met de Rursee marathon. Ook hier lopen we langs een verbreding van de rivier, een meer, op zijn Duits See.
Opnieuw nemen vandaag de temperaturen in de loop van de dag toe tot 24 graden. Ik denk bij mezelf er een uur langer over te doen dan gisteren. Het natuurgebied van vandaag kenmerkt zich door de vele broedende vogels. Maar ook eenden met wel 20 jonge donzige kleintjes, zitten aan de waterkant totdat ze door ons gestoord worden om dan plots in het water te duiken. Kikkerpoelen zijn er ook in overvloed. Ook jonge zwanen. En nog nooit eerder zag ik een zwarte eekhoorn. Ik wist niet eens dat ze bestonden.
Wat is lopen door de natuur toch mooi. Het loopt een stuk makkelijker dan gisteren de paden zijn ook iets egaler. Het is minder een aanslag op je gewrichten en hoewel het parcours 6 km langer is en ik inderdaad een uur langer loop dan in de eerste etappe, is deze dag vlug voorbij. Mijn tijd is 7:57:59 uur, 35e en tweede in mijn categorie.
3e etappe Wolfratshausen-Freising 71 km
Vandaag is de etappe door München. Ik denk aan de Spreelauf waar we zo’n 38 km door Berlijn liepen en verwacht een best moeilijke etappe wat markering betreft. Hoe anders is het echter. We lopen eerst door een groot bos, waar in Nederland menig loper zou hebben lopen mopperen over de moeilijk begaanbare paden. We moeten over en onder bomen kruipen. Daarna München maar omdat we langs de Isar lopen merk je niet dat dit München is. Grote tunnels laten ons niet merken dat we wegen kruisen. We lopen langs de dierentuin hier is het druk. Veel trimmers komen we tegen Het lijkt wel of heel de stad vandaag aan het lopen is. Van bebouwing van de stad heb ik niet veel gezien. Er is dus veel groen ook in München. Ik heb een heel goede dag loop makkelijk en neem ruim de tijd om alles in me op te nemen. Ik voel me een gelukkig mens en denk het was een goede beslissing om hier aan de start te verschijnen. Na 8:55:37 bereik ik de finish. Eerste in mijn categorie en een 32e plaats totaal. Ik heb vandaag meer gedronken dan de dagen ervoor. Het avondeten vind ik trouwens te vet voor lopers. Dat is een van de weinige minpuntjes. Later hoor ik trouwens van de organisatie dat ook zij mijn mening deelde. Er zal dan ook bij een volgende editie op gelet worden. Of het nu door het eten komt ik weet het niet, maar die nacht blijf ik aan het drinken en heb een erg onrustige nacht.
4e etappe Freising-Dingolfing.75 km
’s Morgens bij het opstaan voel ik me ziek. Het ziet er naar uit dat ik niet kan starten. Het lukt me niet om goed te eten, toch dwing ik me om te eten. Ik heb dan wel vertrouwen in mijn sportvoeding voor onderweg maar die alleen is natuurlijk niet voldoende voor deze lange etappe van vandaag. Ik besluit toch te starten. Ik denk de volledige tijd te moeten
gebruiken. Het is een lastige etappe met lange rechte stukken. Het wordt deze dag ook nog eens de warmste van de week 28 graden. Ik sleep me van verzorgingspost naar verzorgingspost. Nu opgeven staat niet meer in mijn woordenboek. Later op de dag wordt het nog moeilijker. In Duitsland is het vandaag naast hemelvaart ook vaderdag .Het lijkt wel of heel Duitsland op de fiets zit. De Duitsers zijn toch iets minder geoefende fietsers dan de Nederlander, je moet herhaaldelijk een zijsprong maken om een niet goed uitkijkende fietser te ontwijken. Een keer lukt me dat niet en met moeite blijft zowel de fietser als ik op de been ( hij op de fiets natuurlijk).
Jan Nabuurs staat bij deze etappe op verzorgingspost 3 en 8. Jan ziet het me moeilijk hebben, maar moedigt me aan.” Kom Theo, je haalt het wel”. Na 75 lange km is daar de finish. In een tijd van precies 10:43:00 uur .De langste etappe in een lange tijd, maar blij dat ik doorgezet heb. 34e en een tweede plaats in mijn categorie. Er zijn dus meerdere lopers vandaag die het moeilijk hebben gehad. Die avond kruip ik vroeg in bed. Het was een minder leuke dag. Als het altijd zo was zou ik geen ultraloper willen zijn. Maar de gedachte aan de mooie voorgaande dagen maakt het allemaal goed.
5e etappe Dingolfing -Plattling 63 km
Fris en monter sta ik op helemaal terug op de goede weg. Vandaag de laatste etappe. Maar juich niet te vroeg. Blijf voorzichtig lopen. Ik leg me op, achteraan in de groep starten. Het moet een stimulans worden, om anderen in te halen tijdens de wedstrijd. Goed aankomen zou een overwinning op me zelf zijn. We worden deze dag opnieuw de natuur ingestuurd. Wat heet natuur. Op gegeven moment begin ik te twijfelen zit ik hier nog wel goed. We moeten tot onze enkels door de modder. Het heeft de hele week niet geregend. Omkeren maar, ik zit niet goed. Net op het moment dat ik denk wanneer er ook maar een bui zou vallen, zou een zwembroek noodzakelijk zijn, staat daar in de modder een bordje met opschrift “Isarlauf” De organisatie is dus bewust van de twijfels die de loper zou kunnen hebben. Ik ga nu proberen om lopers in te halen dat geeft me misschien wat meer zekerheid. Af en toe iemand zien. We komen ook iets meer in de bewoonde wereld. Ja hoor, ik ben niet meer de laatste in de wedstrijd. Hé daar Jan Maessen, wat doet die hier. “Theo” zegt hij, “Ik stop er mee”. Jan zijn scheenbeen is dik en ontstoken. Wandelen gaat nog wel. Ik wordt nu toch boos op Jan. “Vandaag stoppen
kan niet” zeg ik. Het is Jan zijn eerste etappeloop. Uit ervaring weet ik dat uitstappen met een etappeloop nog maanden later op je inwerkt. Het blijft aan je knagen. Zo van had ik toen maar…. Na enig inpraten op Jan besluit hij om dan toch maar door te gaan. Vandaag is er weer een keerpunt in het parcours. We lopen eerst het stadje Plattling voorbij om dan 9 km naar de monding van de Isar in de Donau te lopen. Hier keren we en lopen terug naar Plattling. Ook nu is het wel leuk om lopers tegen te komen. Je komt ze weer allemaal tegen. Als eerste Robert Wimmer, hij is de winnaar van de eerste Isarlauf. Toch heeft Robert niet goed gelopen. Voor zijn doen zelfs slecht. Zeker als je weet dat hij in competitie lag met lopers als Eberhard Berger en Werner Seich, de nummers twee en drie van het klassement. Lopers die in de Spreelauf en de Swiss-Jura door Jan Nabuurs op grote achterstand werden gezet. Ja, Jan, was je nu maar niet geblesseerd geweest. Maar als telt niet. Later vertelt Robert Wimmer dat ook hij veel heeft moeten inleveren na het uitlopen van de Trans Europa. Denk hier ook aan onze eigen Cor Westhuis die ook nog steeds niet hersteld is van deze zeer zware loop.
Maar daar is dan de finish. Jan Nabuurs, Willem Mütze juichen al net zo als ik zelf. Willem heeft tijdens de wedstrijd veel foto’s gemaakt. En heeft een zeer goede wedstrijd gelopen. De foto’s zijn op de site van Willem te zien en geven een prachtig beeld van het verloop van de wedstrijd.
Mijn tijd van vandaag was 8:12:26 uur, 35e plaats en tweede in mijn categorie.
Totaal tijd 42:44:45 . Een 35e plaats en 2e in mijn categorie mannen 55+.
Jan Maessen:
1e dag 6:42:37 33/10
2e dag 7:58:06 36/10
3e dag 8:37:13 29/10
4e dag 8:59:33 23/9
5e dag 8:34:19 36/10
Totaaltijd: 40:51:48, 30/10 categorie mannen 50+
Willem Mütze:
1e dag 6:52:05 36/4
2e dag 7:42:14 32/4
3e dag 8:48:06 31/4
4e dag 9:26:49 29/5
5e dag 7:56:40 31/5
Totaaltijd: 40:45:54 29/4 categorie mannen 45+
De slotavond met prijsuitreiking in de feestzaal met een afsluitend diner gaf een prachtig besluit aan deze nieuwe loop. En wanneer de gezondheid het toelaat zullen ze mij hier zeker terugzien. Voor de volledige uitslag en nog meer foto’s en informatie zie http://www.isarlauf.de en de site van Willem http://www.funrunner.loopt.nl
Theo Kuijpers