Alweer een organisatie van Iron Organisation en dat kon dus niet tegenvallen. We door-kruisten 3 dagen na elkaar het land van Herve over respectievelijk 26, 51 en 24 km. En dat het groen was, hebben we geweten. We liepen via onnoemlijk vele draaipoortjes doorheen kortgemaaide weilanden, door lang nat gras en door brandnetels. Ook groene beplante akkers met bieten, maïs en graan waren ons deel. Dan weer omhoog en omlaag, zigzaggend door prachtige bossen, nu en dan een kabbelend beekje. Het parcours dat met behulp van stafkaarten was uitgetekend en meerdere malen hertekend, was bewegwijzerd met roze of blauwe pijlen en merktekens. Onvoorstelbaar dat zoveel kleine, mooie paadjes voor velen eeuwig onbewandeld of onbelopen zullen blijven.
Op vrijdag zijn er uiteindelijk 25 starters te Herve die zullen trachten de geheime route naar best vermogen trachten te voltooien. Geheim, want op de briefing wordt enkel meegedeeld hoeveel km er te lopen zijn en welke kleur van bewegwijzering te volgen is. Een GSM met een noodnummer is voor iedereen beschikbaar. Van de partij zijn o.a. Bernard Godon, ‘le prince de Dogon’, winnaar van de wedstrijd in Mali en van de 100 km in Spa en André Depas, het nummer 6 van diezelfde 100 km. Henk Sipers en Jörg van Hamburg, 2 Marathon de Sables-lopers zorgen samen met Jos Vrancken voor een internationaal gezelschap. Henk deed vorige week nog de Nacht van Torhout en dat zal hij de komende dagen nog ondervinden.
Het startschot valt om iets over half 8 en mijn hoofddoel voor vandaag is proberen te finishen voor de duisternis valt. De 1ste kilometers loop ik rond de 6de plaats. Zoals gewoonlijk valt bergop tegen en verlies ik terrein, maar het afdalen gaat dan weer des te vlotter. Het is schitterend weer, zo’n 20° C, een prachtige blauwe hemel, windstil en een langzaam ondergaande zon. Het gevoel dat hier gecreëerd wordt, is iets om te koesteren. Die zon zal ons nog meer dan een uur prachtige beelden geven wanneer we van dal naar heuvelrug en daarna weer naar het volgende dal rennen. Ik slaag uiteindelijk in mijn opzet en bereik de kampplaats als 3de , samen met Réné en Philip, op een 3-tal minuten van de 2 koplopers. De kampplaats ligt in Julémont aan een riviertje in een afgelegen weide tegen een bos. Ieder kookt zijn potje en probeert wat bezwete kleren droog te krijgen aan het kampvuur. Rond middernacht zijn ook de laatsten aangekomen. Ik lig dan al in mijn slaapzak voor één van de meest klappertandigste nachten die ik ooit had. Het was een koude nacht en 4 lagen kleding kregen het kougevoel niet weg.
Ik vertik het om op te staan voordat ik de eerste zonnestralen zie en voel. De ijverigsten zijn al een uur aan het potteren. Ik ben tevreden met zelf gebakken muësliwafels en wat water en tegen 9 uur vertrekken we een prachtige zomerdag tegemoet, aanvankelijk rond de 5de positie en in een prettig tempo. Als ik na de 2de bevoorrading bij km 34 in positie 2 kom te liggen, krijg ik mentaal een 3de been bij. Ik finish na 51 km in 5u39 op een 2de plek op 20’ van Bernard, maar loop tegelijkertijd 20’ uit op René, nummer 3. Hiermee is de koers, wat de top 3 betreft, gelopen. Wasgelegenheid is er in het stromend beekje en vooral de voeten zijn blij met de abrupte afkoeling. Even later duikt Maiden op met een bak Jupiler; een pilsje voor iedere aankomer. Wat later wordt het kampvuur weer ontstoken nacht 2 tegemoet. Geen koude toestanden meer, maar een zachte, rustgevende regen houdt ons tijdens de nacht gezelschap.
Als de regen stopt, kunnen wij terug op weg voor de laatste 24 km. Na een km of 2 plaats ik een schijnaanval op de koppositie. Dit maneuver was voldoende om met nummers 1, 2 en 3 voorop te geraken. We forceren de zaak niet en samen lopen we terug richting Herve. Enkel tijdens de laatste kilometers wordt er niet meer gepraat. De finish wordt geroken en het tempo gaat geleidelijk de hoogte in richting 13 à 14 km/u. Voorwaar niet niks met de rugzak als ballast. Ik kraak en kreun maar begeef niet. Hand in hand lopen we wat later lachend over de eindmeet. Een plateau bier laat niet lang op zich wachten en de toon voor de rest van de namiddag is gezet.
‘Chez Yvonne’ worden we verwend met hartelijke spaghetti en ook de wijn is best te pruimen. De sfeer is buitengewoon en de amusementsfactor perfect. Op de prijsuitreiking wordt een actiefoto overhandigd met drank van de AA-drink sponsor. Een DVD met een videofilm van de wedstrijd wordt later per post opgestuurd.
Ik ben verplicht Alain en Fernand en alle goede zielen te bedanken voor deze mooie momenten. Ik weet zeker dat de vriendschap die hier ontstaan is, één voor altijd is!!!
Meer vriendschap en lopersgenot op http://www.lopersgeluk.tk !!!
Edwin Lenaerts