Hoewel ik de RUN 2004 door omstandigheden niet uit heb kunnen lopen, heb ik wel enorm genoten in Winschoten. Genoten van de sfeer, genoten van het publiek en genoten van de prestaties. En ook genoten van de Mexicaanse ploeg met zijn te dikke en (dus?) gezellige mannen en vrouwen. Ze hadden vast een heerlijke vakantie.
Van sommige prestaties stond ik echt te kijken, stond verbaasd over tijden en stond verbaasd over het doorzettingsvermogen. En over heel wat prestaties is al van alles geschreven, door de lopers zelf of door commentatoren. Deze RUN 2004 is in de landelijke pers weer geheel onopgemerkt voorbij gegaan. Een gunstige uitzondering is het Dagblad van het Noorden. Behalve een verslag van de wedstrijd van 11 september 2004 stond er ook een artikel in over de beginperiode van de Run, de periode dat er ’s morgens vroeg gestart werd en dat er één grote ronde van 100 km moest worden gelopen. In de jaren daarna werden het twee ronden van 50 km, toen 5 van 20 km en nu dus 10 ronden van 10 km door een uitgelaten Winschoten en een stukje Heiligerlee.
Ondanks dat er al veel geschreven is wil ik hier toch wat petjes afnemen en niet alleen voor de deelnemers aan de RUN2004. Bijna altijd gaat alle aandacht uit naar degene die het snelste is (the winner takes it all). Daarom wil ik hier enkele andere, in mijn ogen bijzondere prestaties, zonder andere prestaties te kort te doen, voor het voetlicht brengen. En daarbij wil ik beginnen bij de lopers die het langste gelopen hebben.
Als eerste mijn petje af voor {b}Theo Kuipers{eb} die de Trans Gaule tot een goed einde wist te brengen. Een monstertocht van 18 etappes van Roscoff (Bretagne) naar de Middellandse zee. De kortste etappe is 55 km, de langste 77 km met een gemiddelde van 64,5 km! Theo deed er ruim 168,5 uur over. {b}Willem Mütze{eb}, die deze race ook volbracht was bijna 20 uur sneller. Voor beiden een grote pet af.
De Spreelauf is ook een etappewedstrijd. 6 etappes waarvan de langste 81 km is en de kortste 50 km! {b}Regina van Geene{eb} liep als enige Nederlandse deelneemster alle etappes uit in ruim 56 uur 43. Ze werd daarmee 25ste en heeft mijn lof dik verdiend. Petje af. {b}Theo Cloosterman{eb} moest de laatste etappe deels laten schieten vanwege een blessure. Toch ook voor hem mijn petje af.
Dan naar de RUN 2004. Allereerst diep mijn pet af voor {b}Vincent Schoenmakers{eb}. Met 11uur 17 minuten verbeterde hij zijn PR met ruim 25 minuten. Op je 65ste nog even een PR lopen is niet voor iedereen weggelegd. En dan ook nog Nederlands kampioen 60+ en reservewereldkampioen 65+ worden is een ongelofelijke prestatie! Geweldig.
Ook een petje af voor {b}Janneke Cazemier{eb}. Vorig jaar nog Nederlands kampioene, dit jaar helaas voor haar niet. Het was duidelijk haar dag niet, maar toch heeft ze de 100 km uitgelopen.
{b}Lydia Doornbos{eb} liep haar eerste 100 km en nog wel als lid van de Nederlandse ploeg. Een goed opgebouwde race, wel wat verval, maar toch nog met een snelle laatste ronde. Waarin ze bijna {b}Gerry Dumont{eb} achterhaalde. Ook voor Gerry was het de première op de 100. Tot de 70 een mooie vlakke race, maar daarna werd het toch wel moeilijk. Maar toch derde van Nederland.
{b}Willy Jonkers{eb} is altijd onopvallend aanwezig en treedt zelden op de voorgrond en valt slechts op door zijn wedstrijden, zoals ook nu in Winschoten,. Een mooie 10 uur 35 is zijn deel. Petje af.
Ook voor {b}Simon Pols{eb} petje af. Bij het Rondje Voorne was ik hem nog te snel af, maar hij liep in Winschoten een strakke 100 km met slechts een gering verval. Goed gedaan.
{b}Jodi Kremer{eb} was debutant op deze afstand. Hij had een bijzondere wedstrijdtactiek. Elk rondje ging hij een paar minuten bij zijn schoonmoeder zitten om daarna vol goede moed aan het volgende rondje te beginnen. Dat moet wel een heel bijzondere schoonmama zijn. Ondanks of dankzij zijn schoonmama legde hij de 100 km af in 10 uur 06. Opnieuw mijn petje af..
Ook een pet af voor debutant {b}Math Roberts{eb}. In een perfect opgebouwde race liet hij de klok stilstaan op 8 uur 10 en werd daarmee derde Nederlander. 8 uur 10 is vast sneller als hij zelf gedacht had. De volgende keer gaat hij misschien wel onder 8 uur.
Ik heb heel wat petjes, maar nu zijn ze bijna op. Ik heb er één bewaard voor {b}Ineke Scheffers{eb} die in Winschoten de marathon bij de vrouwen won in 4 uur 20. Ik denk dat ze binnenkort wel onder de 4 uur komt.
Zo, nu zijn mijn petten op.
THEO DE JONG
Bureau-Viridis.nl