Voorwoord Martien Baars. De reacties op de herpublicaties hier op UltraNed van kranten- & tijdschriftartikelen over de Schipholloop (Ronde om de Haarlemmermeer) tonen hoe deze loop nog leeft in veler herinnering. Hieronder een anekdote van William Verdonck, over zijn bijzondere ervaring tijdens zijn debuut op de ultramarathon tijdens de Schipholloop van 1983. Ter completering heb ik uit de doos van Ad Ulijn een krantenverslag uit 1983 opgedoken, en dat er onder geplakt.
————-
Mijn eerste ultraloop was de Schipholloop (61 km). Hoe het komt dat ik die maar één keer gelopen heb weet ik niet. Ik vond en vind dit een van de mooiste ultralopen die ik tot hier toe gelopen heb.
Wel kan ik mij nog zeer weinig details herinneren: de winnaar was Henk Bronswijk of ene Van Hoek, tweede was mijn landgenoot Frans van Camp. Zelf haalde ik de eindmeet op de 6de plaats in de tijd van 4.01.19, met tussentijden 20 km 1.17.07 en marathon 2.43.16.
Maar wat ik mij nog heel goed kan herinneren is dat een fietser mij meer dan 40 km heeft begeleid. Hij heeft mij gesteund, en aangemoedigd, en bevoorraad, voor toch maar onder de 4 uren de eindmeet te halen. Het is mij toen net niet gelukt: het viadukt op het laatste stuk was er te veel aan en veroorzaakte opkomende krampen achteraan de bil.
Ik bedankte de fietser voor alle hulp die hij mij heeft aangeboden, toen zegde hij, dat doen ze voor mij toch ook. ‘Kent u Piet van Alphen’ zegde hij. Ik keek hem eens goed aan en ja waarachtig het is hem ook.
Piet liep de marathon op 50 jarige leeftijd in 2.22.49 (Eugene, USA). Piet is ook veel te jong van ons heengegaan.
Deze ervaring in de Schipholloop van 1983 zal ik nooit vergeten, dat zo een groot kampioen zo eenvoudig kan zijn. Ik word er weer stil van.
William Verdonck, Beveren-Waas, december 2004
——————–
{i}Leidsch Dagblad, maandag 7 november 1983, pag. 21{ei}
{b}Van Hoek rap rond de Haarlemmermeer{eb}
{i}Door Frans Kroone{ei}
LEIDEN – De zesde editie van de door AV Holland en Luchthaven Schiphol georganiseerde “Schipholloop” is op overtuigende wijze gewonnen door Brabander Henk van Hoek. De 36-jarige wiskundeleraar uit Bakel bij Helmond maakte van de gunstige weersomstandigheden gebruik om over deze supermarathon van 61 kilometer rond de Haarlemmermeer een nieuw parcoursrecord te vestigen in 3 uur 41 minuten en 30 seconden.
Dat Van Hoek ook dit jaar hoge ogen zou gooien na zijn tweede plaats van vorig jaar, liet hij direkt na het startschot bij sporthal De Elzenhof op het Schipholterrein al merken. Uit het deelnemersveld van ongeveer 150 mannen en vrouwen sprong hij vrijwel onmiddellijk weg. Hij kreeg echter al spoedig gezelschap van twee gerenommeerde superlange-afstanders te weten de Belg Francois van Camp, winnaar in 1982, en Naaldwijker Henk Bronswijk.
Gedrieën ging het geruime tijd gelijk op maar na 25 kilometer schakelde Bronswijk bewust terug naar een iets lagere versnelling. De atleet van Olympus ’70, in september nog winnaar van de 100 kilometerloop in Winschoten, wilde zich niet forceren omdat hij het komende weekeinde een nog zwaardere krachtmeting voor de boeg heeft: een 24-uursloop in Frankrijk!
Van Hoek en de 38-jarige Camp gaven echter niets toe en probeerden zelfs via tempowisselingen van elkaar weg te komen. Tussen de dertigste en veertigste kilometer gelukte dat ook beiden een keer, maar evengoed kwamen ze beiden op een bewonderenswaardige manier weer gezamenlijk terug aan kop. Deze inspanningen begonnen echter zijn tol te eisen. Vlak voor de vijftigste kilometer, bij het naderen van Zwanenburg, ging het definitief mis met de Belg.
Al eerder in de race, bij Rijsenhout (na ongeveer 10 km) en bij Buitenkaag (na ca. 25 km) had hij al naar zijn been gegrepen. Spierkrampen speelden hem parten en aangezien hij als solist naar deze wedstrijd gekomen het zonder persoonlijke verzorger moest stellen, ontbeerde hij op 50 km de noodzakelijke medische verzorging. Hoewel op diverse punten in het parcours aanwezig had hij zich hiervoor niet de tijd gegund. Nu echter moest hij de strijd voor enkele minuten staken om alsnog gemasseerd te worden.
Van Hoek, dit voorjaar geplaagd door blessures maar in deze Schipholloop knap teruggekomen, stoomde al ruikend aan de overwinning in straf tempo door naar de finish. Die kon hem niet meer ontgaan: “Ik was geladen een goede wedstrijd te lopen en heb nu weer helemaal het vertrouwen in mezelf terug. Vooral de goede tijd die ik hier heb gelopen bevestigt dat, al denk ik zeker dat de gunstige wind vanwege de omgekeerde looprichting hier ook aan heeft meegewerkt”.
De inmiddels opgelapte Van Camp haalde wel de eindstreep in de nog alleszins acceptabele tijd van 3 uur 52 minuten en 2 seconden (slechts drie minuten langzamer dan zijn winnende tijd van vorig jaar) maar moest wel toestaan dat Henk Bronswijk hem de tweede plaats afpakte in 3.48.22. Vierde werd de winnaar van 1980 Kees Verhoef in 3.55.04. De snelste dame was Fia Groen die 4 uur 47 minuten 28 seconden nodig had over de 61 lange kilometers.
{b}Uitslag Schipholloop 6 november 1983{eb} (samengesteld uit verschillende bronnen)
Eerste 14 overall (heren en veteranen), van 128 gestart en 96 gefinisht:
1. H. van Hoek (HAC Helmond) 3.41.30
2. H. Bronswijk Vet. I (Olympus ’70) 3.48.22
3. F. van Camp (RRC – België) 3.52.02
4. C. Verhoef (Ron Clarke) 3.55.04
5. H. Timmers Vet. I (Oss 78) 4.00.29
6. W. Verdonck (Volharding – België) 4.01.19
7. W. van Dijke (AV Olympia) 4.01.57
8. R. Rigtholt (AV Zaanland) 4.06.32
9. J. Ooyen (GAC) 4.08.55
10. B. McNeely (AAC) 4.09.59
11. Jan Bevers Vet. I (Vet. Ned.) 4.10.42
12. W. Lammers Vet. I (Vet. Ned.) 4.11.08
13. G. Kortekaas Vet. I (Vet. Ned.) 4.12.00
14. S. Deen Vet. I (Vet. Ned.) 4.13.42
Dames en dames veteranen, 4 gestart en 4 gefinisht:
1. Fia Groen-Witte (AV ’34) 4.47.27
2. Mareike Bestenbreur (Vet. Ned.) 4.55.51
3. Siti White (Te Werve Rijswijk) 5.09.36
4. Tine Bronswijk (Olympus ’70) 5.23.15
{i}Nawoord Martien Baars{ei}.
Fia Groen-Witte maakte haar debuut op de ultra en won voor Mareike Bestenbreur (die twee jaar later zou winnen) en Siti White, de winnares van 1982. In het archief van Ad Ulijn ontbrak een lijst met de volledige uitslag van 1983. In Ad’s mapje van 1983 zaten wel de nodige krantenknipseltjes.
Interessant vond ik het punt van de looprichting dat hierboven ook door winnaar Henk van Hoek werd aangestipt. Bij deze zesde editie van 1983 werd die looprichting van de Schipholloop omgekeerd, ‘in verband met verkeerstechnische problemen’. Bij de eerste vijf edities met de looprichting tegen de klok over de Ringdijk hielden de lopers in de praktijk de linker- oftewel de binnenkant van de dijk aan, terwijl de begeleidende fietsers rechts moesten houden. De doorgang voor het autoverkeer was daardoor smal, met alle ergernissen én gevaren vandien. De Gemeentepolitie Haarlemmermeer bepaalde nu dat ook de atleten rechts moeten lopen, met de fietsers achter hen aan, zodat die ook ‘rugdekking’ konden geven tegen het achteropkomend verkeer.
Dus was de organisatie inventief en legde het parcours andersom, met de klok mee, zodat de lopers toch hun natuur om de ‘kortste’ weg te nemen, konden volgen aan de binnenkant van de dijk. Zodoende vertrokken de lopers nu van Elzenhof op Schiphol bij de Ringdijk niet linksom in de richting van Badhoevedorp maar rechtsom in de richting van Oude Meer, Aalsmeer en Rijsenhout.
De weersomstandigheden op 6 november 1983 waren ideaal: met 12 graden bepaald niet koud, en weinig wind uit het zuiden en wat mistig. Het nieuwe parcoursrecord van 3.41.30 van Henk van Hoek zou in de volgende 14 edities niet meer verbroken worden. Hij kwam later zelf nog het dichtst bij zijn record-eindtijd van 1983: als winnaar in 1985 met 3.42.36. Tien jaar later in 1995 kwam Marc Vanderlinden (B) nog in de buurt met 3.42.53.