Zaterdag 12 maart 2005 vond iets ten noorden van Zaandam op de wielerbaan van de wielervereniging DTS de 4e editie plaats van de DTS-Ultraloop. Het was mijn 1e deelname aan deze loop en tevens mijn 1e ultraloop in georganiseerd verband voor 2005. De opzet is simpel: 6 uur rondjes lopen op een wielerbaan met een lengte van 1234 meter en degene, die binnen die tijd de meeste rondjes loopt, wint. Een viaduct en een tamelijk lange klinkerstrook van matige kwaliteit zorgen voor een parcours, dat niet echt supersnel is. De weersomstandigheden waren redelijk: zo’n 5° Celsius, een stevige wind en zo nu en dan een buitje. De wind kwam echter uit een vrij gunstige richting en bovendien lag het parcours toch wel redelijk beschut.
Er stonden 31 deelnemers aan de start (26 heren, 5 dames; 28 Nederlanders, 3 Duitsers). Ondanks een gebrek aan echt lange duurlopen verging het mij redelijk. Een drietal sanitaire stops vormden de omslagpunten in mijn tempo. Dat was zeer regelmatig, maar na iedere stop lag het nieuwe tempo weer iets lager. De machine ging dus steeds trager en moeilijker lopen, maar een totale, allesvernietigende inzinking bleef uit en mijn positie bij de finish (6e, 65,143 km) was dan ook identiek aan mijn positie kort na de start (6e), hetgeen overigens niet geheel mijn eigen verdienste was. Er waren 9 voortijdige finishers: 3 vóór het marathonpunt, 4 iets na het marathonpunt en 2 ruim na het marathonpunt. Na ruim 4 uur stapte de koploper (André van der Vliert) uit, waarna de strijd weer open kwam te liggen.
De huidige bondscoach Ultralang (Ed van Beek) gaf zijn pupillen enige tijd het goede voorbeeld door op kop te lopen, maar hij kon toch niet op tegen de uiteindelijke winnaar (Carel Schrama). De strijd bij de dames was volgens mij minder enerverend. De winnares (Jannet de Lange) verbeterde echter wel haar eigen parcoursrecord, hetgeen bij de heren ruimschoots buiten bereik bleef.
Wanneer een ultraloper een ultraloop organiseert, zit het qua organisatie doorgaans wel goed. Rob Steyger kent volgens mij zo ongeveer iedere marathon- en ultraloop in Nederland door eigen deelname. Hij heeft dus voldoende voorbeelden gezien van hoe het moet. Kortom een goed georganiseerde loop! Voor mij ook een zeer bijzondere loop! Voor het eerst in 28 jaar ben ik namelijk gepasseerd NA het einde van een loop. Het overduidelijke eindsignaal en diverse stilstaande medelopers waren voor startnummer 14 blijkbaar niet duidelijk genoeg en hij liep nog rustig enige 100den meters door, ondertussen mij in stilstaande positie passerend. Voor de rest van de wereld ben ik dus 7e geworden, voor mezelf echter 6e. Tja, rare clowns, die de boel besodemieteren, zal je altijd blijven houden, helaas ook in ultraland. Tot zover deze lezing uit het evangelie volgens Abraham!
Bram van der Bijl
e-mail anvdbijl provider xs4all.nl