{i}5 juni staat voor de 2e keer de natuurmarathon in La Roche-en-Ardenne op de
Ardennen op het programma. Het is met recht een geweldige marathon waar
menig Nederlander aan meedoet. Wat me van deze Nederlandse lopers opvalt
dat het niet veel ultralopers zijn maar ach wat doet er toe.{ei}
Zaterdag word o.a. ik gastvrij onthaald bij Ton en Margriet, klasse mensen.
Verzorging was prima en er is genoeg water …
Zondagmorgen loopt de wekker iets voor 7 af. Gezamenlijk ontbijten met een
paar bakken koffie. Tot mijn grote verbazing heb ik schoenen bij me zonder
inlegzooltjes, nou dat loopt bij gewoon wandelen al voor geen meter. Het
profiel van de buitenzool drukt tegen mijn voeten. Totdat Herman Jacobs met
hartstikke aardige voorstel komt zijn inlegzooltjes te gebruiken. Nou hij
heeft maat 45 en ik een maatje of 4 minder, dus de schaar erbij en knippen. Het
zit al een stuk beter maar echt gerustgesteld ben ik niet. Markant is dat
ik na afloop geen blaren heb en Herman wel. Herman nog bedankt.
09.30 uur starten we. Het parcours wijkt echt af t.o.v. 2004. De eerste 1/2
marathon is echt vet klimmen. Ik houd me bewust in omdat het prettig is nog
wat energie over te houden voor het laatste gedeelte. Daarnaast ben ik
2 ½ week geblesseerd geweest, ontsteking bij aanhechting rechter achilles en
kuit. Na de 120 van Texel en de 100 van Diever ben ik te overmoedig
geweest.
In Diever liep ik zo’n giga p.r. dat ik dacht de hele wereld aan te kunnen.
Tja geloof in je eigen sprookjes, dan raak je dus geblesseerd. Zo adviseer
ik iedereen na een p.r. relatieve rust te pakken en wat doe ikzelf!
Terug naar de natuurmarathon, genoeg over mezelf geluld. De eerste 10 km
moeten we best klimmen. Bij de 2e verversingspost aangekomen blijkt dat we
al aardig het dak van de Ardennen bereikt hebben en ik geniet zo interns
van het vergezicht waarbij ik in het dal een pittoresk dorpje zie liggen, dat
ik pardoes plat op mijn snuffer val. Ach een beetje bloeden hoort er bij.
Maar na 15 km lig ik weer horizontaal op een beetje modderige omgeving.
Mijn gedachten waren even bij de nachtrust van de afgelopen nacht. Zo af en toe
heb je dat. Het eerste wat ik doe wanneer een valpartij heeft
plaatsgevonden, heeft iemand het gezien, heel maf.
Het genieten van de Ardennen neemt weer ongekende grenzen aan. Ik zal ze
niet allemaal opnoemen omdat dit al regelmatig heeft plaatsgevonden maar de
koppel ezels staan me nog helder voor ogen. Zoals Louis van Gaal al eens
aangaf: “Zijn jullie nou zo dom?!”. Ik hoor het de ezels denken.
Na de 22 km wordt de marathon eenvoudiger, alleen die afdalingen zijn soms
zo heftig dat je helaas niet echt kan versnellen, jammer. Daarnaast
beginnen die zwerfstenen toch ook wel zo af en toe door je schoenen te drukken,
gewoon niet zeuren.
Wat me weer opvalt dat de verzorgingsposten prima zijn maar de sportdrank
mag best wel met iets meer water verdund worden. Op circa 27 km komen we
langs een prima stel, Han & Margriet. Ze zitten met hun stoeltje voor het
chaletje. Han heeft wel een heel bijzondere sportdrank …, ik ben jaloers,
roep hem nog snel na “tot volgend jaar”.
De kilometers vliegen voorbij mede vanwege de goede opbouw van de marathon.
De 1/2 kom ik door in exact 2 uur en uiteindelijk leg ik maar een kleine 5
minuten toe in de 2e helft. T.o.v. 2004 ben ik zo’n 33 minuten sneller. Ik
kan blijven hardlopen, hoef praktisch niet te wandelen.
Helaas heeft een veter een eigen willetje en wil mijn schoen verlaten wat me
noodzaakt te gaan strikken waarna me Jan uit het zuiden van het land me
precies voor het 40 km passeert. De laatste 2 km worden langs een stromend
water in La Roche-en-Ardenne afgelegd. Wat een venijnige klimmetjes zitten
hier nog in met zelfs een trapje, kan je toch niet verzinnen!
Bij de finish feliciteert Jan Nabuurs (5e totaal in 3 uur en 3 minuten!),
de vrouw (sorry dat ik geen held ben in namen onthouden) van Herman Euverman
applaudiseert en Herman Jacobs staat te stralen.
Na afloop worden de benen nog lekker gemasseerd door 2 lieftallige
Belgische dames.
Tot slot wil ik T.K. uit het zuiden van harte feliciteren met zijn
prestatie. Initialen vermeld ik omdat hij nogal bescheiden is en wil hem
niet in verlegenheid brengen.
Natuurmarathon tot volgend jaar!
{i}Henk Harenberg{ei}