De derde keer, dat ik in Keulen zou starten moest in ieder geval resulteren in uitlopen. Na in 2001 en 2002 geblesseerd te zijn uitgestapt wilde ik hier nu een goed resultaat neerzetten. De ambiance en het aparte gevoel van Sri Chinmoy geven deze 24 uur toch een aparte sfeer.
Aangekomen op zaterdag morgen zien we Wolfgang Schwerk aan de leiding gaan bij de 48 uur en hij zit als wij starten op 211 km, een aantal waar ik al jaren van droom op de 24. Ik ben in het gezelschap van 2 andere Nederlanders namelijk Peter Suijkerbuik en Ruud Jakobs. Peter Zuidema loopt de 48 en zal de grens van 300 km doorschrijden. We praten wat bij voor de start en om 12 uur klink het startschot. Ik wil rustig starten met 6 min/km wat neerkomt op 9 min per ronde. De eerste rondes gaan in 8.30 maar ik vind het lekker gaan. Peter en ik zitten uren in dezelfde ronde en Ruud doet het zoals altijd rustig aan en onderhoud de sociale contacten met de Duitsers en het lijkt alsof iedereen hem kent. Een prachtig gezicht.
Om een lang verhaal kort te maken. De eerste 100 gaan in 10.05 uur en voor mijn gevoel niets aan de hand.Het lichaam voelt zich goed en ik heb na elke 3 kilometer goed gedronken en na elke 10 km 4 a 5 minuten gewandeld Maar dan willen van het ene op het andere moment de benen niet meer en ik loop nog maar 5 a 6 km per uur. Na een paar uur aanhobbelen en twee borden spagetti raadpleeg ik de masseur en dat tevens alternatieve genezers. Hij vraagt mij uit wat ik heb gedronken en vertelt mij, dat ik elk uur water met mineralen moet drinken en ik heb alleen maar sportdrank genuttigd. Hij masseerde me en daarna hen ik weer een uur gelopen, maar het slechte gevoel kwam daarna terug. Na 18 uur passeerde ik de 150 km en besloot om te stoppen. Dit ligt niet in mijn aard en ik denk dan aan de woorden van Lance Amstrong: “pijn lijden is tijdelijk, opgeven voor altijd”, maar ik wilde niet forceren en aan wandelen heb ik een broertje dood.
Na mijn mede landgenoeten verder succes te hebben gewenst ben ik huiswaarts gekeerd. Vandaag op internet de uitslagen gezien en Peter Zuidema een prachtige 303 km op de 48, waar Wolgang Schwerk eerste wordt met 377!! km.
Peter Suijkerbuik loopt toch nog 175 en de immer lachende Ruud 110.
Het spreekwoord is niet uitgekomen, maar ik hoop dat het volgende spreekwoord wel op mij van toepassing is: “een slechte generale repetitie resulteerd in een goede uitvoering”, want de Spartathlon is de volgende, of misschien nog als training de 100 van Winschoten. Ik heb in ieder geval weer geleerd en na een verdiende rustweek staat vanaf volgende week alles in het teken van de Spartathlon.
Met sportieve groeten,
{i}Hermy Heymann{ei}