Zaterdag 15 en Zondag 16 oktober nam ik deel aan de 24 uren van Sint-Denijs- Westrem, een aflossingloop ten voordele van Artsen Zonder Grenzen. Er mocht ook individueel een of meerdere ronden gelopen worden. Met 3 ultralopers liepen we gans de 24 uren en werden speciaal gesponsord voor Artsen Zonder Grenzen. Ik liep wel goed in korte afstanden, maar ik was niet echt getraind voor 24 uur. 2 weken er voor trainde ik eens +- 60 km in 6 uur. Anders had ik niet meer dan 15 km gelopen sinds de Flanders Fields Marathon.
Om 17 uur werd het startschot gegeven. De eerste 8 uren liep ik tamelijk goed. Ik dubbelde Luc Tacq en Rudi Van Den Bossche een paar maal. Het waren ronden van 1,140 Km en er moest veel over voetpaden, die niet altijd effen waren, gelopen worden. Na 8 uur begon ik de vermoeidheid te voelen. Ik heb toen wat gegeten en mij laten masseren om dan in een rustig tempo verder te lopen. Na 14 uur moest ik soms wandelen en ik kreeg slaap. Ik heb dan 10 minuten geslapen en dan in een zeer traag tempo verder gelopen. Luc Tacq liep toen al aan de leiding en dubbelde mij regelmatig. Ook Rudi slaagde er in 3 van 5 ronden achterstand goed te maken. Hij liep toen duidelijk sneller dan ik maar stopte en wandelde meer tijdens de ronden. Ik kon telkens 2 a 3 ronden uitlopen en stopte pas bij de bevoorrading. zo kon ik hem vaak terug in halen. Beiden liepen we de 3 laatste ronden zeer snel en Rudi kon mij nog tijdens de laatste ronde nog kloppen in de spurt.
Luc Tacq, de beste Belg in de voorbije 24 uren wereldkampioenschappen, liep 195,440 km, ik 168,780 km en Rudi Van Den Bossche 165,800 km. Het was toch een mooie wedstrijd en ik hoop hem volgend jaar weer te mogen lopen. Vooral het applaus van de enthousiaste toeschouwers tijdens het laatste uur en na de aankomst deed echt deugd.
Luc Maes.