Onder redelijk ideale weersomstandigheden gingen afgelopen zaterdag 50 hardlopers/sters in Den Helder van start om te beginnen aan en bijzondere tocht over 80 km langs de Noord-Hollandse kust.
De sfeer vooraf was ontspannen,ook al omdat veel deelnemers elkaar kenden en de laatste restjes spanning werden weggepraat.
Ondergetekende stond er met de nodige tegengestelde emoties bij door het verlies van een trouwring.
M,n zinnen verzetten en me concentreren op JKM dat was de kunst die dag.
Toch kon ik wel genieten van de gesprekjes en de begroetingen van o.a. Martien Baars en Hanna,de weduwe van Jan.
Alhoewel ik niet goed kon zien wie de start verzorgde(Jonathan?)was het wel een bijzondere start.
Er kwam een belletje aan te pas om ons in beweging te krijgen vanaf het terrein van de FC Den Helder.
Deze keer geen genutraliseerde start zoals twee jaar geleden toen de eigenlijke start pas bij de veerhaven van Den Helder plaatsvond.
Nu ging de route via Fort Kijkduin en over de dijk langs de vuurtoren Lange Jaap naar de veerhaven om vervolgens dezelfde weg als twee jaar geleden te volgen.
Bij de bossen van Schoorl werd wel wat eerder afgebogen richting strand.
Een fraaie route over fietspaden langs en over duinen en zeeweringen met lange stukken strand waarvan het altijd maar weer afwachten is hoe die er bijliggen.
Overigens kan het parcours volgens sommigen hier en daar nog iets moeilijker gemaakt worden daar waar de weg vlak is. Maar goed,wat er nu is,is ook voldoende.
De weersomstandigheden waren gelukkig uitnodigend om het zaterdag met een korte broek te proberen en ik had een windjackie om mijn middel gebonden voor de wind,die uit het zuidoosten kwam en dus in het eerste deel van de tocht op bepaalde stukken tegen was.
Zo af en toe brak de zon wat door maar te warm werd het er niet door.
Mijn persoonlijke doelstelling was om zonder naar anderen te kijken mijn eigen tempo te lopen,om de tijd te nemen om mijn eigen flesjes bij de verzorgingsposten te nuttigen en toch rond de 8 uur 30 uit te komen.
De eerste 40 km in gemiddeld 10 km per uur en de laatste rond de 9 km per uur.
Hoe het ook zou uitpakken,relaxed blijven lopen.
Wel veel toeristen en tourfietsers op de paden,dus dat was goed uitkijken.
In de bossen en duinen was het sowiezo goed uitkijken omdat de door de organisatie aangebrachte tekens op en langs de route deels waren weggehaald door Staatsbosbeheer.
Eenmaal op het strand deed zich een dergelijk probleem niet meer voor en door het lage water was het eerste gedeelte van het strand prima te lopen.Hier en daar wat sroomribbels,maar ach.
Uiteraard wel altijd uitkijken voor muien en zwinnen om geen extra meters te moeten lopen.
Na de Hondsbosse Zeewering werd het strand echter minder.
Opgespoten strand wat door een kudde paarden was stukgelopen met hier en daar loslopende honden van toeristen op het strand bezorgde een moeilijke tocht met een teruglopend tempo.
Ik kon echter helder in het hoofd blijven en geconcentreerd blijven lopen ondanks een korte krampaanval in de linker hamstrings die snel bezworen werd.
Ook moest er een omtrekkende beweging op het strand gemaakt worden vanwege werkzaamheden waardoor de doorgang was versperd.
Op een gegeven moment werd het strand weer goed en kon er weer vaart gemaakt worden.
Heel geleidelijk begon trouwens het water weer te wassen ,maar dat bleek niet hinderlijk te zijn.
Komisch was de situatie waarbij iemand naar mij stond te zwaaien en ik terugzwaaide en doorliep. Kwam daar iemand aanrennen om mij te vertellen dat ik op dat punt van het strand afmoest om de laatste kilometers door de duinen richting de finish af te leggen.
“Goh,ben ik er nou al?”was mijn reaktie.
De laatste kilometers werd ik begeleid door een fietser van de organisatie en kon ik nog een beetje kletsen en mij genoegen over de tocht te laten blijken.
Tevreden finishen in 8 uur en 33 minuten,wat ik had me meer kunnen wensen.
Een mooi t-shirt,gevervde paaseieren,narcissen,een warme douche,vriendelijk mensen,een goede verzorging en…..een bijzondere tocht waren afgelopen zaterdag ons deel.
Wat rest is te vertellen dat ik maandag de spieren in de marathon van Utrecht in 4 uur 20 heb losgelopen en dat ik hoop-en ik denk velen met mij-dat de oude JKM in ere wordt hersteld.
Niets ten nadele van de organisatie in Den Helder,waar vele organisaties een puntje aan kunnen zuigen, maar de traditie lonkt.
{i}Herman Euverman{ei}