Ik voelde me zo eenzaam…………
Dat waren de woorden van Nelli Cooman, nadat ze 15 jaar aan de wereldtop had gestaan.
De voormalige sprintbom, wereldkampioene, Europees kampioene en ex-wereldrecordhoudster 60m zag er nog netjes uit woensdag 26 april ergens in het Zeeuwse Walcheren (Domburg). Samen met haar was ik uitgenodigd door de organisatie van de Zeeuwse Kustmarathon onder leiding van Lein Lievense om tegenover een 150-tal deelnemers voor de volgende editie van de marathon, een debat te voeren.
De idee zat goed in elkaar, de allerkortste afstand (60m) werd uitgespeeld tegen een ultra-afstand (60km).
Rond 20.00 begon het tweede en belangrijkste gedeelte van het gebeuren waar wij ons nummertje mochten opvoeren. ( het eerste gedeelte waren wij niet aanwezig).Een live orkest bracht schitterende covers en tevens was de drummer en zanger ook de presentator van heel de avond. Hij deed dit waanzinnig goed.
Na een aantal speeches waar menig ambtenaar plechtige beloftes deden werd er officieel een sponsorcontract met Delta voor 3 jaar getekend.
Toen las de presentator onze CV voor en kregen Nelli en ik een 20 tal minuten de tijd om ons levensverhaal ten berde te brengen. Het was een dankbaar publiek en we hebben goed gelachen.
Na een korte pauze moesten we aan een tafel op het podium gaan zitten samen met 2 fysiotherapeuten en iemand van de Nordic Walking club. Het publiek mocht dan vragen stellen gemodereerd door de schitterende presentator. Het ging er vrij kritisch aan toe, maar ook hier werd er weer stevig gelachen. Er werd vooral aandacht besteed aan het verantwoord sporten, het preventief werken (dus de blessures voor blijven door aan alle facetten te werken en niet alleen het technisch lopen. Bv. voeding, kiné, fysio, medicatie,……..). Tevens werd er gepraat ( en zeker gelachen met-) de mentale voorbereiding van de wedstrijd. Zowel die van de 60m, de 42km, als de ultra.
Na heel dit gebeuren hebben we nog lang nagepraat aan de bar. Ik voelde duidelijk dat de mensen er iets aan gehad hadden, want de interesse erna was nog groot. Velen bleven nog wat hangen en hadden nog tal van vragen en opmerkingen, en ik was lekker laat thuis. Maar het was zeker de moeite waard. Bij deze wil ik natuurlijk Lein, een integer, bescheiden en (h)eerlijke man, bedanken voor de eer, de talloze geschenken en de hartelijke ontvangst.
7 oktober is deze kustmarathon, en ik geef hier de redenen waarom U er moet zijn:
1) Het is de zwaarste marathon in Nederland en omstreken
2) Het is de mooiste marathon in zijn soort, afwisselend, vechtend tegen de natuurelementen, genietend van de natuur. Het lopen over de dam is echt kicken. De wind tegen, het beuken van het water, maar……………ik dwaal af.
3) De pretentieloze organisatie. Kleinschalig begonnen, innoverend bezig (zie de organisatie van het debat), oog hebbend voor elke deelnemer. Want als je uitloopt ben je daar een winnaar. En dan komen we aan een heikel punt………………
4) …………….ik heb hem nog nooit uitgelopen. Wel 2 x gestart. Beestig afgezien, volledig leeg en toch genoten. DUS als jullie hem uitlopen kan je zeker zeggen dat je mij verslagen hebt.
5) Nelli komt ook, niet om te lopen, maar wel om te kussen. Voor één euro mag je haar kussen voor een goed doel (heeft ze toch beloofd die avond), dus allen daarheen.
Als dit geen overtuigende argumenten zijn………………………
{i}Marc Papanikitas{ei}