441 meter en 80 centimeter
Zes uur lopen, ik heb er een beetje haat/liefde verhouding mee. Het is mij tot nu toe nog nooit gelukt om verder dan ruim 66km te komen en altijd is er weer dat verdraaide 5e uur waarin ik het voor mijn kiezen krijg.
Ik droom van verschillende doelen en één daarvan is >70 km lopen in een 6 uur loop.
Eigenlijk had ik dit weekend gepland om in Drenthe te lopen en er samen met vrouw en kind een kampeerweekendje van te maken, ik was immers 4 dagen vrij. Op dinsdag zagen we de weersverwachtingen voor dit weekend en ineens verdween onze lust tot kamperen, vreemd hè.
Toen ben ik maar even gaan zoeken naar een alternatief en dat werd dus de 6 uur in Apeldoorn, onderdeel van de 24 uur loop die al 27 jaar georganiseerd wordt daar. Sluitingsdatum om in te schrijven was 15 april maar 1 mailtje was voldoende om me toch bij de lijst van de 6 uur lopers te laten voegen, flexibele organisatie dus ook daar in Apeldoorn.
Zaterdagochtend vroeg uit de veren en m.b.v. De TomTom snel naar de Mheenweg gescheurd. Daar aangekomen zie je al snel wat een slagveld er is aangericht door het 17 uur achter elkaar kilometers verzamelen. Veel lopers wandelen maar sommigen, zoals Adrie(http://www.ultratrimmer.tk/), en Ubel Dijk, hebben verhoudingsgewijs nog een aardige vaart, al ziet er nou ook weer niet uit alsof ze met een 5km wedstrijd bezig zijn, maar dat is vrij logisch lijkt me.
Startnummer gehaald, daarna snel omkleden in de sporthal en even bijgepraat met Jos (Hopman), onze ultraveteraan van 67 jaar uit Eindhoven die al goed is voor zo’n 360 ultra’s & marathons en “still going strong”. Daarna mijn spullen in de auto gedumpt en nog even snel wat foto’s geprobeerd te schieten van de 24 uurs kanonnen.
Om 8 uur mogen wij dan die kanonnen vergezellen op hun laatste 6 uur. Ik loop al vrij snel met Jelle Bolte en dat is niet ongezellig want de eerste 3 uur kletsen we wat af en daardoor glijden de tijd en de km’s lekker weg. Het tempo zal zo rond de 11-12 km/u liggen en waar Jelle echt een rekenwonder is en tot op de cm heeft bedacht hoe hij uit wil gaan komen loop ik meer voor de vuist weg en zie wel waar het schip strandt. Jelle liep vorig jaar ook in Den Haag tijdens de 12 uur loop en kwam daar tot een respectabele 104 km en 128 meter. Na een pauze van heel wat jaartjes heeft het ultravirus weer aardig vat op hem gekregen en qua snelheid en doelen zijn we behoorlijk aan elkaar gewaagd. Zijn tijd van 2:55 op de marathon van R’dam (‘91) is wel iets voor mij om te benijden.
Met het wedstrijdverloop houd ik me (nog) niet bezig. Al vrij snel wordt duidelijk dat Ron Bakker en Jodi Kremer plaats 1 en 2 gaan verdelen, de rest is nog niet te voorspellen. Na 3 uur lopen blijk ik 8ste te liggen en loop ik langzaam maar zeker bij Jelle vandaan. Na een beetje onzekere beginfase voel ik me steeds sterker worden, ik ben echter nog wel bang voor dat zware 5e uur waar ik nog doorheen zal moeten.
De gelletjes, cola en water doen hun werk goed want ik krijg geen last van de gevreesde dip. Vooral die gel, het is geen pretje om het te eten/slikken, maar al na enkele minuten voel ik al effect en mede daardoor kan ik het tempo fatsoenlijk houden en zak ik niet terug naar 10 km/u wat me in het verleden vaak is overkomen.
Dan, na ongeveer 5 uur en twintig minuten, blijk ik met 2 anderen om de 3e plaats te strijden, aldus meldt de speaker. Patrick Kloek, onze sympathieke Belg, heb ik vrij snel te pakken maar bij de andere atleet kan ik geen gezicht op zijn naam plakken.
Ik besluit dus maar te proberen zo snel mogelijk door te steggelen en kan mijn tempo aardig hoog houden. Bondscoach van het ultralopen, Ed Verbeek, roept me toe vanaf de zijkant dat ik ‘m in het vizier heb. Dat komt mooi uit want ik heb nog anderhalve minuut en gooi er nog een soort van eindsprintje uit. Dan klinkt het signaal om te stoppen en ben ik met zo’n 10 meter verschil (schat ik) nipt derde geworden.
Later blijkt uit de uitslagenlijst dat ik toen al een ronde op hem voor lag.
Hartstikke leuk natuurlijk maar helaas zat de 70 km er niet in vandaag. Dat is eigenlijk de enige smet op deze soepele loopdag. Bij de prijsuitreiking mag ik een beker en bloemen in ontvangst nemen, iets wat me niet zo vaak overkomt dus dat voelt best wel lekker.
Het is duidelijk dat vandaag al die trainingskilometers van de afgelopen tijd er wel een beetje uit kwamen. Voor een volgende poging zal ik alleen in het begin nog een tikje harder moeten gaan om die 441,8 meter extra te lopen die ik vandaag tekort kwam. Maar ja, dat klinkt meestal makkelijker dan het in de praktijk is. Wel ben ik blij met dit nieuwe p.r. op de 6 uur wat me ook nog eens een derde stek opleverde.
Op mijn weblog (http://jvderve.web-log.nl/) zijn via een link nog wat foto’s te zien.
Jan van de Erve
28-05-06