Zaterdag 1 juli: Het gebeurt me niet vaak maar vandaag mag ik vlak bij huis een marathon lopen. Heerlijk, niet eerst een paar uur te hoeven reizen en na het lopen weer net zo lang terug, nee een klein kwartiertje reistijd die ik naar goed Almeers gebruik in de auto afleg.
Bij aankomst in de sporthal blijkt het zoals zovaak weer een samenscholing van multi/ultralopers te zijn, altijd weer dezelfde koppies. Ook Theo de Jong is er vandaag, niet om de marathon te lopen want dat zit er helaas nog niet in, maar om gezellig met zijn vrouw Marijke mee te fietsen en haar van een natje en een droogje te voorzien. We kletsen even maar al snel moeten we naar de start, het is bijna 11 uur.
Het is warm maar door een aangenaam windje en redelijk wat beschutting op het parcours voelt het eigenlijk best wel lekker. Bovendien zijn er extra waterposten op strategische punten geplaatst, zodat we per ronde 3 keer extra kunnen drinken, iets waar gretig gebruik van wordt gemaakt.
Ik wil niet al te snel lopen vandaag, maar wel vlak en als het even kan zonder blaren en/of kramp. Die laatste 2 heb jezelf niet in de hand maar vlak lopen moet met gebruik van een beetje gezond verstand toch wel lukken, als je het hoofd maar koel houdt (letterlijk en figuurlijk). Al mijn wensen worden vervuld: geen blaren of kramp wel vlak gelopen, met een negatieve split van 9 seconden.
De start/finish is t.o.v. vorig jaar een stuk verbeterd, nu lopen het winkelend publiek en de lopers elkaar niet meer in de weg. De eerste 10 km loop ik samen met Rob maar bij de drinkpost verliezen we elkaar helaas uit het oog en alleen vervolg ik mijn weg. Na een km of 20 komt Vincent langszij, we kletsen wat maar bij de drinkposten neemt hij net wat meer tijd zodat ik dan weer voor hem loop, maar taai als hij is haalt hij me steeds weer in.
Jos probeert een foto van me te maken maar omdat ik razendsnel voorbij flits staat er alleen een hek op, waarna hij mij dan maar van mijn achterkant fotografeert.
Vincent vindt dit wel grappig, hij heeft mijn achterkant ook al een tijdje bekeken, zegt ie.
Maar gelukkig voor mij versnelt Vincent na 28 km zodat de rollen worden omgedraaid en ik hem even van de andere kant kan bewonderen. Ik ontdek dat hij prachtige, slanke, Afrikaanse kuiten heeft, ja zo kan ik ook van die goede tijden neerzetten! Ook vandaag loopt hij weer als een jonge vent, hij wint het 60+ klassement en mag, na lang wachten, juichend op de hoogste trede van het podium plaatsnemen.
We kunnen met z’n allen weer terugzien op een geslaagde, warme dag en dit alles voor maar 5 eurootjes. Waar vind je dit nou nog?
Jannet Lange.
Foto’s van de marathon zijn te zien op http://www.toptext.nl/album/2006/almere/