Ultra Trainingweekend 2000
In het weekend van 25 en 26 November werd op Texel een trainings weekend gehouden voor de KNAU ultralange afstand atleten. Het weekend was een initiatief van Hanna Knippenberg, de weduwe van de op 23 november 1995 overleden ultraloper Jan Knippenberg. Met als achtergrond om rond Jan’s sterfdag zowel familie als ultralopers bijeen te brengen om zo een weekend in de geest van Jan te creëren.
Vrijdagavond beet Guus Smit de spits af door zijn ultra ervaringen van de tocht Budapest – Wenen te verhalen ondersteund door fotomateriaal. Hierna konden de aanwezigen de tocht van Jan, welke ook beschreven is in zijn boek “De mens als duurloper”, Hoek van Holland – Stockholm op video meebeleven.
Voor de Zaterdag en Zondag had bondscoach Henk Heemskerk het trainings plan getrokken.
Zaterdag morgen stond in het teken van de loopscholing, iets wat ultralopers niet echt waarderen maar toch tot de verplichte kost hoort. Hierna hield Gerrit van Rotterdam een uitvoerige lezing over voeding. Niet alleen de gebruikelijke koolhydraat stellingen verhoudingen en onderzoeken, maar ook zaken als bloedsuiker gehalte, vezel, vet en proteïne inname kwamen aan de orde. Evenals de zin en onzin van bepaalde voeding supplementen.
Geheel in stijl arriveerden Zaterdag morgen Ron Teunisse en Veron Lust, welke vanaf Castricum via het strand naar het logies gelopen waren met als enige onderbreking de veerboot.
De middag was ingeruimd voor een duurloop welke grotendeels door het bos voerde. Zodoende bleef de groep gespaard van de straffe wind en konden de benodigde kilometers op aangename wijze bijeengelopen worden.
Zondag morgen stond een duurloop van 30 a 40 km op het programma. Toen de groep zich in beweging zette liet zelfs de zon zich even zien, dat was dus wel de laatste 5 minuten zon van die dag want al spoedig zorgden de regen en straffe wind dat menigeen met een grimmige blik zijn of haar pad vervolgde. Op de Hoge Berg aangekomen werd enige tijd besteed aan het bezoek van Jan’s graf. Het was voor mij een heel aparte ervaring om met een groep in tights en trainingsjasjes gestoken atleten deze rustplaats te bezoeken. Temeer daar de regen rijkelijk vloeide en de op Texel immer aanwezige wind menigeen deed rillen van de kou. Hierna werd de tocht vervolgd waarbij direct opviel dat weer die wind ook op de terugweg uit de verkeerde hoek kwam.
Voor degenen die op 16 April aan de start van de 60 of de 120 verschijnen was dit weer even een voorproefje van hoe het er op Texel aan toe kan gaan; het weer is onvoorspelbaar, maar de gastvrijheid is enorm.
Tom Hendriks – UltraNed