Nadat ik op 4 maart in Stein mijn eerste ultraloop had meegemaakt (wat zeer goed bevallen is en zeker een herhaling zal krijgen), werd ik daarna door een Belgische medeloper benaderd met de vraag of ik zin had om in de marathon van Antwerpen als pacer mee te lopen. De afgelopen jaren heb ik zelf ook al een aantal keer van de mogelijkheid om met een pacer mee te lopen gebruik gemaakt en het leek me leuk om nu zelf eens zoveel mogelijk mensen in het juiste tempo naar de finish te brengen. Ik zou lopen met een eindtijd van 4 uur 30. Dit moest, gelet op mijn “normale” tempo goed lukken. Een paar dagen van te voren moest ik toch even twee keer slikken. De eerste keer omdat ik nog behoorlijk verkouden werd en mijn stem bijna helemaal kwijt was, de tweede keer omdat bleek dat er maar één pacer per groep zou lopen. Zoals gezegd was dit voor mij de eerste keer dat ik als pacer zou lopen, dus nu bleek dat ik het ook nog alleen zou moeten doen, werd het toch wel extra spannend.
Op zondag was het dan zover. Vlak voor de start ontmoet ik de “medehazen”. Er worden ballonnen opgeblazen, rugnummers opgespeld en we lopen gezamenlijk naar het startvak. En als je dan het startvak inloopt…dan begint het. Mensen spreken je aan en vragen werkelijk van alles. De mooiste vraag op dat moment vond ik, terwijl ik in het startvak bij eindtijd 4.30 stond, met ook nog een rugnummer waar die tijd op stond en met de witte ballon, dat er dan iemand aan je vraagt “welke tijd loop je”? Maar goed, voor veel mensen is het de eerste keer en die zijn dan erg nerveus. Na de start was “mijn” groep erg groot. Van te voren had ik een schema gemaakt met elke doorkomsttijd per kilometer en het lukte meteen goed om dit tempo aan te houden. De eerste kilometers werd er nog veel gepraat maar daar heb ik, vanwege mijn nog steeds minimale stem door de verkoudheid, maar niet aan mee gedaan. Mijn ervaring is dat het vanzelf wel stiller wordt en dat was ook dit keer zo.
De marathon was goed georganiseerd, het is een mooi stadsparcours met de finish op de Markt in Antwerpen. Het was mooi weer, niet te warm. Tot 15 km bleef de groep goed bij elkaar. Doordat de km-aanduiding perfect aangegeven was, kon ik goed controleren of ik het juiste tempo aanhield. Dit ging gelukkig goed. Na de halve marathonafstand (op 2 uur 14) vielen de eerste mensen af.
Vanaf de 30 km, had ik nog een groep van 10 lopers. Het gedeelte tussen de 25 en 30 km was een moeizaam stuk van het parcours. Hier had je wind in de rug en zon van voren. Helaas moesten er bij de 35 km nog enkele mensen afhaken. De groep bestond toen nog uit 5 personen. Met deze groep haalde ik de finish in 4 uur 28 minuten en 37 seconden. Deze mensen waren allemaal zeer tevreden met dit resultaat. Op maandag ontving ik, via de medeloper die mij als haas had uitgenodigd, ook nog een bedankje van de organisatie van de marathon. Kortom, iedereen tevreden, op naar de volgende!!
Groetjes,
Rudy van der Heijden