18-01-2009 Olne (B) Les 4 Feuilles trail marathon. Het had vanacht al geregent dus ik wist wat voor parcour ons te wachten zou staan aldaar. Samen met Marcel Claessens, Math Roberts, Roger Kempinski, Henk Geilen en ikzelf ( Henk Sipers) vertrokken we naar Olne. Het regende niet maar het waaide wel redelijk en regen was op komst. Er waren heel veel deelnemers. De wedstrijd gaat over 4 ronden van ongeveer 12-11-10 en 9km. De meesten liepen 1 ronde en dat zorgde dan ook voor een enorme opstopping na de start want het parcour gaat 90 % over onverharde wegen en overal stonden grote waterpoelen en deze lopers wilden geen natte voeten krijgen!!!!! Dit is helaas onvermijdelijk en ik had als voorzorg over mijn X-socks de Sealskin”rubber”sokken aangetrokken een 100 % garantie voor droge voeten. Mijn oude trailschoenen waren via mijn sponsor terug naar de fabriek en de nieuwe, ander merk, waren nog niet gearriveerd dus moest ik op schoenen lopen zonder trail-profiel. Na een aantal kilometer lag er zelfs ijs en dat werd overspoeld met water, levensgevaarlijk. Ik vraag me nog af hoe we bijna allemaal overeind konden blijven. Hier en daar maakten sommige mensen een flinke schuiver maar …op en verder. Hier viel dan ook Bram van der Bijl en zoals later bekent werd, brak hij hierbij zijn enkel!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Bergop, bergaf door waterpoelen en door modder waar je blij kon zijn als je alle twee je schoenen nog aanhad als je eruit kwam en meer van dit plezier zou Henk Geilen zeggen. In totaal zouden we zo ’n 1000 hoogtemeters krijgen en natuurlijk ook naar beneden. Bij een afdaling was het alsof we door een kabbelend beekje liepen en het water reikte tot aan onze enkels, mijn Sealskin sokken waren gelukkig hoger!!!!! Hier en daar kregen we weer van die ijsplaten en ik kwam er heel overheen. Normaal zoek je bij deze lopen de vlakke gedeeltes om je voeten neer te zetten maar nu probeerde ik op de uitsteklende stenen te lopen om grip te krijgen. Ik liep makkelijk, pakte elke 6 km mijn gel en dronk veel. De zwaarste hellingen werden gewandeld en in de laatste ronde kon ik zelfs de hellingen blijven doorrennen waarbij je veel mensen inhaald.
Zo ’n 500 meter voor de finish werd ik bijgehaald door Roger Kempinski en we liepen samen naar de finish. Tijd 4 u 25 minuten en nog iets. Ik was zeer tevreden en absoluut niet kapot. Nu blijkt toch weer dat ik op zwaardere parcoursen beter uit de voeten kom. Een hele “ruggesteun” voor Marokko over 4 weken. Na de finish hoorden we dus het verhaal over Bram. Wilma Dierix en nog iemand waren erbij toen het gebeurde en zij bleven bij Bram tot hij werd afgevoerd naar het ziekenhis van Verviers en zij vervolgden toen hun marathon ( alle respect). In Verviers werd een gebroken enkel geconstateerd en ze wilden meteen opereren maar dat wilde Bram niet zover van huis. Erwin Borias en Wilma namen hem mee terug naar Nederland en vandaag wordt hij geopereerd en zal een hele tijd uit de “running” zijn.
Bram sterkte, we denken aan je.
sportieve groeten
Henk Sipers
site: http://www.adventure-runner.tk
