Na 5 uurtjes slapen vertrek ik naar Nederland om Willy op te halen. We hebben afgesproken om 09u00′ om van daar door te rijden naar de 12 uur Seilersee in Duitsland.
Van bij Willy thuis was het nog 1u45′ rijden en net een uur voor de start komen we netjes aan.
Ons startnummer is met ingebouwd chipsysteem, de rondjes zullen dus al goed geteld worden. Jutta is hier ook met haar Duitse vrienden, ook David een andere Belg.
Ondanks de weinige uurtjes slaap heb ik er wel zin in. Eén probleempje, vannacht heb ik een gekneusde rib opgelopen. Het doet gelukkig alleen maar pijn bij het inademen, de helft van de tijd zal ik dus al geen pijn hebben.
We kleden ons snel om, nog wat zalf aan de voeten tegen de blaren. Een doosje met een banaan, wat zout en een energiebar plaats ik langst de omloop uit de zon. Over de zon gesproken, het zal een heeel warme dag worden.
Mijn plan is al beginnen denken voor we lopen. Ik voorzie met dit weer dat er veel lopers een klop gaan krijgen. Voorzichtig starten en weinig zweten is de boodschap.
Om 12u stipt gaan we van start, de 6u en 24u vertrekken ook mee. Eerst krijgen we een stukje van de piste, dit loopt heerlijk. Dan een bocht verhard pad met kiezeltjes. We lopen rechts een flink klimmetje van 20m, dan een afdaling, over een bruggetje en dan volgt een stukje plat. Dat stukje plat zou later samen met de piste het enige plat van de omloop schijnen.
Terug een serieus klimmetje, 20m naar beneden gevolgd door een tweede klim. Na de tweede klim nog een derde, ietsje dalen en dan vals plat 400m omhoog. Dan volgt een steile afdaling gevolgd door een mooie klim, naar links, rechts, links en we zijn aan de start. De omloop is zwaar, heel zwaar en het kopje zal moeten werken. Elke bergop neem ik zeer kleine pasjes om geen energie te verspelen.
De eerste rondjes gaan samen met Willy maar dan scheiden onze wegen. Het was even paniek aan de bevoorrading want ze hadden geen gewoon water ??!! Voor de rest lag er alles wat we maar konden inbeelden, na een uurtje lopen kregen we dan toch water.
Mijn ritme is mooi en ik weet dat er iets in zit vandaag. Na enkele uren lopen komen enorm veel mensen in het park wandelen, kinderen met hun fietsjes. Mensen die de hele baan voor hun nemen, shit zeg, ik ben het beu altijd tussen de mensen slalommen. Dit is echt niet leuk meer en na 05u00′ lopen wil ik stoppen. Ik doe de file aan een ijskarretje en neem een hoorntje met twee bollen citroen. mmm, dat smaakt, laat die loop maar voor wat het is, ik ben het beu.
Toch lopen we nog even verder om… ja, waarom eigenlijk? Na 6u30′ en nog steeds slalommen en op de mensen roepen staat mijn besluit vast, ik kap ermee. Even melden aan Willy en die zegt me dat ik in derde positie loop…”hou het nog een uurtje vol” Ok, een uurtje dan.
Na 7u30′ ga ik voorbij David en kom ineens op plaats één. Dat is natuurlijk een heel andere situatie. Heel mijn gedachtengang is ineens anders en mijn eerste plaats wil ik verdedigen. Het is nog 4u30′ lopen dus een zware taak staat te wachten. De bergopjes beginnen echt hard te worden. De meeste lopers stappen telkens naar boven maar door mij te sparen geraak ik steeds mooi lopend boven.
Ineens zie ik terug de eendjes met hun jongen, de prachtige natuur. Een haasje zit op de kant gras te eten. Het volk begint te minderen en andere lopers zien aftakelen geeft me moed. Ik zit nog vol energie en kan dit tempo wel houden. De mannen van de brandweer zorgen voor de verlichting. Ze lopen ook meer in de weg dan wat anders en ineens voor mijn neus gaat er een kabel 20cm de hoogte in. Na zoveel uur over een kabel springen is niet gezond.
Al heel wat sanitaire stops moeten doen, mijn achterste ligt open. Ik maak me alleen zorgen om die eerste plaats. De rib doet regelmatig pijn maar echt storen doet het niet.
Het begint koeler te worden en ik doe een droog t-shirt aan.
Bij de bevoorrading telkens een beker water en wat rozijntjes, geen tijd verliezen en zo snel mogelijk weg. Uren aftellen en aftellen, ik ben vastbesloten, al moet het laatste uur tegen 14km/u, 1 geef ik niet weg.
11u15′ gelopen, bijna 100km. Mijn PR op de 100 moet er dan ook maar aan geloven en ik loop een ronde met een estafetteloopster mee. 100km 11u25′ , dat is ook weer meegenomen. Mijn voorsprong is veilig.
Na 12u heb ik 104,5km ongeveer. Op deze omloop is dit echt wel een mooie afstand.
Geef mij een vlakke omloop en de 120km zat er zeker in vandaag.
Yes, mijn eerste 1e plaats is binnen. Het is hier een benefietloop en podium of prijzen zijn er niet. Ik moet het doen met een omhelzing van de organisator, een beker die me misschien meer zal bijblijven dan al die die al op de kast staan. Op de tweede plaats komt David (twee Belgen) en Nederland met Willy op de derde plaats.
Nog even op ons effen komen en dan maar terugrijden. Om 03u00′ zijn we terug bij Willy en onderweg kregen we heel wat regen. Hopelijk blijven de mannen van de 24u wat droog. Ik rij nog wat verder tot in België en om 03u40′ slaap ik op een parking.
Vandaag voelen de benen al redelijk goed aan, dat zal wel door de euforie zijn zeker.
Een geslaagde 12u loop maar ik zal het misschien bekopen in Steenbergen. Het doel voor Steenbergen zal dan veranderen in plezier maken en op tijd gaan slapen.
Proficiat aan de organisatie van Seilersee, alleen een afgesloten parcours had leuk geweest.
Paul van Hiel
Zie voor uitslagen: http://www.24hlauf-seilersee.de/253.0.html