Marathon Gilze 2009
Toen ik op de ultra- en marathonkalender van Ultraned de marathon van Gilze op 9 mei zag staan was ik even verbaasd. Het is toch een ultraloop in Gilze? Nou allebei dus. In maart is er een ultra van 65 km met daaraan gekoppeld een marathon en in mei is er vanaf dit jaar een marathon met als populair bijnummer de halve. Actieve looporganisatoren daar in Gilze en vast een mooie loopomgeving. Dit laatste werd bevestigd door wat lees en zoekwerk op de site van de organisatie en Google Maps.
De start was in de gezellige dorpskern van Gilze en de route liep door een woonwijk het buitengebied in. Uitgestrekte landerijen werden afgewisseld met bos en fietspaden met landweggetjes. De ondergrond bestond voornamelijk uit asfalt, hier en daar wat klinkers, een stukje betonnen fietspad en al aangekondigd op de website een lekker zandpad. Het Geuzenpad zoals dit zandpad heet zal ongeveer een kilometer lang zijn geweest en was goed te belopen. Een lekker afwisselende ronde met de lengte van een kwart marathon had de organisatie voor ons uitgezet.
Mijn voorbereiding was tot twee weken voor de marathon goed verlopen en het was nog slechts een kwestie van in topvorm komen. Zo mocht het helaas niet zijn, want ik kreeg nog een verkoudheid te verwerken, zoals ik die in geen jaren meer had gehad. Het was echt een alles in één pakket. Ieder verschijnsel wat je maar enigszins aan een verkoudheid toe kan schrijven zat erin. Ik zal de details achterwege laten, maar hardnekkig was het ook en dus was ik op 9 mei nog niet helemaal snot-, slijm- en hoestvrij. Mijn verwachtingen waren in ieder geval behoorlijk getemperd en ik ging dan ook op een vrij voorzichtig tempo weg. Een 3.05 schema net iets sneller dan mijn tijd in Apeldoorn en of dat reëel was zou dan onderweg wel blijken.
De eerste ronde was volop genieten van de omgeving en het mooie weer. Dat weer was eigenlijk iets te mooi voor een marathon met volop zon, een graad of 17 en windkracht 3. Vooral op de zonnige stukken met wind mee kon je dat goed voelen. De tweede ronde was het lint van in totaal 301 deelnemers (iets meer dan 50 op de hele) al zeer langgerekt. Hoewel ik nog steeds van de omgeving genoot was er al meer concentratie vereist. Ook voelden mijn bovenbenen ondanks een lekker ritme al niet meer helemaal optimaal en toen ik halverwege 1.31 op de klok zag (iets te snel dus) was ik er eigenlijk van overtuigd dat de tweede helft langzamer zou gaan. Toch kon ik in de derde ronde mijn tempo nog gewoon vasthouden, het Geuzenpad kostte wel iets meer moeite, maar was nog niet echt een probleem. Wel was ik blij met iedere drinkpost (3 per ronde). Tijdens het lopen hadden we dus 11 posten (nr. 12 was net na de finish), daarvan heb ik bij 3 posten 1 bekertje en bij 8 posten 2 bekertjes drinken genomen. Water en sportdrank door elkaar en waar mogelijk ook een spons.
Bij het ingaan van de laatste ronde voelde ik toch echt het tempo zakken, maar aan de tussentijd op 35 km te zien viel dat ook nog wel mee. Na de 35 zakte het tempo naar 5 min. per km en werd het Geuzenpad echt zwaar. De tussentijden suggereren een klassiek geval van de man met de hamer, maar eigenlijk heb ik het helemaal niet zo ervaren. De interesse voor mijn eindtijd verdween wel in de laatste 7 km en dat zal er dan wel voor gezorgd hebben dat ik met 3.09.05 net 7 seconden langzamer was dan in Apeldoorn.
Toch keerde ik tevreden huiswaarts. Het was een goed georganiseerde marathon (petje af voor de Road Runners Gilze), een mooi parcours en lekker weer. Ondanks een verkoudheid had ik nagenoeg dezelfde tijd als 3 maanden geleden en ik was vierde geworden, gelukkig net buiten de prijzen. Waarom gelukkig? Anders had ik op de prijsuitreiking moeten wachten, maar ik moest nog boodschappen doen. Ik kon nu dus op mijn gemak naar huis rijden en om half vijf nog even uitlopen in de supermarkt.
Hans Jurriaans