Klein duimpje
In het land van de lijstjes denk je soms mee te doen. Ik kan mezelf inmiddels beroepen op 61 ultralopen, samen met mijn 4 marathons goed voor in totaal 65 stuks. Niet gek zou je zeggen, maar het is maar met wie je jezelf vergelijkt. Dit weekend scoorde Ben Mol in de Peijnenburg Bosmarathon zijn zeshonderdste kruisje. Ook niet verkeerd, maar er kan er maar een de nummer 1 zijn: Willem Mütze die in Schotland zijn duizendste marathon liep. En van die duizend zijn ook nog meer dan de helft ultralopen. De mensen die ik erover vertel hebben een beeld van een 65-plusser die zijn pré-VUT vult met het lopen van marathons. Als ik dan vertel dat Willem een gewone full-time baan heeft en nog maar net de 50 gepasseerd is zie je de monden openvallen…. Willem zelf vindt het niet echt bijzonder, maar dat sommigen daar anders over denken, merkte hij op 10 oktober toen hij na afloop van ‘zijn’ wedstrijd in Berg en Dal in het zonnetje werd gezet en de sekt rijkelijk vloeide. Zijn teller staat inmiddels alweer op 1006 en naar hoe hij het voornemen invult om het ‘iets’ rustiger aan te doen ben ik heel benieuwd. Maar de druk is er wel een beetje af nu hij de duizend bereikt heeft.
Bij mij is de druk er al heel lang af. En dan bedoel ik de druk om te presteren. Natuurlijk wil ik wel een goede wedstrijd lopen, maar niet ten koste van. De laatste jaren train ik wat weinig en dan moet je heel reeël zijn in wat je kan bereiken in een wedstrijd. Het gaat tenslotte om het spelplezier. Als je in je training lekker bezig bent en je wedstrijd gaat de mist in is dat bepaald niet motiverend. Ik probeer daarom vantevoren goed in te schatten wat mijn mogelijkheden zijn en een (globale) wedstrijdtactiek te maken.
Voor dit jaar wil ik mijn tijd in Berg en Dal van vorig jaar (8.29.25) verbeteren. Het idee is om veel rustiger te starten en tijd terug te pakken in de tweede helft. Een goed idee, alleen moet je je dan niet verlopen zoals ik in het begin deed. Of beter gezegd een stukje van het parcours overslaan. Al snel na de start loop ik helemaal achteraan samen met een andere loper verkeerd en word tot mijn verbazing een kilometer verder ingehaald door een loper die duidelijk sneller gaat. Mijn suggestie dat hij fout is gelopen blijkt onjuist, een blik achterom levert het bewijs: ik word door de hele meute weer gepasserd. Verderop lukt het mij nog een keer om ongewild een stuk af te snijden, maar maak dat even later deels weer goed door een stuk om te lopen. In totaal mis ik voor de eerste post al 400 meter. Mijn tijd lig ondanks dat al 6 minuten boven die van 2008. Mooi op schema dus.
Op weg naar de 25-km post weet ik ruim voor de Duivelsberg dik 400 meter om te lopen zodat ik uiteindelijk toch de juiste afstand loop. Op het 25 km punt heb ik (volgens schema) een achterstand van ruim 11 minuten. Maar richting 33 km had ik vorig jaar een slecht stuk gelopen. Op 33 km is mijn achterstand nog een kleine 6 minuten. Het stuk naar de 41 km had ik in 2008 goed gelopen, daar boek ik dan ook maar een minuutje tijdswinst. Maar op dat moment weet ik eigenlijk al zeker dat ik onder de tijd van 2008 ga komen omdat ik toen een slecht stuk naar de laatste post op 52 km had gelopen. En dat loopt lekker. Een stevige onweersbui op de Mookerheide doet nog zijn best om me af te schrikken, maar op de laatste post heb ik mijn achterstand omgebogen in een voorsprong van 3 minuten. Alles loopt volgens planning en met een behoorlijk laatste stuk kom ik uiteindelijk ruim onder mijn tijd van 2008 uit op 8.23.41. Nog redelijk fris en dolblij.
Als ik als nummer laatst aankom is het feest natuurlijk al lang begonnen, maar de sekt en daarna het bier smaakt er niet minder om. Ik kan terugkijken op een mooie wedstrijd. Ook na mijn derde deelname was het verrassingseffect nog lang niet weg. Nee deze Berg en Dalroute is gewoon heel mooi, behoorlijk pittig maar ook weer niet té. Voor een leuke, niet te zware trail hoef je echt niet naar België of Frankrijk. Je volgende kans is op 20 maart 2010 rond Heerlen, waar de vierde editie van Limburgs zwaarste op het programma staat met een nieuw parcours. Voor Berg en Dal, in 2010 op 9 oktober, moet je nog bijna een jaar geduld hebben. Maar het is het wachten waard.
Henri Thunnissen
NB. In het verslag van Jannet Lange (http://jannetlooptlang.punt.nl/?home=1) las ik dat het peleton fout is gelopen. Op de site van sv de Lat (http://delat.nl/index.cfm?fuseaction=program.lat) staat bij de detailinformatie over Berg en dal de route van 2008/2009 in Google Earth. Het eerste stuk wat op de site staat is exact de route die ik heb gelopen. Zo dat voelt toch beter, want ik ben een loper die liever een paar kilometer teveel loopt dan 200 meter te weinig. Op de foto’s van Joachim Siller (http://picasaweb.google.de/leichterlaufschuh/BergEnDal2009#) ben ik in het gezelschap van Raymond Barkman op foto nummer 32 echter duidelijk in overtreding.