Met een beetje kriebels in de buik , of beter gezegd in de lies vertrekken we toch heerlijk goedgemutst naar Heerlen . Ah ja, als een mens een dagje kan gaan lopen in de natuur dan komt alles altijd goed, hoe dan ook. De zon was er bij de start nog niet echt bij, ondanks dat men dit jaar voor een echt knallend startschot met burgemeester inbegrepen had gezorgd. Dit allemaal ter ere van Willem, die een lintje kreeg. Ik weet niet juist de kleur van zijn persoonlijk lintje, maar ik weet wel dat hij het ons een beetje spannend heeft gemaakt door voor een natuurgetrouwe kleur voor de lintjes onderweg te kiezen. Zo bleef het zeker altijd spannend,een mens moest zich vaak bedenken : zit ik fout of zit ik fout ? Zelf ben ik “maar” een keer of zes fout gelopen (wat de totaalafstand op 72 km bracht), waarbij ik de helft nog op eigen rekening wil nemen, aangezien ik bij momenten nogal een verwarde geest heb.
We startten vrij vlot bleek achteraf, al had ik niet die indruk maar na halfweg was het vet weer van de soep en viel ik terug op mijn “door beperkte trainingsomvang veroorzaakte” persoonlijke trage snelheid. Belangrijkste gevolg van dit zeer gematigde tempo van zaterdag ervoor zorgde dat mij meer vrouwen inhaalden dan gebruikelijk. Ik had toch die stellige indruk . En dat zorgde zeker niet voor een verbetering van de doorbloeding ter hoogte van de lagebuikstreek, hetgeen in betere tijden ooit anders is geweest. Naderhand ben ik natuurlijk nieuwsgierig gaan uitpluizen welke snelle dames me “gepakt” hebben en noteer maar dat dit niet de minsten waren !
Laat me zeggen da ik weeral een bosje excuses had: de liezen spelen me de laatste maanden immers meer en meer op, maar ik blijf daarvoor natuurlijk toch niet thuis. Gelukkig ben ik al zo wijs geworden dat ik de boel niet meer forceer. Dat denk ik althans, want na 25 km liep ik nog altijd in de buurt van mijn snelle broeder Edwin. Die zou uiteindelijk 11e in een dikke 7u 30 eindigen, dat zegt genoeg. Met volledige ledematen ben ik wel een 8 uur waard denk ik (volgend jaar ?!), maar vandaag werd het dus 8u44. Moet gezegd dat ik op deze wijze dus zomaar eventjes 44 minuten langer heb genoten dan verwacht. En dat allemaal voor dezelfde prijs !!
Verder viel het me op dat ik vaak vooral ter hoogte van de bevoorradingszones ingehaald werd. Het was daar ook weer zooo lekker. Een mens die graag eet is echt benadeeld met een dergelijk uitgebreid buffet. Puddinkjes kan ik sowieso niet laten staan, om dan nog maar te zwijgen van de limburgse vlaaien. Waar ze aanwezig waren heb ik met veel plezier 2 stukken achter de kiezen gestopt. De ademhaling werd dan wel wat moeilijker, maar who cares ??
Eerlijkheidshalve moet ik even vermelden dat ik de bevoorrading in Nijswiller wel gemist heb. Ondanks dat de route in mijn gps zat, slaagde ik er toch nog in van weeral fout te lopen.
En ik maar wachten wachten wachten op de volgende bevoorrading en ze kwam maar niet. Wafeltjes op, drinkbus leeg en zo het Eijserbos op. Of wat een mens lijden kan. Wanneer ik gepasseerd werd keek men enigszins bezorgd naar mijn aanblik, maar ik ben toch blijven glimlachen vermoed ik. De liezen werden ook niet erger met het verstrijken van de tijd. De andere pijntjes domineerden de lies, tja je voelt op de duur gewoon alles wat je bezit aan levende onderdelen.
Genoeg geleuterd over de eigen gewaarwordingen . De nieuwe route die Willem uitstippelde is mijns inziens zeker evenwaardig aan de oude . Ondanks het grijze weer in de eerste helft toch zeer mooie uitzichten in de buurt van de Duits-Nederlandse grens en richting Vijlenbos. Qua hoogtemeters heb ik wel een beetje mijn twijfels, ik kwam amper aan 1280 meter en dat lijkt me wel iets realistischer dan 2500m waarmee Willem ons plezier wilde doen. Henk Geilen kom aan 6286 feet wat overeenkomt met ongeveer 1915 meter. Het zal dus wel ergens tussen de 1300 en de 1900 meter gelegen hebben. Akkoord , het ging natuurlijk altijd wat bergop en -af maar ik vermoed dat ik de streep vandaag niet zou gehaald hebben met 2500 echte hoogtemeters. Onlangs liep ik in Spanje nog een bergwedstrijdje van 19 km met 1100 hoogtemeters, waarbij ik de spanjaarden voor de loop verdacht van ernstige overdrijving . Doch na de race bleek mijn gps exact 1100 meter aan te geven. Dus, dat spul werkt wel. En het moet gezegd dat het daar over een echte bergloop ging, in niets vergelijkbaar met Limburg . In Limburg is het glooiend, lieflijk, vriendelijk bergop en kun je gewoon lopen¡Kdaar was het vaak keistijl en gevaarlijk klauterwerk over rotsen en smalle bergpadjes.
Deze keer geen foto’s, het regende wat te fel bij de start¡Konderweg bleek het naderhand beschouwd, wel droog genoeg. De zon kwam af en toe zelfs goeiedag zeggen en dan was het plots lente.
Zeer bedankt Willem en zijn team voor de weer prachtige loop en tot volgend jaar ¡K met oranje lintjes ?
Luc Lenaerts
http://www.bloggen.be/easyrunner/