Eens moest het er van komen en het is gelukt.
100 keer een ultraloopafstand inclusief 2 wandel Kennedymarsen (ruim binnen de 12 uur) met een gemiddelde afstand van 70 km.
Maar de twijfel was er wel dat het zaterdag zou lukken. Het weer zat mee, maar de asregens en heidebranden zouden het moeilijk kunnen maken. Gelukkig kon Willem ervoor zorgen dat we 2 keer van Egmond naar Bergen konden lopen en met de extra lus van 3 km ging de totale afstand naar de 57,5 km ipv 60 km. Het extra lusje namen we meteen met een pittige beklimming. 3 jaar geleden liepen we ons kapot op het eerste stuk door het diepe duinzand naar Bergen met een klein stukje strand. Nu was dit aangepast en gingen we direkt naar het strand. Ik schat dat het 4 km was. Op het strand was er al iets bij mij of ik het 2 keer zou willen, het is maar 4 km en vandaag gunstig omdat het hoogwater was geweest, maar geen haar op mijn hoofd die zoiets 30 km wil, laat staan het dubbele.
Dus de JKM en Texel is niets voor mij. Eerlijk gezegd kreeg ik spierpijn van het strand.
Na het strand het duinpad op en daar stond willem klaar met zijn fotokamera en natuurlijk om ons aan te moedigen. Voor mij liep een peleton soldaten, nou als we daar de oorlog mee moeten winnen!? Tot dit punt liep ik een stukje met Wilma D die zich goed aan het voorbereiden is voor de 24 uur van Steenbergen (+180km). Els A liep bijna de gehele tocht vlak achter of voor me. Een ander verschil met 3 jaar geleden was de temperatuur die toen hoog was. Van Bergen naar Egmond terug moest ik even de bosjes in en daarna liep het een stuk beter.
Waar denk je aan tijdens het lopen, nou dit keer aan mijn collegas die helaas weg moeten vanwege de vooruitzichten. Net 2 weken is de oude direkteur/eigenaar met pensioen en de nieuwe die zich een jaar heeft ingewerkt heeft zijn eerste maatregelen getroffen. Het rare is, is dat de verkopers buiten schot blijven en daar zitten nu net de hoogste kosten en problemen. Of zou het a.s. dinsdag ten gehore worden gebracht? Nou allemaal dingen die door je hoofd malen als je aan het lopen bent.
Maar de prachtige natuur, het mooie weer en het lopen stellen me gerust en voor ik het weet sta ik na ruim 4 uur lopen weer bij Willem en de verzorgingspost in Bergen en mag aan de laatste 21-22 km beginnen. Of het vanaf nu in 3 uur lukt weet ik niet, maar probeer zoveel mogelijk te genieten en las wandelpauzes in. Onderweg nog paardjes, die gras aan het eten zijn op het pad.
Als ik dichterbij het eindpunt kom worden de wandelpauzes steeds meer looppauzes en zie ik plots Theo Cloosterman en zijn vrouw op een bankje zitten. Vandaag heeft Theo gekozen samen met zijn vrouw om 25 km te wandelen. Even verderop nog van die harige aaibare koeien , wat zien ze er lief uit. En kom ik voor de tweede keer het peloton soldaten tegen. Waar ik 3 jaar geleden op het einde rechtdoor liep ging ik nu wel goed en kwam uitstekend aan na 7 uur en een kwartier.
De gehele tijd met mijn nieuwe Camelbag gelopen met water en zout als inhoud. In ieder geval geen gezwollen handen wat nogal eens voorkomt bij mij. Dus conclusie het zoutwater kan daarvoor geholpen hebben.
Veel dank aan Willem en Annemarie en de vele andere deLat vrijwilligers. Tot de volgende.
Willy Jonkers
weblog
http://willy-jonkers.spaces.live.com/