Vorig weekend heb ik genoten van een prachtige trail door de bossen ten zuidwesten van Parijs. De start was op een half uurtje treinen vanuit het centrum van Parijs en zo’n 1800 lopers verzamelden zich daar voor de 82 km.
Er waren ook een 50 km en een 18 km maar die hadden een andere startlocatie.
Op de startlocatie stonden er rijen voor de ontbijt-tent ( kopje koffie en een stuk cake) en voor de toiletten. Er waren maar twee toiletten dus dan maar de bosjes in, het is een Eco Trail nietwaar?!
De start was om 12.30 en het was behoorlijk warm. De eerste kilometers gingen door de weilanden en daarna de natuur in langs prachtige vennen, weilanden, mooie bossen, een kasteel, een burcht en weer heel veel bospaadjes.
Ik had eerlijk gezegd niet zoveel hoogteverschil verwacht zo in de buurt van Parijs maar het was na 20 km enkel berg op en berg af tot aan de Seine in Parijs. De paadjes bleven smal en het was vrij druk dus in het bos kon je niet verdwalen met zoveel lopers op het parcours.
Er waren maar drie verzorgingsposten dus je moest veel zelf meenemen aan eten en drinken. Daarnaast was een legitimatie, mok, survivaldeken, fluitje, regenjasje, hoofdlamp en nota bene een verbandzwachtel verplicht! Vreemd volk die Fransen.
Het was eerst zonnig, toen warm, daarna benauwd en toen begon het te onweren en kletterde de regen op onze hoofden en werd het bos een modderpoel.
Om 19.30 werd het donker en was het goed uitkijken waar je liep door de bossen met veel boomwortels en stenen.
Ook in het donker was het parcours goed aangegeven en het was prachtig om al die lampjes voor en achter je te zien.
Eindelijk was daar ver weg Parijs met de Eiffeltoren, met recht de Lichtstad!
Maar wat was het nog een eind lopen!! Ik begon behoorlijk moe te worden na al die bergen en smalle paadjes in het pikkedonker en ik keek uit naar het stuk langs de Seine dat vlak en wellicht goed verlicht zou zijn.
Het was inderdaad redelijk vlak maar nog erg donker en we kwamen voorbij clochards, vissers, zwervers en junks. Twee keer ben ik verkeerd gelopen omdat ik te moe was om nog op de bewegwijzering te letten. Gelukkig hingen er supporters op de balkons van de appartementen die me terug schreeuwden naar de juiste route.
Eindelijk de aankomst bij de Eiffeltoren, veel publiek, flitsende fotografen , langs de controle (die moest kijken of je niet stiekem met een bommengordel de Eiffeltoren op wilde) en toen moesten we nog 378 trappen op naar het eerste platform waar ze een echte finish hadden gemaakt. Helaas was hier niets te eten of te drinken en waaide de wind over het open platform. Dus zo snel mogelijk maar weer met de propvolle lift naar beneden.
De Ecotrail de Paris zat erop,een geweldige ervaring maar ontzettend zwaar, ik had er 11.21 uur voor nodig!
Daarna op zoek naar mijn tas, midden in de nacht dwaalde ik moe,misselijk en koud van het ene gebouw naar het andere en kon ik nog juist op tijd uiteindelijk met mijn gevonden tas met droge kleding, de (bijna laatste) metro bereiken op weg naar mijn appartement.
Nu een week later Limburgs Zwaarste.
Na het avontuur in Parijs en de drie dagen spierpijn na afloop ben ik van 100km naar de 60 km geswitcht.
Na een hartelijke ontvangst wordt keurig aangegeven waar je de tas bewaakt kan plaatsen en gaat het van start.
Een stralende lentedag en een prachtige route, wat is Limburg toch mooi. Hier lekker veel posten met alles wat een loper nodig heeft. En was is de route ontzettend goed aangegeven!
Ik liep in een gezellig groepje met mijn drie Belgische vrienden, Marc, Leike en natuurlijk mijn privé coach Jacques en ik ben aardig bijgeschoold in dat Vlaamse taaltje. Ik heb geleerd om op de “pielkes” te letten , wat er gebeurt als “de kiers oetgaat”, en dat ik me om mijn vrienden moest “moijeren”. Jacques was zo galant om mijn camelbag de tweede helft van de loop te gaan dragen, waarom had ik die eigenlijk meegenomen??? De verzorging was uitstekend!!!
Helaas heeft Leike twee keer een enorme smak gemaakt maar hij bleef dapper doorlopen.
De laatste 10 km kilometers zijn Jacques en ik nog gedemarreerd om nog juist voor 17.00 te finishen.
En waar ik in Parijs moe en misselijk liep lopen zoeken naar mijn tas en omkleedruimte werd ik hier direct naar mijn tas begeleid, werd de scheidsrechterkamer geopend voor een heerlijke privé doucheruimte en kregen we direct een prachtige handdoek met je naam er op en een certificaat met de tijd en een prachtige persoonlijke foto.
Wat een geweldige service!
Willem, Annemarie en het hele team, ontzettend bedankt voor de onvergetelijke dag, hier kan geen Parijs tegenop!
Els Annegarn
(elisabeth01.001