Ondanks het feit dat de eerste verkenningsloop, enkele maanden geleden, ontzettend zwaar en vettig was had ik wel zin in het jaarlijks rendez-vous met Willem voor “zijn” Limburg een dagje onveilig te maken. Het zou een warme dag worden maar de start was al om 6 uur bij ideaal loopweer. Ik startte midden in het pak maar bij de eerste beklimming over een weiland kwam ik plots op kop te liggen door gewoon, zoals meestal, mijn gevoel te volgen en de massa (in dit geval een menigte met petzls bewapende ultralopers) niet te volgen. Boven bleek ik juist gekozen te hebben.
Het duurde precies een half uur voordat de eerste achtervolgers, Erwin met kompaan, bij me kwamen. Wat later schoof ook Patje voorbij en na 1h20 wedstrijd waren ook de “grote kanonnen” Geert en Johan present. De zon kwam achter de heuvels op en het was perfect genieten maar het was ook vooral een beetje de focus op de bepijling houden want er zou, dit keer niet door mij, veel vekeerd gelopen worden. Het hoogste punt bereiken we na 25 km in Vaals en mijn gemiddelde zit net onder de 10 km/h. Bij de bevoorradingsposten was het telkens weer feest met een overvloed aan Limburgse vlaai, rijstpapjes, wafeltjes en andere zoetigheid. Om hier een hongerklop op te doen moest ge al een serieus kieken zijn. Het enige nadeel is dat ge van al dat gegeet ook al eens in de struiken in moet maar die waren er vandaag ook meer dan voldoende. Mijn energiepijl bleef tot km 80 verbazed goed.
De opkomende blaren, door ongeschikte steunzolen, in combinatie met de vermoeidheid die ook langzaamaan de kop op stak zorgden ervoor dat er de laatste uren toch ook wat mentale training aan te pas kwam. Ik finishte relatief fris na 11h11 als derde op de 100K na Geert en Erwin.
Willem en Anne-Marie en alle medewerkers, bedankt om deze fantastische dag mogelijk te maken.
Edwin Lenaerts
(lenaerts.edwin