Heerlen, 02-02-2011. Limburgs Zwaarste. Ik had ingeschreven voor de 60 km. Je kon ook de 80 of 100 lopen maar dat moet ik niet meer te vaak doen, denk ik. Na mijn bloedplasproblematiek een week geleden dacht ik niet te kunnen deelnemen maar na mijn bezoek aan de uroloog zei deze dat ik wel mocht lopen. Het stemde mij minder negatief over de uitslag, die nog moet komen en ik moet nog 1 onderzoek ondergaan.
Mijn vriend Eberhard zou samen met mij lopen, hij is huisarts dus ik zou dan medische begeleiding hebben. We vertrokken en het ging goed, heel goed. De bergjes werden rustig gelopen daar Eberhard wat trainingsachterstand heeft en mijn hoofd/denken ook niet 100% was. Het weer was geweldig maar na 30 km kreeg Eberhard het heel moeilijk na de beklimmingen en hij vroeg mij om door te lopen. Ik besloot dit ook maar te doen daar Eberhard zich altijd aan mij vastbijt en dit zou nu zijn doodsteek kunnen zijn. Een beetje erg euforisch over mijn eigen lopen was ik binnen de korste keren uit zijn gezichtveld verdwenen. Na een kilometer of 5 begon het voor mij ook zwaarder te worden maar …. ik was over de helft. Vroeger schreef ik altijd in voor de langste afstand maar nu probeer ik meer mijn verstand te gebruiken. Ik dronk tussen de posten in elke keer mijn bidon leeg van iets mee dan 1/2 liter. Elke 10 km probeerde ik te plassen, hetgeen steeds moeilijker werd natuurlijk, om de kleur in de gaten te houden. Ik heb geen bloed geplast dus ……….
De route was goed te vinden alhoewel ik verschillende malen mensen tegenkwam die verdwaald waren. De zon scheen en het werd steeds warmer, heerlijk. Goed voor mijn getergde botten. Om een lang verhaal kort te houden. De laatste 10-15 km waren zwaar maar als ik rondom mij keek was ik niet de enige die het zwaar had. Jongens wat is Mien Limburg Toch Sjoen. Willem en Annemarie hebben echt bijna alle mooie plekjes laten zien en daarvoor mijn hartelijk dank. Als in Maastricht met de carnaval de zon schijnt dan zeggen de Maastrichtenaren dat God een Maastrichtenaar is. Nou gisteren bleek dat hij in elk geval een Limburger is.
Ik heb onderweg genoten van het landschap, de natuur, de rijstepapjes, de vanillepudding, cola, peperkoek ja eigenlijk van alles. De 60 km waren meer dan voldoende voor mij en ik was tevreden en blij dat ik mocht meedoen en tenslotte ook gefinished ben. Dinsdag dus krijg ik nog een onderzoek en de uitslag van alles, hopelijk ben ik dan net zo blij als na deze editie van Limburgs Zwaarste.
Tot ziens
Henk Sipers
(sifra
http://www.adventure-runner.tk