Na 8 dagen zijn we weer thuis en onze sponsorloop Running against Cancer is
geslaagd. Zaterdag 8 oktober konden we een cheque ter waarde van 909,99
euro overhandigen aan Richard Bottram van the Wheel of Energy in Schiphol. Na
een lange voorbereiding was het dan eindelijk zo ver.
Dag 1, zaterdag 1 oktober vertrokken vanaf het Klinikum in Aken. Frank
Veugen liep deze eerste dag met ons. Het was prachtig weer. Na een
afscheidswoordje van prof. Mertens van de afdeling kinderoncologie
vertrokken we richting Nederland. Het was al vroeg warm en de zon scheen
uitbundig. Een goed begin van de dag. Deze etappe was zwaar vanwege het
heuvelland dat we doorkruisten en de temperatuur die opliep tot 27 graden.
Deze temperaturen in oktober zijn 28 jaar voor het laatst nog eens gemeten.
Vanaf de top van de Gulpenerberg liepen Simon Blok en Lenie ook een heel
stuk mee. We doorkruisten Maastricht en pauzeerden even bij Ron for Run en
dan verder voor de laatste 7 km. Vandaag in totaal 34 km. De overnachting
was bijna op de Nederland-Belgische grens.
Dag 2. Na een redelijk nacht de tweede etappe. Roger Kempinski en Peter uit
Bemelen lopen vandaag een stuk met ons mee. We lopen ontspannen en het loopt
goed. Niet veel meer bergop en dan zijn de babyjoggers op z ’n best. We
praten veel en de kilometers vliegen voorbij. Al snel is het weer warm. Na
20 km verlaten Roger en Peter ons want ze moeten nog terug. Ze zoeken een
kortere weg door het bos. Ik raad hen aan dit niet te doen en gewoon een
stuk terug te lopen en dan via de aangegeven route. Peter doet nog een
donatie in de collectebus en weg zijn ze. Later hoor ik van mijn vrouw dat
ze totaal fout gelopen zijn en in totaal 40 km hebben gelopen. Onderweg doen
we nog wat inkopen. In België zijn de winkels ook vaak op zondagmorgen open.
We kopen in een Turkse buurt het heerlijke platte Turkse brood en een stuk
verder alcoholvrij bier. Onderweg geeft een digitale thermometer 28 graden
Celsius aan. We krijgen onderweg nog een donatie van een mountainbiker. Na
44,3 km komen we op de Breugelhoeve in Peer. We verzorgen ons en maken de
spullen voor morgen weer klaar, dan een douche, lekkere kippenbouillon om
bij te komen, stuk Turks brood, kaas, ham, worst en we voelen ons weer fit.
Op de Breugelhoeve is een pompoenfeest dat we even bezoeken. Er lag een
pompoen van meer dan 123 kilo!!!! We eten nu warm en wel heel gemakkelijk
met de gesponsorde Foodiez maaltijden met ingebouwde warmtebron. Zoek maar
eens via Google naar Foodiez. Heerlijk.
Dag 3 Na een mindere nacht, de trekkershut was goed, het bed was goed maar
een boer heeft de gehele nacht met zijn tractor het land bewerkt!!!!
Deze dag geen begeleiding meer. We vertrekken en ik vind de lijn van de
route niet op mijn GPS. We lopen door en komen in het veld. we denken goed
te lopen maar we weten het niet. Na een tijd lopen we tegen een hoge
afrasting op en draaien dan maar om. We proberen naar het noorden te lopen
en zien mensen met auto ’s staan. Deze leggen uit dat we bij een militair
vliegveld zijn en ze wijzen ons de richting waar we heen moeten en dan zie
ik mijn fout in. Ik dacht de oude route op de GPS te zien maar we moesten
een stuk over de oude route terug om op de nieuwe route van vandaag te
komen. Dit heeft ons meer dan een uur gekost. Vandaag is het ook weer warm
en onze route loopt veel over onverharde paden en zelfs door paden van mul
zand. Dat loopt dus helemaal niet en dan nog eens de muggen in het bos. Na
een tijdje lopen we weer in Nederland en lopen op het laatste stuk langs een
militair oefenterrein waar steeds een helicopter over ons vliegt. Na 56 km
komen we in Haghorst op de camping waar we een pipowagen gehuurd hebben.
Hier overnachten we. Het was weer een warme dag en we hebben veel gedronken.
Dag 4. Het slapen was weer niet zo geweldig door de vele muggen. We ruimen
onze spullen in de babyjoggers. Het weer is lekker maar bewolkt. We lopen
kilometers langs een kanaal, dan weer een onverhard stuk en ineens zitten we
in Tilburg. Hier loopt een fietspad helmaal doorheen en we hoeven maar te
volgen. We krijgen wat motregen maar dat is lekker. Als we inkopen doen in
een super komt een vrouw geld geven. Ze hebben bij haar een gezwel van de
neus weg gehaald en haar vader heeft maagkanker. Ze vindt ons initiatief
heel goed. Soms als het hard waait wordt het echt koud maar de zon begint
weer steeds meer terrein terug te winnen maar voor hoe lang? We lopen een
bos in en dan zegt de GPS dat we er zijn. Niets te zien. Gelukkig kunnen 2
passerende wandelaars ons de camping wijzen en na 2 km oftewel in totaal
33km zijn we op natuurcamping de Duiventoren in Dorst. Ook hier worden we
weer hartelijk ontvangen. Ik moest hier nog betalen en de eigenaresse zei
dat we dat bedrag, 40 euro, maar in de collectebus moesten doen.
Ze vertelt dat haar zus darmkanker heeft en haar moeder borstkanker. Ze laat
ons de camping zien. We zijn de enige gasten dus alles is voor ons. De
gemeenschappelijke ruimte is een Mongoolse tent, een leuke verrassing voor
ons daar we die maar al te goed kennen van de ultraloop in 2009 in Mongolië.
De “houten tent” die we gehuurd hebben is een klein houten huisje met
vloerbedekking, een matras en met dekbed en alles. Het ziet er zeer
comfortabel uit. We doen de was, hangen deze te drogen in zon en wind en
eten. Eerste weer bouillon met Turks brood, Duitse Wurst und Schincken,
Hollandse kaas en dat in een Mongoolse tent. Internationaler kan het bijna
niet maar we lopen ook van Duitsland naar Nederland, België en weer
Nederland.
s ‘Avonds weer een heerlijke Foodiez maaltijd zoals alle andere dagen.
Dag 5. Vandaag staan we wat eerder op en willen vroeg weg. Alles was al
zover ingepakt en na het ontbijt zijn we weg maar het begint te regenen. We
wachten even en dan is het weer droog. We lopen nu veel langs een
autosnelweg. Alle verkeer komt samen want we gaan de rivieren over en zoveel
bruggen zijn er niet. Er staat een behoorlijk wind en als je hem tegen hebt
dan moet je flink duwen want we vangen heel veel wind met onze babyjoggers.
In Gorinchem drinken we in een cafeetje een cola en vangen hier nog 5 euro
voor het goede doel. We lopen kilometers over de dijk langs een kanaal. Dat
is dan nou net de slechtste plek om te lopen als het hard waait. Na 52 km
komen we op de camping aan. Hier had ik een trekkershut gehuurd maar de
eigenaar kon iemand voor een week krijgen en vroeg of we in een caravan
wilden overnachten. Met tegenzin hebben we toen ja gezegd. We krijgen de
caravan nu toegewezen en ja het valt tegen qua ruimte. We krijgen wel de
sleutel van een loods en mogen daar de babyjoggers zetten. We hangen hier
ook de was te drogen en net op dat moment begint het weer te regenen.
Dag 6. De nacht is niet al te best. De matrassen zijn okay maar buiten
stormt het en af en toe breken takjes van de boom die naast de caravan staat
en die vallen op het dak hetgeen een hoop lawaai maakt. We pakken in,
ontbijten en vertrekken.
We zitten snel op de route van de GPS. Het waait hard en we moeten flink
duwen. Na een tijdje begint het te regenen en niet zo zuinig, we lopen net
buiten de bebouwde kom boven op de dijk. Dit duurt zo ’n 10 km en we komen
in een dorpje waar een brug moet zijn en een pont maar er is geen brug. De
enige verbinding met de overkant is een pont en die is vanaf einde september
uit de vaart. We zijn helemaal onderkoeld. Volgens een bewoner van dit dorp
kunnen we nog 13 km doorlopen en dan met het pontje aldaar oversteken of
terug en via Vianen gaan. Beide zijn geen optie omdat we dan over de 60 km
moeten in deze slechte weersomstandigheden. We zijn totaal onderkoeld maar
we zien een restaurantje waar we naar binnen mogen. We kleden ons droog en
nemen iets warms te drinken. We besluiten met de bus, die een maal per uur
komt, terug te gaan en dan via Utrecht te lopen, qua kilometers zou dat
hetzelfde zijn. Nou dat doen we dan, alles de bus in en rijden maar. Als we
uitstappen op de plaats van bestemming, komen we maar moeilijk op gang en
het begint al weer te regenen. We moeten nu zorgen dat we weer op de GPS
lijn komen en als ik de schaal zie op de GPS dan is dat nog erg ver. We
moeten veel draaien en keren daar we steeds over water moeten en afhankelijk
zijn van de aanwezige bruggen. We hebben beiden nog nooit zo veel water
gezien als vandaag. Dan zo ’n 3 km voor de plek waar we overnachten komen we
pas op de GPS lijn. En na 40 km is er de camping. Ze hebben er veel beesten.
Deze worden verzorgd door mensen met een handicap. De pipowagen die we hier
gehuurd hebben is prachtig. Als we bij de wagen aankomen begint het weer te
gieten. We eten weer, douchen, drogen onze kleding, pakken weer in, eten,
drinken een alcoholvrij biertje en tijd om te slapen. De routine zit er al
echt in.
Dag 7. Tijdens de nacht regent het regelmatig en we zien bliksemflitsen. We
ontbijten en ruimen op en vertrekken weer. Het voelt vandaag alsof de wind
uit alle hoeken waait, dan schijnt de zon weer en even later regent het
weer. We lopen steeds meer naar de drukte toe. Via Aalsmeer richting
Schiphol. We zien veel vliegtuigen en ze worden steeds groter. Dan rechtsaf
en Schiphol en the Wheel of Energy zijn nog maar 3 km van ons vandaan. We
lopen verder en dan, ja, we zijn er. Eberhard en ik lachen en zijn blij dat
we er zijn.
Ik krijg het even moeilijk. Mijn moeder zei toevallig tijdens een
telefoontje : Ik hoop dat het helpt dat jullie daar naar toe lopen!!!!!
Als we het Wheel naderen zien we Richard. Hij zwaait terug en komt meteen
uit het Wheel en komt naar ons toe. hij schudt onze handen en heet ons
welkom. Hij vindt het geweldig wat we gedaan hebben. Iemand van de
organisatie moet foto ’s maken van ons met onze camera ’s want hij vindt
dat we alle drie op alle foto ’s moeten. We spreken verder af voor morgen en
gaan richting hotel. Nou wat was dat geweldig om het Wheel te zien.
Dag 8, zaterdag 8 oktober. Na een hele goede nacht in een hotel maken we ons klaar om weer na
het Wheel te gaan. Ontbijt in het hotel, met de bus terug naar Schiphol en
dan afwachten tot we aan de beurt zijn. Richard vertelt weer aan iedereen
dat we helemaal naar Schiphol zijn komen rennen met de babyjoggers. Vlak
voor 13.00 uur overhandig ik aan Richard de cheque van Euro 909,99. Alle
mensen die hebben meegeholpen dit bedrag bij elkaar te krijgen heel heel
hartelijk dank!
Dan het Wheel. Ik stap er in en het voelt heel raar, ik heb het idee dat het
wiel rijdt. dit gevoel duurt even en daarna gaat het. We lopen samen met
Richard en Marko Koers. Marko was gespecialiseerd in de 800 m en 1500 m. Hij
is negenvoudig Nederlands kampioen en heeft nog altijd het Nederlands record
in handen op de 1000 m (2.15,05) en de Engelse mijl indoor (3.57,37).
Trouwens Marko is niet van ons weg gelopen!!!!!!!!!!!!!
Iedereen vertelt wat en soms wordt er van positie gewisseld want we lopen
met z ’n vieren in het wheel en er zijn 3 banen en zo kun je met iedereen
eens praten.
Na een uur is het dan voorbij. We nemen afscheid van Marko en Richard en
wensen Richard morgen nog een heel mooie laatste dag van het Wheel of
Energy. Het zal wennen zijn voor hem na 365 dagen. Meer info op
http://www.wheelofenergy.org
We gaan douchen en dan naar huis met de trein met onze babyjoggers.
Het is voorbij en het was mooi. Heel mooi en hopelijk brengt the Wheel of
Energy voor een ieder een beter leven met kanker.
Enkele foto ’s van deze sponsorloop zijn te vinden via
https://picasaweb.google.com/sifra49/RunningAgainstCancer2011#
sportieve groeten
Henk Sipers
(sifra
http://www.adventure-runner.tk