Wat een verschil met vorig jaar. Na wekenlang regenvlagen en een modderig parcours dit jaar helemaal anders. Na 12 vriesdagen vertrokken te Brugge met temperatuur min 11 gr en bij aankomst te Hennuyeres idem dito. Vertrokken om 8u15 met mijn neef Piek die vaststelde na enkele km dat hij zijn loopschoenen thuis had vergeten, omgekeerd en gaan ophalen, oef. Gelukkig hadden wij gps mee want, Hennuyeres is een klein gehuchtje tegen Braine-le-comte en maar op 1km ervan af is het eerste aankondigingsbordje aanwezig. Bij aankomst niets afgesloten, geen politie, geen borden maar, men kan niet missen. Men hoorde al van ver de organisator brullen door de micro, en dit gedurende gans de dag en wanneer de lopers de eindmeet bereikten de namen en nummers door brulde naar zijn medewerkers die zich hadden opgesteld in een wind vrij tentje met hun laptop.
Na het ophalen van de startnummers ons verkleed aan de auto op straat aan min 11gr, wat voor koude taferelen zorgde maar zo was iedereen bezig in de zijstraten van Hennuyeres. Daarna ons nog wat gaan verwarmen in het zaaltje waar de bar zich bevond en de toiletten. Op ons gemak naar het vertrekpunt gewandeld waar het zonnetje ons wat warmte verschafte in afwachting van het doorlopen van het bos de Houssiere in de schaduw. Tijdens het wachten op het startschot gebeurde het meermaals dat een lokale auto zich door de loopmassa (600 lopers) moest wurmen maar, alles verloopt vlotjes, geen geroep of opstekende vingertjes. Triallopers vind ik is een andere groep lopers dan stadslopers. Voor 8 euro met meerdere lekkere bevoorrading en enkele kleine geschenkjes weet men dat alles wat meer amateuristisch is in tegenstelling met stadsmarathons waar je gemiddeld 45euro betaald. Zo bevonden er zich geen sluitspelden bij het rugnummer. Gelukkig heb ik er altijd een 10 tal bij mij en heb enkele medelopers kunnen helpen.
Nu wat betreft de loop, er waren 2 afstanden voorzien namelijk, 25km en 45km. Piek en ikzelf(nonkel) hadden voor de 45km gekozen samen met een 180 anderen, de eerste 10km liepen wij samen met de 25km die met een 400tal waren wat, in het begin in het bos bergop voor wat opstopping zorgde. Het was vooral uitkijken naar de bodem daar, door de 12daagse vrieskou de grond diep bevroren had gemaakt en de voren van tractorverkeer en plaatselijke boerderijvoertuigen op akkers en velden hadden ingereden. Enkel bij doorlopen plaatselijke kleine gemeentjes kon men genieten van de omgeving. Ook het 2 maal passeren aan het kanaal met de hellende vlakken van Ronquere is adembenemend.
Voor mij was het mijn eerste ultra en 2de trial en ik moet zeggen, mijn training het voorbije jaar heeft geloond. Verleden jaar liep ik hier de trial die 42km bedroeg in 5u 47 min terwijl nu 45km ik die liep in 4u 48 min. Wat een verschil maar, trainen voor stadsmarathon die ik altijd loop en trial is heel anders. Dankzij tips van triallopers ben ik meer en intens gaan trainen op taluds, honderden trappen op en af enzovoorts. Mijn neef Piek liep een kwartiertje na mij de verwarmde tent binnengelopen. Je moet weten dat hij zich voorbereid voor de Marathon des Sables en met een rugzak liep van 8kilo wat niet evident is bergop en bergaf. Na een warme soep (lekker) en ander voedsel genuttigd te hebben terug ons verkleed aan auto (min8gr) naar huis teruggekeerd met allebei een goed gevoel. Er is sprake om volgend jaar een 65km in te richten, misschien een volgende uitdaging maar, wij komen zeker terug.
PS. Door de extreme vrieskou bevroor al onze drinkbekers en zuigbuisjes aan de camelbag, ikzelf had wat cognac bij mijn flesjes gedaan maar, niet lekker. Indien iemand tips heeft over dit fenomeen, altijd welkom.
Thierry de Block
de.block.thierry(at)telenet.be