In april wordt de hele van Limburgs Zwaarste georganiseerd. Ter voorbereiding hiervan zijn 2 voorbereidingslopen georganiseerd op het originele parcours van de 100km tijdens Limburgs Zwaarste. Aangezien ik daar de 80km wil gaan doen leek mij dit een hele goeie voorbereidings training. De eerste 50km gaat van Heerlen via Vaals naar ’t Hijgend Hert in Vijlen (uiteraard over zoveel mogelijk onverharde wegen). Na een lange reis kwam ik aan op de startplek van de 50km trail.
Net iets voor 09:00 uur was er een korte briefing en daarna konden we starten. Aangezien het geen echte wedstrijd was maar meer een gezellige groepsloop bleven we zoveel mogelijk bij elkaar, in ieder geval tot de eerste 2 verzorgingsposten en daarna kon ieder in zijn eigen tempo verder gaan. De start begon al goed, na ongeveer 200meter gingen we gelijk al het natte bos in. Eenmaal uit het bos kwamen we terecht in een weiland wat omhoog ging, met mooie uitzichten als beloning! Zo gingen we klimmend en dalend richting de eerste verzorgingspost, deze stond ongeveer op het 13,5km punt.
Nadat iedereen er was en de hele voorraad bijgevuld was liepen we verder richting Vaals. Ook dit gedeelte beloonde ons met vele mooie uitzichten over het Limburgse landschap. Over weilanden, bossen, langs kronkelende beekjes en geulen kwamen we aan bij de Vaalserberg, of tewel het Drielanden punt. In de verte zag je de berg al liggen, nouja dat valt wel mee dacht ik.. Nee hoor, van omhoog hardlopen was weinig sprake. Na een stevige klim stonden we boven op de Vaalserberg waar Annemarie klaar stond met eten en drinken.
Vanaf dit punt kon ieder, mits je een garmin had waarin de route stond, in zijn eigen tempo doorlopen naar de finish toe. Aangezien ik geen Garmin had besloot ik bij degene te blijven waar ik mee vanaf post 2 samen gelopen heb (ik ben helaas de naam kwijt). We liepen via de achterkant van de Vaalserberg naar beneden, helaas was het te glibberig om lekker hard naar beneden te lopen, maargoed al met al toch in een goed tempotje naar beneden gelopen, eenmaal beneden staken we een weg over en gingen we door de weilanden heen met prachtige uitzichten. Het leuke van de uitzichten was dat je bijna overal kon zien waar je gelopen had, zo van, in dat bos hebben we gelopen, daar in dat bos. Dat was wel leuk om te zien.
Eenmaal aangekomen bij ’t Hijgend Hert in Vijlen (dit was het 32km punt) stond Annemarie weer met haar camper. Vanaf hier was het nog een grote lus van ongeveer 18km. Ook het laatste gedeelte loog er niet om, zware beklimmingen, mooie uitzichten. Na 6:41:43 kwam ik weer terug bij ’t Hijgend Hert.
Het was echt een prachtige ultra trail. Ik heb echt van 0km tot 51km alleen maar lopen genieten van het Limburgse landschap en de gezelligheid van andere lopers.
Willem en Annemarie, bedankt voor de goede verzorging! Tot 21 april!
Joppe Boon