Afgelopen zaterdag staat in het teken van een dagje lekker alleen rennen op en om nabij de Holterberg. Sportief prettig haasten en maatschappelijk onthaasten. Bij het ochtendgloren vertrekken bij de ABN in Holten. Eerste tien kilometer langs de flanken van de Holterberg. Adembenemend mooie uitzichten. De ochtenddauw ontstijgt de grasvelden en de zon laat boven de bomen het daglicht zijn. De zon maakt de temperatuur gelijk aangenamer zowel in- als buiten mezelf. De vogels fluiten er heftig op los. Zo af en toe hoor je geritsel in het blad van een dier welke niet zichtbaar is. Heerlijk de eerste uren rennen zonder iemand te ontmoeten. Onderweg mooie vergezichten over de paarse heidevelden, jeneverbessen en door voornamelijk naaldbossen. De natuur staat een mooi jaargetijde te wachten. De eerste ontmoeting is, na circa drie uur, met een groepje lopers welke begeleid worden door een meefietsende trainer welke roept “ben je aan het trainen voor de trAIl” waarbij hij de letters “AI” uitspreekt als ai. Tja trailen is nog een relatief nieuw begrip bij sommigen. Nee dank je voor je alerte opmerking maar er wordt dus niet getraind voor de trail, train voor mezelf.
In Nijverdal wordt het zwembad het Ravijn gepasseerd waarna het betere klimmen en dalen plaatsvindt. Echt een prima lokatie krachttraining op te pakken. Intussen blijft het wonderbaarlijk rustig in het bos. Zo af en toe een ATB’er maar meer niet. Na het verlaten van het bos wordt het Avonturenpark Hellendoorn gepasseerd en sla rechts- en vervolgens linksaf. Het mooie Hellendoorn wordt gelijk verlaten waarna het buitengebied wordt bezocht.
Een uniek bezoek, ja met recht. In het bos al rennend richting uiteindelijk Luttenberg wordt ik verrast door een agressieve buizerd. Wel een laffe buizerd, deze zet namelijk de aanval van achter in. Ineens valt het geklapper van de vleugels op. Heb het idee dat de rugzak met het klotsend water de reddende engel is welke de buizerd afschrikt. Safe by water! Vervolgens een honderd meter verder, vliegt de buizerd een keer voor langs. Het is goed, begrijp de vogel. Het kan zomaar zijn territorium zijn waar geen sportievelingen welkom zijn. Mijn ervaring, het leek in eerste instantie alsof er sprake was van een klap oplopen van een niet opgemerkte tak. Trouwens een geweldige roofvogel. Een dag later twee keer een ontmoeting met buizerds in het buurtschap ’t Loo en Mallum maar daar waren deze roofvogels vriendelijker, de hardloper wordt aanschouwd en met rust gelaten.
Vervolgens het bos achtergelaten te hebben, lekker vals plat op naar het dorpje Luttenberg langs een rivier (de Regge?) wordt het platteland bezocht. Na de rivier verlaten te hebben valt het op dat de benen zwaar voelen maar dat is schijn. Het valse plat kan weleens de oorzaak zijn maar ach niet verder denken dan de volgende stap. Na het landbouwmuseum gepasseerd te zijn, wordt er een lusje aangeknoopt welke door een reservaat ten zuiden van het dorp Luttenberg plaatsvindt. De mooie wandelroute aan de oostzijde van de berg omhelst drie kilometer zoals op een bord vermeld staat. Na vijf minuten gelopen te hebben vindt er een ontmoeting met een sportieve dame plaats. Haar man is personal coach. Ze begeleidt meer dan perfect (bijna bij het overdrevene af “pas op een wortel, pas op een kuil”, “de ronde is drie kilometer” heb wel een leesbril maar een andere bril is niet nodig). Ze zegt “als je twee rondjes loopt, loop je zes kilometer”, vind je het gek dat als een ronde drie kilometer is, twee rondes, ja echt, zes kilometer is. Hoeveel kilometer zijn drie rondes …?
Na het verlaten van de Luttenberg wordt de weg vervolgd naar Hellendoorn. De Tunnelweg wordt nu genomen omdat anders twee keer dezelfde weg door het bos wordt gepakt. Aan het einde van de Tunnelweg wordt de Sallandse Heuvelrug richting Haarle bezocht. Vervolgens richting de Palthetoren op de Sprengenberg. Het pad is verre van vlak, het is vals plat. Het kan zomaar de Haarlerberg zijn, weet het niet meer zeker. Vorige week nog vies de wind tegen, nu aanzienlijk minder wind. Haarle wordt links gepasseerd. Vorige week Nieuw Heeten, deze keer gekozen voor het bospad richting Holten. Een pracht lang bospad van circa 5,5 kilometer met een paar venijnige klimmen. Heb het idee het hoogste punt van de Holterberg te passeren. Afsluitend nog een lus van circa een uur, langs de Canadese begraafplaats waar militairen (circa 1.500) liggen welke gesneuveld zijn ten tijde van de Tweede Wereldoorlog waarna de hardloopdag er voldaan opzit.
Het sportieve week-end is compleet nadat bij BNN het t.v.-programma “3 op reis” een Koreaanse fietser geïnterviewd wordt in Oezbekistan. Heel bijzonder omdat we elkaar afgelopen jaar onderweg ontmoeten en spraken in Bali. Hij op de volgepakte fiets en zelf volgepakt al hardlopend. Het respect was en is wederzijds.
Henk Harenberg