De dag voor de wedstrijd zie ik een filmpje over de trail met echt wel gevaarlijke stukken. Mijn keuze is gemaakt en ik ga deze trail niet lopen, het regende afgelopen dagen veel en ik ben gek maar niet zo gek. Joeri Schepers reageerde even later dat ze door het slechte weer het gevaarlijke stuk laten vallen hadden, de trail zou daarmee i.p.v. 54km iets korter worden. Ok dan maar we zullen het er op wagen. Om 07u15 afgesproken met Bram Vogels in Sterrebeek en een uurtje later staan we op het gebied van de commando’s in Marches en Famenne (Namen). Veel para is er niet te zien want die komen niet buiten bij regenweer in België.
Het is koud en we twijfelen om een lange broek aan te doen, omdat we geen bij hebben beslissen we om toch maar in korte broek te lopen. We krijgen een briefing, het gevaarlijke stuk is er uit, wat blablabla en op het einde moeten we ergens door een rivier. Ok, laat ons maar starten. Om 09u00 mogen we, de start is net voor een goeie bult waar we al snel op onze adem trappen. Een zompige wei met veel plassen zorgt voor lekker natte voeten. Bram en ik blijven een beetje bij elkaar en Joeri iets verderop. We mogen langst een veld lopen lichtjes bergop en modder van enkele cm dik, dat gaat hier een zware dobber worden… Bram gaat al versnellen, schrijf deze naam ergens op want deze jongen van 24jaar gaat een grote naam in het ultrawereldje worden, let op mijn woorden!
In een afdaling ziet Peter Goorts me ijsschaatsen, hij zegt me iets over goede schoenen kopen… een beetje verder maakt Peter macrofoto’s van mieren op zijn buik in de modder, of was hij nu gevallen? Sorry Peter ik viel heel de trail niet 1 keer met mijn joggingschoentjes. Na een km of 10 krijg ik gezelschap van Mathias.. een Fransman. Hij past zijn tempo wat aan en we lopen (schuiven) samen verder. Ik weet niet meer zo goed aan hoeveel kilometer de obstakels waren maar we moesten ergens een rots beklimming doen … levensgevaarlijk.
Ik heb heel wat dingen gezien en ben niet vies van wat uitdaging, maar hier heeft de organisatie geen verantwoordelijk genomen, dit is echt gevaarlijk. Als je hier een schuiver maakte dan was de kans groot om dood te zijn, ik overdrijf echt niet. De man achter (ik gok 60jaar) had de kracht niet om hem omhoog te tillen met zijn armen en met twee man hebben we hem naar boven getrokken. Hier was zelf niemand van de organisatie Verder riep een seingever “het is langst hier” euh.. mijnheer ik zie alleen een gat van 1m op 80cm hoog … jaja, op handen en voeten moesten we hier door kruipen zo’n 15m ver. Een paar wankele laddertjes omhoog, eens over een boomstam met snelstromend water onder , de laatste kilometer moesten we nog door een rivier..lekker voor de voetjes. En verder modder modder en nog is modder.
Tot km 39 aan de 2de bevoorrading liep ik samen met Mathias, dan nam hij wat gas terug en vertrokken we alleen verder. Van 39 naar 53km dat is bij mij nog altijd 14km… Na 2 uur lopen vertellen ze dat het nog 10km is… heb ik iets gemist… 1 keer liep ik 200m mis maar te verwaarlozen. Na 8u30 ongeveer kwam ik volledig leeg aan, uiteindelijk was de trail tussen 62 en 63km !!!! In deze omstandigheden toch ook een grote fout van de organisatie. Aan de laatste bevoorrading berekenen de meeste lopers hoeveel vocht ze ongeveer gaan nodig hebben voor de laatste 14km .. niet voor 24km. Enkele minpuntjes toch wel aan deze trail, ik zal hem ook nooit meer lopen zolang deze stukken er inzitten, ik schrijf u op een briefje dat daar eens iets ernstig gaat gebeuren. En wat waren die gevaarlijke stukken dan die ze er uit gelaten hebben? Verder is het een zeer mooie trail met veel technische stukken, veel single tracks en momenten dat je denkt in een jungle te zitten. Ook de 10€ inschrijving is zeer goed. Maar ook de hoogtemeters hebben ze met hun klak naar gegooid, het waren er veel meer dan 1800.
We hebben het toch weer gedaan. Daarna een goede hete douche en onze spieren waren al een heel stuk beter. O ja, mijn brood bleef verdorie vast zitten in de broodautomaat, maar ik heb er eens goed mee geschud en kon genieten van een boke met choco na deze toch wel loodzware trail.
Paul van Hiel
NB. Op de site van Paul staan wat foto’s van de loop gemaakt door Joeri Schepers http://marathonfreak.wordpress.com/