In Wales werd dit jaar voor de zeven-en-twintigste keer een bijzondere race georganiseerd: De Barry track 40 mijl, een 40 mijl op de baan. Zoiets kunnen ze alleen in Groot-Britannië bedenken. Het is een van de langst lopende nog jaarlijks georganiseerde ultraloop wedstrijd in Groot-Britannië. In het verleden kende de wedstrijd grote winnaars met tijden van binnen de 4 uur. Mannen als Simon Pride (3.53.55 en daarmee het parcoursrecord), Erik Seedhouse (3.55.21), organisator van de huidige editie Mik McGeogh (3.58.40) en Martin John Daykin (3.59.24 in zijn laatste ultraloop) liepen echt oerend hard. Ook bij de vrouwen werd er hard gelopen door o.a. Carolyn Hunter-Rowe (4.26.43), Ann Franklin (4.47.27), Adela Salt (4.47.59), Eleanor Robinson (4.50.11) en Emma Gooderham (4.52.10).
Dit jaar werd de Barry track 40 mijl op 24 februari gelopen onder beslist niet optimale omstandigheden, het was ijzig koud. Pieter Vermeesch was een van de favorieten voor de eindzege en had daarbij concurrentie van o.a. Paul Fernandez en Grant Jeans de Schotse kampioen die een PR op de 100 km van 7.11.53 heeft staan. Fernandez heeft een 50 km van 3.08.48 en ook veel ervaring in langere lopen. Normaal gesproken tegenstanders die net een maatje te klein zijn voor Pieter Vermeesch, maar Pieter heeft een lange periode met een blessures achter de rug. Op zijn weblog schrijft hij daarover: “Anyway, I was out of competition all of July with calf problems, got a stress fracture in August, and struggled with my Achilles tendon throughout. So to make a long story short, it has been a long and arduous journey to get to the start of the ‘Barry 40’, and I was full of doubt when the gun went off. Would my ankle last through 161 laps around the track?”
Pieter ging rustig van start en liet het initiatief aan Grant Jeans. Vermeesch liep een vlakke race. Hij nam in het verloop van de wedstrijd een kleine voorsprong op Grant Jeans die even later geblesseerd uitviel. Zijn voorsprong op Paul Fernandez liep langzaam op. Vermeesch kon zijn race vlak houden tot aan de 60 km. De laatste 10 ronden gingen moeizaam, maar hij kwam binnen in een tijd van 4.08.59. Geen tijd onder de 4 uur, maar wel een tijd die de laatste jaren bijna nooit meer gelopen wordt. Een prachtige generale repetitie voor de zestig van Texel. Als Pieter verschoond blijft van blessureleed belooft het een hele spannende wedtrijd te worden op 1 april.
Het wedstrijdverslag van Pieter Vermeesch staat op zijn Engelstalige weblog: http://100000metres.blogspot.nl/ de directe link is: http://100000metres.blogspot.nl/2013/02/im-back-after-15-long-months-of-injury.html Het aardige is dat de tekst ook in het Nederlands beschikbaar is: http://100000meters.blogspot.nl/2013/02/barry-40.html De Engelse en Nederlandse tekst wijken van elkaar af en vullen elkaar aan.
Henri Thunnissen