In de tweede helft van februari zijn er in België en Nederland nog een 3-tal trails gelopen plus een aantal marathons. Op 16 februari werd de eerste van de 2 Limburgs Halfzwaren gelopen, oftewel de eerste helft van de 100 km route van Limburgs Zwaarste. Van Heerlen via de Vaalserberg naar boscafé het Hijgend hert en dan het rondje door het dal van de Geul. De weersomstandigheden zorgden voor perfecte trail omstandigheden, het was modderig en glibberig zoals op de foto’s te zien is. Een gemiddelde wandelaar heeft daar een pesthekel aan, maar een echte trail liefhebber smult van dat soort omstandigheden. De uitslag, foto’s en reacties zijn te vinden op de website http://www.funrunner-heerlen.nl/funrunnerlopen2013/pagina6.html De volgende Limburgs Halfzware is op 16 maart en Limburgs Zwaarste is op 20 april.
In België werd de Trail de la Mazerine georganiseerd, een trail in verschillende afstanden met als langste een 60 km. Op de website is helaas niet veel informatie over deze trail te vinden. http://www.asclamazerine.org Het lijkt zo op het eerste gezicht geen al te zware trail te zijn met 319 positieve hoogtemeters. Na lang zoeken heb ik de uitslagenlijst te pakken gekregen en die doet vermoeden dat het toch geen makkie was. http://jogging.lavenir.net/classement-trail-de-la-mazerine-lasnes-60-00-km/ Winnaar Thomas Compere liep een tijd van 5.56.47. De Nederlander Cor van Emmerik werd vierde in 6.22.50. Van Emmerik liep vorig jaar al een goede uitslag in de Grimace de Grand Georges trail van 55 km. Beste vrouw werd Bianka Schwede in 7.17.58.
Op 22 februari werd er als wilde loop de Dutch Coast Ultra Hard Ball edition gelopen, oftewel een 101 km versie van de Dutch Coast Ultra. Vijf man hadden zich hiervoor opgegeven, maar Mark Zwart had een knie blessure en Ferry van der Ent lag thuis ziek in bed met griep. Henk Geilen, Roger Kempinski en Gerik Mik gingen zo gedrieën op pad. Geen van drieën haalden de volle 101 km. Op de website van de Dutch Coast Ultra Run staan verslagen van Gerik Mik en Henk Geilen. http://dutchcoastultrarun.punt.nl/
De marathons van DFW zijn geliefd bij de mensen die veel lopen omdat DFW regelmatig marathons op doordeweekse dagen organiseert. Ideaal voor degenen die flexibel zijn met hun werktijd of geen vaste baan hebben. Maar bovenal zijn het gezellige kleinschalige en met liefde georganiseerde marathons, met lage deelnamekosten. De marathons worden in Drenthe en Groningen gelopen. Nieuw is een serie marathons met plek voor maximaal 12 deelnemers. Voor die marathons is het verstandig om tijdig in te schrijven. Het programma van 2013 wordt stukje bij beetje opgebouwd. Op Ultraned proberen we dat te volgen en alle marathons tijdig in de kalender te zetten, maar het is verstandig om als je voor een van hun marathons belangstelling hebt om zelf ook regelmatig de website van DFW te raadplegen http://www.dfwrunners.nl/ Daar vind je ook uitslagen, foto’s en een kort verslag van de marathons die zijn gelopen.
In maart komt de wedstrijdkalender goed op gang met o.a. de 6 uur van Stein, de marathon en ultraloop van Gilze, de Gooi en Meertocht, de Galgenbergmarathon, de trail Elchertoise en nog veel meer interessante wedstrijden. Zie daarvoor de kalender van Ultraned.
Henri Thunnissen
Update: Van Henk Harenberg kreeg ik wat informatie over de Trail de La Mazerine:
“De trail is niet te zwaar maar het was vooral in het begin een puzzel om de correcte route te vinden. Zo liepen we na een kilometer of zes en masse verkeerd. Het hele peloton keerde om en we hebben een kilometer of drie extra gelopen. Vervolgens nog eens een kwartiertje gewacht tot de organisator aangaf dat de bewegwijzering verkeerd stond. Daarnaast in het tweede deel nogmaals een kleine twee kilometer verkeerd gelopen.
De verzorging is minimaal op cira 25 à 30 km een verzorgingspost waar het water in bevroren toestand in bekertjes stond. Tevens is er een beter verzorgde post op het 40 km punt bij een pracht kasteel, tuinen en een meer. Aanrader is zelf eten en drinken en een mobiel mee te nemen.
Het parcours is qua hoogtemeters niet zwaar maar het is wel een technisch parcours omdat je over een aantal maislanden dien te baggeren welke deze keer keihard bevroren waren. Daarnaast zitten er een aantal delen met kinderkopjes in wat lekker aan de voeten voelt.
Het deelnemersveld bestond uit circa zestig deelnemers waarbij het me opviel dat deze wedstrijd redelijk sterk bezet was.
In Waterloo (een kilometer of acht vanaf de start) kun je goed overnachten (sowieso twee hotels) en in het dorp is er blijkbaar een bed en breakfast. Na afloop krijg je een gratis puntzak met koolhydraten en een gratis glas drinken.
Al met al een lekker relaxte organisatie waarvan je een niet al te hoog verwachtingspatroon dient te hebben. Het is een beetje met de Frans Waalse slag georganiseerd wat absoluut niet negatief bedoeld is, in tegendeel. Het parcours is het tweede deel qua afwisseling mooier dan het eerste deel. Het is een selfsupporting race waar je lekker in alle éénzaamheid kan hardlopen.”