Liechtenstein marathon

Jef van de Weerdt: “Als ik (uitgeput) boven kom en achterom naar beneden kijk zie ik de laatste lopers als lego poppetjes zo klein omhoog klimmen, ook al denk je soms een grote vent te zijn, eigenlijk zijn wij allemaal maar poppetjes op deze Alpenbergen”.

Beste loop/vrienden,

Vóór de tunnel de afslag…niet dóór de tunnel zei mijn vrouw nog toen ik zaterdagmorgen 8 juni om half zeven vertrok van uit mijn vakantie adres in Oostenrijk richting Liechtenstein.. Hoe zeggen ze dat ook alweer…hoe lang hij ook is, er is altijd licht aan het einde van de tunnel….en nu zelfs twee keer….. Uiteindelijk ben ik ruim op tijd in Bendern (start), op het terrein van een vleesfabriek is alles prima geregeld, parkeren-ontbijt-massage en inschrijven (100 euro) ja u leest het goed honderd euro!

Ja en dan zie je de Alpen….wauw dat zijn pas bergen….en met trainen in Zuid-Limburg en hier en daar een marathon lopen red je het hier niet…dat wordt weer flink afzien net als in mijn 4 vorige Alpine marathons (Montafon 3 keer en Brixen Dolomieten). Genoeg bla bla het is bijna 9 uur… tijd om te starten samen met nog 400 marathonlopers en 350 deelnemers aan de 25 km loop zijn we vertrokken onder ideale weersomstandigheden ..strak blauwe lucht, een koel briesje en het zou tussen de 22 en 28 gaden gaan worden. En wat ik al bij het inlopen merkte geen goeie benen vandaag (5km: 27.45) de eerste 10 km (vlak als een pannenkoek) zijn een martelgang, dit heeft geen zin.. goed dat mijn sporttas mét de autosleutels al richting Malbun (Finish) zijn, want even …heel even denk ik aan opgeven.

We zijn in de hoofdstad Vaduz ,waar veel publiek staat(10 km: 58.34) inmiddels ben ik al teruggevallen tot bij de laatste groep lopers…en het spel gaat nu pas echt beginnen. Hoppa… gelijk steil omhoog (20%)…bijna iedereen gaat wandelen op een enkeling na…een ouwe gek uit “Mestreech” ..verbaasde blikken is mijn deel als ik een aantal lopers in haal.. zo van hoe lang wil je dat volhouden? dit gaat zo nog 9 km omhoog! gebruik toch je verstand!…verstand gebruiken…dan was ik beter thuis gebleven! We verlaten het asfalt…een bospad ….stenen, boomwortels en ja hoor “Sjefke” gaat ook wandelen (15 km: 1,47.56). Het lijkt wel of wij nooit boven komen,zei ik tegen een “Canadese schone” die haar 16e marathon liep..”also on holiday?”. no I’m hier for work” en ja het was werken geblazen op deze col met de brandende zon op je bolletje.

He he ik ben boven op 1656 meter hoogte -we waren gestart op een hoogte van 600 of zo iets -(21 km 2.57.12) op een smal bergpad naar beneden kan ik weer wat herstellen …op naar het 25 km punt (de limiet 3 uur 45) en dat haal ik in 3.28 .17….niet geweldig maar ik kan verder met mijn loopje….ondertussen weer afgedaald tot 700 m en 2e klim naar 1756 m kan beginnen, ik babbel wat met een Duitse loper die wel erg veel “weizen bier” heeft gedronken… wat was die bleek.. goed dat ik een zonnebril op had… Mijn schema van 30 km in 4 uur haal ik bijna (4.06.44) en tot km 32 kan ik bijna alles rennen omdat het niet al te steil is, maar dan…. een alpine pad! De ervaring van vorig jaar (Brixen)…net doen of je met vakantie bent en rustig en ontspannen er aan beginnen en als het moet voetje voor voetje.. maar niet stil gaan staan zo als enkele lopers voor mij die er vol aan beginnen en halverwege geparkeerd staan.

Als ik (uitgeput) boven kom en achterom naar beneden kijk zie ik de laatste lopers als lego poppetjes zo klein omhoog klimmen….ook al denk je soms een grote vent te zijn…eigenlijk zijn wij allemaal maar poppetjes op deze Alpenbergen. “Nur abwarts” zeggen ze bij de verzorgingspost (35 km:5.14.58).. nog 7 km ….onder de 6 uur zit er nog in….ik krijg weer moed ..en ren (het deed wel verrekte pijn )zo goed als het nog kan naar beneden…38 km, ik ben in Malbun dat in een vallei ligt met op de flanken nog de nodige sneeuw …op een pad dwars door de sneeuw zie ik enkele bergbeklimmers ….hier nog een ronde van 4 km en die begint met een pittige klim die ik wandelend met moeite boven kom…..de 6 uur kan ik vergeten….wat zei ik bergbeklimmers? …marathonlopers waren dat! Want op een bergpad waar ik net weer kan rennen moet ik plots door de sneeuw.. en met gewone hardloopschoenen is dat behoorlijk glad …voor je het weet glij je een tiental meter naar beneden! en na de zoveelste donkerbruine sneeuwstrook is de lol er snel vanaf…..een favoriete uitspraak van mijn vader, over iemand die nog niet veel ellende heeft mee gemaakt “die heeft nog geen zwarte sneeuw gezien” komt hier mooi samen…..

Hallo Sjefke….kopje er bij houden je bent er nog niet! (40 km: 6.04.22). En alweer “nur abwarts” in de goed beloopbare afdaling naar de finish ga ik nog 2 lopers voorbij (die er helemaal doorheen zitten) en finish in 6.20.29…..de 42 km zitten erop! Aan de sporttassen die er nog staan zie ik dat ik een van de laatste ben. Na mij komen er nog een 25 tal over de finish…… “het belangrijkste is de voldoening en niet de hoogte van de prijzen” zei een “weizen” man (Dalai Lama). Het is even zoeken naar de tent waarin “hij en zij “kunnen douchen… En het zit even tegen.. als ik onder de douche met mijn laatste druppel shampoo mijn haren was…..en een dame naast mij(met een dun zeil ertussen) vraagt of er nog iemand shampoo heeft….en het zit ook tegen als ik op het gezellige plein mijn welverdiende “weizen bier wil bestellen…..net de LAATSTE pendelbus gaat vertrekken…. Keurig op tijd (ik zou voor het eten terug zijn) ben ik weer terug in ons (gehuurde )vakantie appartement, 11 uur na dat ik vertrokken was.

Wat cijfers:
winnaar:
1. Patrick Wieser 3.03.59
296. “ik” 6.20.29 en 21e van de 25 in de klasse m60
312. Weber Dietmar 6.49.29.(laatste)

Dames:
1. Jasmin Nunige 3.34.59 en 5e totaal!
71. Claudia Wagner 6.44.28 (laatste)

Deelnemers: 398 (totaal)
Uitvallers: 15

Parcours: formidabel mooi natuurlijk en goed begaanbaar echter voor mij iets te steil…dus er moest veel gewandeld worden door mij en de meeste lopers… ik ben niet zo van wandelen.
Organisatie: perfect ……en dat mag ook wel voor 100 euro.
Persoonlijk: genoten, afgezien, pijn geleden …maar mij niet echt in de vernieling gelopen zo als vorig jaar in Brixen- Dolomieten….volgend jaar gaan we het weer proberen daar in de Alpen en ik heb er al een op het oog….
Dat was de….nu weet ik het toch weer niet ….de 58e marathon?.. ik moet ze maar weer eens goed gaan tellen….

De allervriendelijkste groet,

Jef van de Weerdt.
Jefvandweerdt(at)hotmail.com