Na een autorit van 500 km arriveer ik in het dorp Ochsenbach. Ondanks een tip vooraf het goede verblijf te bezoeken, neem ik toch in eerste instantie onbewust de verkeerde. Het dorp heeft twee mogelijkheden te overnachten. Nadat ik het gästhaus Adler binnenstap zegt de eigenaar dat ik wellicht bij de concurrent (Landgasthaus Stromberg) gereserveerd hebt. Stimmt.
08.00 uur zondagochtend starten we met circa 30 sportievelingen. De organisator geeft aan dat volgend jaar het parkoers verandert omdat blijkbaar vergunningen voor het gebruik van de openbare weg volgend jaar niet meer verstrekt worden. Een goede reden volgend jaar wellicht terug te keren mocht de loop vandaag bevallen. Na de start mogen we een paar honderd meter dalen waarna gelijk geklommen mag worden waarbij een stuk weide doorkruist mag worden. Ik heb teveel ontbeten waardoor het onrustig is in mijn darmen met als gevolg twee keer een grote boodschap. Gelukkig lopen we het eerste deel veel in de bossen. Zoals gebruikelijk start ik ver in de achterhoede. De diesel moet eerst warm worden voordat er licht geschakeld kan worden naar een andere versnelling.
Nadat we het bos verlaten lopen we door wijnvelden op de zuidelijke hellingen. Echter geweldig. Het lijkt wel of we in la douce France lopen. Intussen haal ik twee mannen in waarvan de ene al wandelt. Nou man dan mag je nog een eind wandelen omdat we nog geeneens op de helft zijn. Intussen passeren we een dorpje waar welgeteld één inwoner aandacht heeft voor de lopers. Geweldig, tip niets aan veranderen. Om de circa vijf kilometer is er een verversingspost. De grappigste vervingspost is bij de sponsor van de loop t.w. Fontanis. We lopen dwars door het magazijn waar echt duizenden kratten gevuld met flessen water staan. We krijgen een ½ bekertje water waarop ik mijn gebrekkig duits zeg ‘du hast nicht genug Wasser?’ waarop de vrijwilligers spontaan begin te lachen. De organisatie heeft goed werk verricht. Zelfs alle kilometers worden aangegeven. Echter de regen en onweer de nacht voor de wedstrijd heeft de gekalkte pijlen op de weg soms weggespoeld maar de voetstappen van de voorgangers zijn zo af en toe de bewegwijzering. Na het verlaten van het dorp lopen we onder langs de druivenvelden welke afgewisseld worden met appelbomen. Wijn heeft een belangrijke invloed in deze regio. De prachtige vergezichten laten zien hoe heuvelachtig het in deze streek is. Vervolgens lopen we in het dal waarna we wederom de druivenvelden in lopen maar nu dus de omgekeerde richting. Telkens dienen we naar een hoger plateau te klimmen. Het lijkt wel of er geen einde aan komt maar dat komt het natuurlijk wel. Bovenaan de top van het veld is de hoogste top nog niet bereikt omdat we verder mogen klimmen in het aangrenzend bos. Helemaal geweldig.
Intussen kunnen we op circa dertig kilometer terugschakelen omdat er een lange klim te wachten staat welke me een kick geeft omdat de één na de ander helemaal terugschakelt. Nog net niet in de achteruit. Een ander zien wandelen geeft me energie dit voorbeeld niet te volgen. Bovenaan de top laat ik circa tien lopers achter me. Na het klimmen volgt een lange afdaling. Ondanks de zwerfstenen zijn de bospaden goed begaanbaar. Tja uiteindelijk haal ik jonge knaap van 30 à 35 jaar in. Hij loopt op fivefingers schoenen. Elke voet heeft dus fivefingers als schoen. Goh wat heeft hij last van de weinig demping. Vind je het gek? Ik haal hem in maar dat waardeert ie niet. Vervolgens haalt hij me stoer in. Laat maar. Uiteindelijk finisht hij een kleine tien minuten later. Wat me gedurende de loop ook opvalt zijn de pracht slakken welke we passeren. Soms denk ik dat m’n tempo zich aanpast aan de slakken.
Helaas krijg ik geen medelopers meer in het vizier om in te halen. Toch finish ik niet moe maar voldaan. Dit jaar mag ik debuteren in de 50+ klasse wat betekent dat ik vandaag derde ben geworden in deze categorie. Overall keurig in de middenmoot. Mijn eindtijd is een kwartiertje sneller t.o.v. de tijd waarop ik op weg ging. Kein problem, het is goed zo. Wat belangrijk voor me is dat de tweede helft minder langzaam verloopt t.o.v. de eerste helft.
Het is een prima, goed georganiseerd loop waarbij ik me verbaas dat er weinig ultra-lopers meedoen. Trouwens mocht je deelnemen het is niet echt een trail maar een combinatie van geasfalteerde wegen en goed begaanbare bospaden.
Grüss Gott,
Henk Harenberg