Self Transcendence 24 uur PADOVA

Nitish Zuidema: “Na 21 uur lopen en 183km word ik ongeduldig, omdat het donker blijft. Ik kijk naar de hoek waar ik de zon verwacht, maar nog geen sprankel licht. Ja, de vogels fluiten wel. En dan om 7 uur ’s ochtends, is het wonder geschied: LICHT.”

Op 19 en 20 oktober heb ik deelgenomen aan een 24 uur in het Stadio Toni Franceschini. Oftewel de atletiekbaan van Padova; georganiseerd door mijn Italiaanse vrienden van het Sri Chinmoy Marathon Team. Organisator Satyamurthi ken ik heel goed van de 47 mijl in New York, waar we al 10 jaar aan elkaar gewaagd zijn. Satyamurthi heeft me graag bij de eerste Self Transcendence 24 uur op Italiaanse bodem. Ik ben door de Italianen heel warm ontvangen. Ze hebben mijn verblijf inclusief hotels geregeld. Zelf wil ik dolgraag meedoen, omdat in Italië de kans op regen kleiner is. Ik heb dit jaar al een aantal natte ultralopen in Nederland mogen meemaken. Ook ben ik in het najaar op zijn best en worden er op de baan meer kilometers afgelegd. Ik ga niet vertellen dat ik heb genoten van Padova, Venetië, Pizza, Pasta en IJs. Gelukkig is het iedere dag lekker weer met zon en 20 graden.

Om deel te nemen aan de Self Transcendence 24 uur was er één probleem. De loop wordt georganiseerd samen met Libertas; de eigenaar van het Stadio, tevens zijn ze verbonden met de Italiaanse bond en leveren ze scheidsrechters. De deelnemers zijn verzekerd als ze lid zijn van de Italiaanse Atletiekbond. Ben ik dus niet en dus was er de kwestie of er buitenlandse lopers mogen deelnemen. Het mag onder één voorwaarde: dat ik accoord ga (handtekening) dat ik nooit in de prijzen zal vallen. OK, laat ik nu net voor de eer lopen en graag heb ik ook gezien dat mijn resultaat nog ergens wordt genoteerd. Vlak voor de start komen er nog 2 Duitse lopers van onze groep uit Zürich. Zij mogen ook deelnemen onder dezelfde voorwaarde.

De Libertas staat er op dat er wordt gelopen met de champion-chip, Satyamurthi wil ook de tellers erbij voor de sfeer. Kunnen ze elkaar controleren. Op zaterdagochtend 9 uur is het grote moment daar en mogen we beginnen aan onze loop. In het eerste uur loop ik samen met Andrea en Nrishata. We lopen wat te geinen en het tempo is net onder de 10 per uur, veilig aanvangstempo. Even later komt de zon erbij en is het gelijk zweten, hoge luchtvochtigheid. Er is een uitgebreide verzorging; veel fruit, brood, koek, zout(jes), thee, energiedrank, sinaasappelsap, aqua. En na 5 uur lopen de eerste pastamaaltijd.

Na 6 uur sta ik vijfde met 57km hetzelfde aantal als in Steenbergen. Langs de baan spelen enkele mensen uit Zürich inspiratieve muziek. Hun aanwezigheid geeft iets extra’s. Ik krijg ’s middags last van de maag. Op advies van Nrishata, die ook in de medical zit in de ST 24 uur van Bazel, ga ik over op water met suikerklontje en zout geroerd met een zout-stick. Afgewisseld met citroenthee, dit keer mijn favoriet. Gelukkig kan ik ‘s avonds wel de spaghetti eten. Het tempo is iets gezakt, maar dat mag ook na 10 uur. Het is donker en alleen nu is de volle maan te zien.

Halverwege dus om 9 uur ’s avonds sta ik derde met 109km; weer identiek met Steenbergen. Verassend is het lopen van amigo Andrea Mercato die op 108km staat. Hij loopt heel onregelmatig traag-snel-traag-snel, de hele tijd. Ik ken hem als een snelle loper, maar dit kan hij blijkbaar ook zo volhouden. Ik voel me minder vief dan in Steenbergen en heb besloten mijn tempo te laten zakken tot 8 per uur. Of eigenlijk half uur rennen en dan 1 ronde wandelen als herstel.

Om middernacht komt de soep. Ik heb een paar bekers genomen. De temperatuur is gezakt tot een graag of 10 en het is bewolkt. T-shirt blijft voldoende en nu eens zonder te zweten. Af en toe iets eten en wat magnesium.
Na 18 uur heb ik 159km, tweede plek. Even later heb ik een nieuw p.r. op de 100 mijl in 18.15. Wat minder is een dip die ik krijg. Ik merk dat het komt door te koud water in koeler weer. Dezelfde fout als in Winschoten, ezel.

Uur 19 is de langzaamste en citroenthee helpt me opnieuw erboven op. Het is nu 4 uur ’s nachts en ik begin me weer beter te voelen. Kan weer een warme maaltijd aan en het tempo wordt weer 8 km per uur. Dan loopt er plotseling een loper achter me aan. Als ik wandel, wandelt hij ook. Als ik ren, hij ook. Als ik even bij de drinkpost sta, wacht hij zelfs. Blijkt het de koploper te zijn, Gastone Barichello. Tsja ik wist niet wie van de lopers degene was die voor me loopt. (ik ben nog steeds nr 2). We hebben als een vorm van eenheid gelopen, ongeveer 15 minuten lang.

Na 21 uur lopen is het 183km en ik word ongeduldig, omdat het donker blijft. Ik kijk naar de hoek waar ik de zon verwacht, maar nog geen sprankel licht. Ja, de vogels fluiten wel. Ik neem wat fruit, thee en energiedrank en ga gewoon door. En dan na 22 uur rennen, 7 uur ’s ochtends, is het wonder geschied: LICHT. Ik voel frisse nieuwe energie, morgen-dauw.

Mahanidhi heeft de microfoon overgenomen en ik kan met de tellers aftellen tot de 200km. 10 rondes, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 en na 22 uur en 57 minuten is de 200km overbrugd. Ik word luid aangemoedigd door naar schatting 50 helpers/begeleiders. Natuurlijk is een 200 een speciale gebeurtenis, ook nu het mijn 10-de 200+ is in een 24 uur. Ik wilde het ook graag cadeau doen aan de Italianen, omdat hun eerste ST 24 uur voortreffelijk is georganiseerd.

Ik heb nog 1 uur over. Eerst wat rustiger lopen om te recupereren. Twintig minuten voor het eind gaat het tempo weer iets omhoog. Tsja ik ruik het einde en 210 is haalbare koek. Zelfs een ronde onder de 2 minuut, snelste? Ach doorlopen en niet nadenken. In mijn laatste ronde krijg ik iets mee wat ik op de grond moet droppen voor de restmeters. Na afloop hoorde ik dat het een flesje met mineraalwater was. Was me niet eens opgevallen. Na 24 uur is het Finito en heb ik in totaal 210,609 km afgelegd, waarvan 19.7km in de laatste 2 uur. Mijn op 1 na beste resultaat in de 24 uur.

Tot mijn grote verrassing krijg ik een beker behorende bij plek 2. Satyamurthi vertelt me dat Libertas accoord is gegaan, dat de prijzen ook naar de buitenlanders mogen. Er zijn tenslotte geen geld-prijzen. Gastone Barichello wint met 214,8km. Andrea Mercato wordt derde met 192.5km. Snelste dame is Daria Negro met 168km. Een eervolle vermelding nog voor Luciano Morandin, want hij haalt 83,6km die hij de hele tijd achteruit heeft gelopen. (Mohamed Salem liep heel de tijd als scheidsrechter naast hem). Luciano en ik hebben elkaar vaak mogen aanschouwen ;-).

Foto’s, uitslagen en info op de website: http://it.srichinmoyraces.org/self-transcendence-24ore-di-padova

Nitísh
(nitishz zoho.com)