Al enkele jaren hou ik de site van http://www.kleiner-KOBOLT.de/ in de gaten en dan denk ik “daar wil ik een keer bij zijn”. Het is een loop van 106 km + 3361 hoogtemeters over een gedeelte van de Rheinsteig wandelpad van Rengsdorf naar Bonn. De route is aangegeven met een blauw/wit bordje ter grote van een speelkaart. Zijn grote broer heet KOBOLT en heeft een lengte van 140 km. KOBOLT is een afkorting van Koblenz-Bonn-Lauf-Trail. Toch duurde het nog 2 jaar voordat ik alle moed bij elkaar verzameld had om de organisatie te vragen of ik erbij mocht zijn. Het is namelijk geen gewone loop maar een einladungslauf. Dat zijn privé georganiseerde lopen waarbij je je eerst moet aanmelden om uiteindelijk te worden uitgenodigd. Krijg je geen uitnodiging dan beland je op de wachtlijst en dan maar hopen dat er iemand afvalt. Ik had mij al in januari 2013 aangemeld en was dan ook erg blij toen ik op 01-07-2013 een uitnodiging in mijn mailbox kreeg. Het maximum aantal deelnemers is gesteld op 50 en de wachtlijst is langer dan het aantal deelnemers.
Mijn eigenlijke voorbereiding was toen allang begonnen. Tartan6uurse september 2012, Marathon Amsterdam oktober 2012, Siebengebirgs Marathon december 2012, Texeltrail februari 2013, 7e Bos-, Duin- en Strandloop Castricum april 2013, Sri Chinmoy Self Transcendence juni 2013, Tartan6uurse september 2013, Wupperberge Marathon september 2013 en de Marathon van Amsterdam in oktober 2013.
Een week voor de loop gaat het dan toch echt kriebelen. De voorspellingen zijn goed, droog en tussen de 0 en 5 graden maar wat doe ik aan? Nee, niet omdat ik er modieus uit wil zien maar hoe houd ik mijn lichaam op de juiste temperatuur. Ik zweet veel dus kleed ik me niet te dik of te dun? Gelukkig werken ze met dropbags zodat ik op het 55 km punt een droog zweethemd, een loopshirt had liggen en natuurlijk wat extra voeding. Op zaterdag vertrok ik met de trein van 06:45 richting Bonn. Daarna nog een stukje met de bus naar de finishlocatie Bootshaus/Fitnessstudio der SSF Bonn.
Om 12:15 kregen we een briefing en om 12:45 stapten we in de bus richting de start Rengsdorf waar we om 13:55 aan kwamen. Net op tijd voor de start om 14:00. Onderweg moest je je bij alle verzorgingsposten melden en we kregen een A4’tje mee waarop 5 gebouwen stonden die we moesten fotograferen. Deze foto’s moest je dan bij de finish tonen als bewijs dat je de hele route gelopen hebt. Onderweg richting het eerste fotopunt de Edmund-Hütte op 21 km heb ik met verschillende medelopers gelopen en gekletst. En ik had gelijk iets heel belangrijks geleerd. Blijven opletten op de bewegwijzering want we liepen na nog geen 1 km al in de verkeerde richting. Ongeveer een kilometer voor de hut kwam ik in gesprek met de 42-jarige Kai Eichler. Dat ging zo lekker dat we besloten om de hele route samen te volbrengen. Bij de Edmund-Hütte werd een foto gemaakt en even genoten van het uitzicht over de Rijn. Daarna ging het verder richting de eerste verzorgingspost in Rheinbrohl op 33 km. Na ongeveer 15 minuten deden we onze hoofdlampen op. De route gaat dus alleen maar op en neer. Bij de verzorgingspost kun je dus weer van alles krijgen. Zelfs maltbier. En de barbecue stond aan met worstjes er op. Hier besloot ook 1 van de 2 dames op de 106 km te stoppen.
Waterzak gevuld, soep gegeten, cola en maltbier gedronken en weer verder in het donker richting het volgende fotopunt Kreuz Stadion Linz op 51km. Het viel mij op dat in de meeste dorpjes die je passeerde na 18:00 bijna geen teken van leven te bekennen was. Even een foto van Kreuz Stadion Linz gemaakt en weer verder naar de verzorgingspost (dropbag station) in de hut op het plateau Erpeler Ley op 55 km. Je moest hier voor 03:00 binnen zijn anders word je uit de race gehaald. Hier dus weer de inwendige mens verzorgd en een droog zweetshirt aangetrokken. Vanaf hier liep je met een lus terug naar de route. Aangezien de route in 2 richtingen bewegwijzerd is liepen wij dus in de verkeerde richting verder. Hier kwamen we pas na een glibberige afdaling, die we dus daarvoor ook al omhoog genomen hadden achter. Dus omgekeerd en weer omhoog richting het volgende fotopunt Auge Gottes op 67 km. Het laatste stuk hiernaar toe was een lange rechte weg omhoog. Dit vond ik het zwaarste stuk van de hele route. Hier had ik denk ik ook een hallucinatie. Ik dacht dat ik aan het eind van de weg een groepje van 2 of 3 lopers als konijntjes om de beurt omhoog zag springen. Ook besloot ik toen dat ik mijn schoenen aan de wilgen ging hangen. Ik was het helemaal zat. Bij Auge Gottes een foto gemaakt en de batterijen van onze hoofdlamp verwisseld. Daarna verder naar de laatste verzorgingspost Rhöndorf op 81 km.
En telkens maar weer op en neer over alle soorten onverharde wegen, padjes en trails. In de verzorgingstent bij Rhöndorf was natuurlijk weer van alles te krijgen en er stonden 4 straalkacheltjes heerlijk te branden. Het was daarna wel even moeilijk om weer in je ritme te komen na die heerlijke warmte. Vanaf daar wilde ik alleen nog maar naar de finish en naar huis. Toch moesten er onder weg nog 2 foto’s gemaakt worden. Eentje op 85 km de Geisberg-Hütte en op 99 km het Foveaux-Häuschen. Rond 07:30 werd het ook gelukkig weer licht. Dat maakte het lopen weer iets aangenamer, niet makkelijker.
De laatste 2 km liepen we op het vlakke gedeelte langs de Rijn. Naar mijn gevoel leek hier geen eind aan te komen. Maar eindelijk was daar dan de finish. Voor de deur nog even een foto gemaakt. Toen onze schoenen uit gedaan want die zaten vol met modder en daar mocht je niet mee naar binnen. Ik was bang dat als ik mijn schoenen uit deed het er bloederig uit zou zien. Maar dat viel mij reuze mee. Alleen hier en daar een blaar. Toen de trap op, melden bij de finishtafel, foto’s laten zien en ik had de kleiner-KoBoLT volbracht.
Ik heb zelf niet op de tijd gelet. Maar op mijn oorkonde staat een eindtijd van 21 uur en 27 minuten. Daarna lekker douchen en even nagenieten onder het genot van een biertje en een echte Rheinsteig-Tropfen, een likeur uit Rheinbrohl. Maar natuurlijk ook pasta, soep, broodjes en echte Deutsche kuchen und torten.
Om 14:44 nam ik de trein weer terug naar Schiphol. Ik was gesloopt. Ben om 21:00 na het nemen van een pijnstiller lekker gaan slapen. ’s Maandags heb ik toch maar even mijn baas gebeld of ik een dagje thuis mocht blijven. Kon ik gelijk even nadenken hoe ik het volgend jaar ga aanpakken als ik hem weer ga doen. Want na een nachtje rust kijk je toch heel anders tegen zo’n avontuur aan. Dinsdag avond nog even genoten van een heerlijke massage en ik was al bijna weer de oude.
Statistieken kleiner KoBoLT
106km + 3361 Höhenmeter
21 ingeschreven deelnemers.
20 gestart
16 gefinisht waarvan 1 Zwitser, 1 Nederlander en 14 Duitsers
Statistieken KoBoLT
140km + 4446 Höhenmeter
29 ingeschreven deelnemers.
27 gestart
23 gefinisht waarvan 1 Belg en 22 Duitser.
Harry Jansen