De Marlene Dietrichmarathon

Theo de Jong: “En in elk rondje weer een prima verzorging bij verzorgingspost, bemand door Jan Scheffer en Ronald Kwint. Zonder deze heren geen marathons meer in het noord Drentse land. Mijn dank is groot.”

Alleen de naam al nodigt uit deze kleinschalige marathon te lopen. Maar kleinschalig is kleinschalig en op 27 december stonden er dus 16 lopers aan de start in een nat en winderig Noordlaarderbos. Voor mij een feest van herinneringen van dik 40 jaar terug toen ik er als jong broekkie mijn eerste stappen zette op het wiebelige pad der ecologie, toen nog oecologie geheten. Mijn onderzoeksgebied was het Besloten Veen. Elke ronde kreeg ik daar weer uitzicht op en ook op het prachtige dal van de Drentsche Aa. Echt een feest der herkenning. Elk rondje was overigens ruim 5 km lang, samen met een aanloopstuk van ruim 4 keer maakten 7 rondjes de bekende 42195 meter.

We liepen het rondje rechtsom waardoor we niet al te veel last hadden van de toch wel zeer harde zuidwesten wind en bij vlagen ook regen. Na de start liep ik al snel mijn eigen tempo, wat inhield dat ik al snel achteraan liep. Het liep lekker al moesten we wel erg goed uitkijken voor de plassen op het pad. Toch liep ik de laatste kilometers met behoorlijk natte voeten. Maar ondanks dat ging het erg lekker en elk rondje ging ongeveer in dezelfde tijd. En in elk rondje weer een prima verzorging bij verzorgingspost, bemand door Jan Scheffer en Ronald Kwint. Zonder deze heren geen marathons meer in het noord Drentse land. Mijn dank is groot.

Ik kreeg steeds meer zicht op mijn voorganger en bij het ingaan van de een na laatste ronde liep ik dus niet meer achteraan. En, hoewel de laatste ronde best lastig was kwam ik toch heel tevreden over de streep. Het was mijn tiende loop in 2010, 7 marathons, een zes uur en een 24 uur. Kortom voor mij een heel goed jaar. Hopelijk gaat het dit jaar weer net zo lekker.

Theo de Jong
Theo.marijke(at)planet.nl