Bouillonnante 2014

Bob Bock: “Met ‘The Wall’ had ik na 46 km nog niet echt problemen maar die zouden wel komen. Tijdens het drinken lette ik even niet goed op en stapte in een kuil waardoor ik mijn enkel verzwikte. Ai, dat deed pijn.”
Met link naar uitslag 56 km.

Deze trail stond al lang op mijn wenslijst, door allerlei verschillende redenen had ik hier nog niet aan meegedaan terwijl ik elk jaar verhalen moest aanhoren van de lopers van Hardloopgroep Westerpark die er altijd bij waren. Vorig jaar december had ik mijn zinnen er op gezet en moest en zou ik naar Bouillon, uiteraard in gezelschap van mijn loopmaatjes. Het lukte met de inschrijving nadat ik er speciaal voor opgebleven was. Op 29 maart liep daar vlakbij Crêtes de Spa over 55 km en 2017 hoogtemeters (en dat is natuurlijk cumulatief). De tocht zou gaan over 56 en 2450 hoogtemeters dus enigszins vergelijkbaar dacht ik. Op vrijdagmiddag 3 mei was het moment aangebroken dat we met zijn allen weer ons jaarlijkse uitje naar Bouillon gingen maken en daar was ik dus eindelijk ook eens bij, lucky me! We gingen daar verschillen afstanden lopen: 13, 24, 35 en 55 km.

De reis naar Burg Reuland vlakbij de Luxemburgse grens verliep vlekkeloos. Frank en ik gingen om 22.00 uur naar bed als een goede voorbereiding voor een 56 km. Om 6:30 zaten we in de bus op weg naar Bouillon, het duurde even voordat we satellietverbinding hadden en de route bepaald kon worden. Na anderhalf uur rijden arriveerden we in het stadje. Snel het startnummer ophalen en tot onze grote verbazing zat in de enveloppe ook een buff als aandenken aan de 9e editie van Bouillonnante. Om 8.30 was de briefing en een kwartier later de start vanuit het slot. Het duurde enige tijd voordat we met zijn allen uit de smalle tunnels konden ontsnappen. Heel langzaam kwam de gang er in en pas na 7 km zat ik op een goed tempo. Frank ontmoette ik kort daarna en liep toen weer bij hem weg. Het was een fantastisch parcours met enorm steile hellingen waarbij je goed moest opletten. Een bijkomend probleem waren de talrijke boomwortels waar je niet over moest struikelen want anders zou je in het ravijn belanden. Al in het begin was ik een keer bijna gevallen en kon een loper me net op tijd vast pakken. Na een uur gleed ik uit op een bruggetje waardoor ik naar achteren viel. Gelukkig wist ik met mijn handen mijn val te breken. Regelmatig stootte ik tegen boomstronken en had wederom het geluk dat ik niet ten val kwam. Inmiddels was ik ook een expert geworden in het scheef lopen over de smalle paadjes, mocht je vallen dan val je naar de goede kant. Het werd me al snel duidelijk dat dit toch wel een tikkeltje zwaarder was dan Crêtes de Spa. Met ‘The Wall’ had ik na 46 km nog niet echt problemen maar die zouden wel komen. Tijdens het drinken lette ik even niet goed op en stapte in een kuil waardoor ik mijn enkel verzwikte. Ai, dat deed pijn. Maar er was ook even paniek. Moest ik hierdoor stoppen of zou het verder goed komen. Na een paar minuten wist ik dat ik door kon gaan.

Uit voorzorg had ik drie bidons met sportdrank en voldoende gels en repen in de kleine rugzak gestopt als aan vulling op datgene wat we bij de verzorgingsposten zouden krijgen. Een vraag die ons bezig hield was: ‘Gaan we vandaag door ‘t water of niet?’. Dat gebeurde dus maar liefst tweemaal moesten we La Semois oversteken. Tot je middel liep je door de rivier, een keer met een touw en een keer zonder touw naar de overkant. Ach, het water was koud, maar het was heerlijk weer. Dus niemand die daarmee kon zitten. Van een redelijk tempo was aan het eind van de wedstrijd helemaal geen sprake meer. Ik merkte dat ik langzamerhand uitgeput raakte. Tegen mijn Waalse medeloper Olivier zei ik in het Frans dat ik ‘complètement fini’ was. Met nog een paar kilometer te gaan liepen we in de richting waar het geluid van trommels vandaan kwam. Daarna nog een afdaling richting de brug en langs de kade naar de trap. Na de trap nog een klein stukje omhoog en dan was ik bij de tent waarin zich de finish bevond. Onderweg werd ik aangemoedigd door mijn loopmaatjes en door omstanders. Na 8:12 stopte de tijd voor mij. Wat was dit zwaar en tegelijker tijd erg mooi. Dit is zo’n trail die respect afdwingt en als je hem nog niet gelopen hebt moet je dit beslist gaan doen!

Bob Bock

Noot redactie (Henri Thunnissen): De uitslag van de 56 km is te vinden op http://jogging.lavenir.net/classement-la-bouillonnante-a-bouillon-56-00-km/