Vandaag staat mijn derde start op de 75 km op de Salland Trail gepland. De eerste keer dat ik een 75 km liep werd deze nog niet georganiseerd maar heb nog een lusje van 25 km gelopen na de 50 km. Vorig jaar ben ik pardoes verkeerd gelopen. In een weiland voor de Lemelerberg volgde ik een lintje die er hing voor de terugweg nadat de Lemelerberg bezocht was. Circa 12 km te kort gelopen.
Eigenlijk zijn er vandaag maar drie doelen: finishen voor 18.00 uur, 75 km voltooien én genieten. Tevens is het een ideale afstand als voorbereiding op de Baltic Run tijdens de Pinksteren. Volgens de weerberichten zou het vandaag frisjes worden. Oostenwind met kans op een bui. Gewoon ideaal loop weer. Klokslag 08.45 uur vertrekken we. Deze keer heb ik de beslissing genomen niet teveel eten en drinken mee te nemen omdat de organisatie elke circa 12,5 km een verversingspost heeft geregeld. Wat me opvalt dat menigeen zwaar bepakt aan de start staat.
Deze keer start ik niet geheel achterin het peloton maar ergens middenin. Ik heb er zin in. Afgelopen week heeft me een meer dan prettig gevoel gegeven. Het parkoers ken ik redelijk omdat ik er regelmatig train. Het lastige in het begin is dat we als peloton samen oplopen waardoor het soms lastig is te zien waar de boomwortels liggen en de oneffenheden zijn. Vallen is niet aan mij besteed. Eigenlijk is trailen helemaal niets voor mij. Toch een beetje bang om horizontaal te gaan.
Gelukkig is het de laatste weken redelijk droog geweest. Mijn eigen ervaring gedurende de laatste maanden dat de ondergrond kletsnat was. Een paar keer heb ik beide ATB-routes (totaal 48 km) gelopen waarbij de ondergrond dus kletsnat en glibberig was. In het eerste deel blijf ik de klimmetjes lastig vinden omdat ze kort zijn. Het vijf kilometer punt wordt aangegeven welke ik in 31 minuten passeer. Helemaal prima. Iets zachter is wellicht beter. Dit tempo houdt ik circa 15 à 20 km vol. Het parkoers is lekker afwisselend omdat er weinig rechte stukken zijn. Een hoogtepunt of beter gezegd dieptepunt is een zandpad van een aantal honderden meters welke compleet is omgeploegd. Reden is dat er op dit moment veel bomen gekapt worden. Twee weken geleden was dit pad een complete modderpoel.
Het tussenstuk van Nijverdal naar de Lemelerberg boeit me niet echt. Gruwelijk vind ik het graspad langs een stromend water. De afstand van dit graspad is circa vijf kilometer. Het is zo oneffen. Constant zoeken waar je je stappen zetten neerzet. Ach het hoort gewoon bij een trail. Just take it.
Na het verlaten van het weiland sla ik deze keer wel goed af. Links naar de Lemelerberg. Echt een hoogtepunt in de trail. Het hoogste punt van de Lemelerberg biedt een mooie kans even te genieten van de vergezichten. Wat me opvalt is dat de beklimmingen wel lekker te doen zijn maar dat het me moeite kost relaxed naar beneden te lopen vanwege de vele boomwortels. Hoort er ook gewoon bij. Een vervelende klim volgt waarna de Lemelberg bijna achter je ligt. Vervelend is het omdat het bos hier gekapt is. Daarnaast is het een schuine klim waardoor het hardlopen er niet makkelijker op wordt.
De weg terug naar de Holterberg is vlak en grotendeels geasfalteerd. Heerlijk om de benen weer te laten wennen aan wat beter bij past. Lekker vlak lopen. Trailen is dus niet mijn ding maar wel goed voor de kracht en moraal.
Na 40 km is het beste er bij me al redelijk af. Eigenlijk is dit tempo niet mijn tempo. Een tempo’tje lager past me beter maar tja finishen voor 18.00 uur is vandaag het doel. Na 50 km passeren we de start/finish. Het is even wennen dat je dan niet klaar bent maar nog 25 km mag genieten. Persoonlijk vind ik de laatste 25 km het hoogtepunt. De Holterberg is echt super. Sowieso de paden zijn prettiger te lopen omdat ze breder zijn en omdat er veel minder bomen zijn. De heidevelden zijn trouwens in het voorjaar nog mooier als ze in volle bloei staan. Echter het beste is er helemaal af.
De verversingsposten doen prima werk. Op een gegeven moment is het er echt naar uitkijken. Mijn tempo blijft rustig. Niets forceren. Mede omdat a.s. week de Vuurtorentrail (om en nabij de 60 km) op Ameland gepland staat. Eigenlijk niets voor mij meer twee van deze lopen in twee week-enden na elkaar maar het is een keer niets anders. Daarnaast Ameland bezoeken is toch geen straf!
18.00 uur arriveer ik tevreden ondanks het mega verval gedurende de laatste 25 km. De eerste 50 km is het tempo gemiddeld 9 km per uur en de laatste 25 km is het tempo beperkt tot 7,5 km. Wat ik wel fijn vind te horen dat volgens een aantal lopers de afstand totaal 76,2 km bedraagt waarop ik aangeef wat voegt één kilometer eigenlijk toe. Blijkbaar heeft dit volgens hen meer met het mentale aspect te maken hebben. Nou dat heb ik één keer in het tienvoudige meegemaakt t.o.v. deze eventueel één kilometer extra. In de Algerijnse Sahara werd ooit een 100 miles georganiseerd echter na deze circa 161 km bleek dat de afstand niet correct was opgemeten. Totaal was de afstand 171 km. Daar ben je dan lekker klaar mee met een temperatuur van +50 graden. Just keep on smiling.
Wat me opvalt in de uitslagenlijst dat er slechts 65 gefinisht zijn terwijl er zich 100 hebben ingeschreven. 1/3 is uitgevallen of zijn er geen 100 gestart? Wat me ook opvalt is dat bijna de helft van de finishers tussen de 8,5 en 9 uur en een kwartier zijn gefinisht.
Tot slot wil ik een ieder (Bertus wil ik toch even speciaal benoemen) en alle vrijwilligers bedanken die deze prachtloop wederom hebben georganiseerd en tot een succes hebben gemaakt.
Tevens wil ik een aantal medelopers bedanken voor de tips om de lichamelijke ongemakken bij me te verlichten. Bindweefselmassage heeft en helpt me goed. De bovenbenen waren structureel knetterhard waardoor het na tien uur hardlopen niet meer mogelijk was een opwaartse beweging te maken. Tevens is de diagnose van de toename van mijn gewicht het laatste jaar gesteld. Een uitgeputte bijnier (hoofdzakelijk als gevolg van stress gerelateerd aan het werk) is de veroorzaker. Medicijnen, voedingssupplementen en voldoende nachtrust dienen dit euvel binnen 2 tot 24 maanden te verhelpen.
Al met al heb ik, volgens mij, mijn eerste punt binnen. Niet een supermarktpunt maar een UMTB-punt. Mocht ik een punt hebben, wat ga ik er mee doen? Niets.
Groeten,
Henk Harenberg