De Amerikaan Tony Migliozzi is de eerste Wereldkampioen 50 km geworden in een tijd van 2.52.08. Migliozzi maakte in Doha zijn debuut als ultraloper met een marathon van 2.17.27 als basis. Migliozzi kon mee toen er versneld werd, maar leek te moeten afhaken. Omdat hij zijn rondentijden vlak wist te houden en de anderen niet kwam hij weer aan de leiding. Mike Fokorani, Tyler Andrews en Charles Wachiri Maina moesten boeten voor hen versnelling na 3 ronden. Arnold Kibet Kiptaoi wist zich te handhaven en werd tweede voor zijn landgenoot Samuel Birongo Ongeki. Harm Sengers liep zijn tweede tijd ooit met 3.00.00.0 en werd daarmee zesde. Precies 3 uur dus! Het is de tweede tijd ooit door een Nederlander gelopen. Alleen Harm zelf was in Winschoten sneller met zijn 2.53.48. Ton Verbaandert moest de laatste 3 ronden veel inleveren en miste daardoor zijn PR. Ton kwam uit op 3.20.46 waarmee hij 23e werd.
Bij de vrouwen werd de Amerikaanse Camille Herron de eerste Wereldkampioene 50 km in in een tijd van 3.20.58. Het lukte haar dus om de door haar gewenste dubbel van 50 en 100 km te pakken. Marija Vrajic bleef in de laatste meters de Canadese Catrin Jones net voor, 3.28.15 om 3.28.19. De Amerikaanse Caitlin Smith die lang tweede lag viel van het podium door een moeizaam laatste deel van de 50 km. De Ierse Catriona Jennings kwam net tekort voor dat podium en werd vierde in 3.31.49. Jennings liep in 2012 de Olympische marathon. Zij was niet de enige deelnemer die dat deed, want Mike Fokorani liep in 2008 de marathon bij de Olympische Spelen in China waar hij elfde werd in 2.13.17. Zo werd bij dit eerste WK 50 km de brug met de marathon geslagen.
Het parcours en de omstandigheden in Doha zijn duidelijk niet geschikt voor echte top prestaties. In dat licht bezien zijn er goede tijden gelopen door zowel de mannen als de vrouwen. Het was getuige de info van deelnemers warm, vochtig en er stond een stevig briesje. Het parcours kent veel u-bochten en een groot deel van het parcours bestaat uit klinkers, weliswaar van de meest luxe en geglazuurde soort. Maar toch zeker geen ideaal parcours. Bij veel deelnemers zag je de ronden tijden in de tweede helft dan ook behoorlijk oplopen. Op een sneller parcours en met betere omstandigheden waren de tijden 5-10 minuten sneller geweest.
Maar er zijn altijd uitzonderingen. Een aantal loopsters vielen op. Marija Vrajic en Catrin Jones kwamen halverwege door in 1.44.09 en liepen een vlakke tweede helft. De Kroatische Antonija Orlic kwam halverwege door in 1.52.07 en door een 2 minuten snellere tweede helft werd ze elfde in 3.42.16. Bij de mannen liep Wereldkampioen Tony Migliozzi een negatieve split. Halverwege kwam hij door in 1.26.15 en met zijn tweede helft in 1.25.53 kwam hij op zijn winnende tijd van 2.52.08 uit.
Mannen:
1. Tony Migliozzi (USA) 2.52.08
2. Arnold Kibet Kiptaoi (KEN) 2.55.34
3. Samuel Birongo Ongeki (KEN) 2.56.15
4. Charles Wachiri Mainu (KEN) 2.57.17
5. Jesse Davis (USA) 2.59.04
6. Harm Sengers (NED) 3.00.00
7. Mike Fokorani (ZIM) 3.01.58
8. Micheal Kallenberg (GBR) 3.02.00
9. Niels Bubel (GER) 3.05.13
10. Geoff Burns (USA) 3.06.37
23.Ton Verbaandert (NED) 3.20.46
32 van de 43 starters liepen de 50 km uit.
Vrouwen:
1. Camille Herron (USA) 3.20.58
2. Marija Vrajic (CRO) 3.28.15
3. Catrin Jones (CAN) 3.28.19
4. Catriona Jennings (IRL) 3.31.49
5. Khishigsaikhan Galbadrakh (MGL) 3.32.02
6. Caitlin Smith (USA) 3.32.25
7. Kim Doerksen (CAN) 3.36.26
8. Nele Alder-Baerens (GER) 3.38.20
9. Nikolina Sustic (CRO) 3.39.34
10. Mai Fuijisawa (JPN) 3.41.26
24 van de 27 starters haalden de finish. De Amerikaanse Alexandra Blake stopte na 1 rond. De Britse Georgina Bruinvels kwam niet aan de start.
Harm Sengers schreef het volgende op Facebook over zijn race:
“BAM! 6e bij het WK50km in Doha Qatar, 1e European! Ploeggenoot Ton 23e!
Maar hoe zwaar is dit: Bij 25 graden op 10 rondjes van 5km incl vier 180-graden bochten en kinderkopjes, met dit jaar als bonus extreme wind (6 ofzo, megaruk).
(Oh ja, en dan was ben ik eigenlijk al de hele week snotverkouden; maandag en dinsdag kon ik echt niks)
De eerste paar ronden in/bij/vooraan/vlak achter de kopgroep gelopen, maar die liepen zo te jojo-en dat dat ik ze uiteindelijk na 15km bij weer een forse versnelling bewust heb laten gaan, wetende dat de helft zichzelf zou opblazen.
Samen met een Amerikaan die dezelfde strategie had zijn we geleidelijk opgeschoven van plek 18/19 naar plek 5/6. Iedere keer iemand inhalen is dan echt een cadeautje:) Toegegeven: de winnende Amerikaan en 3 Kenianen daarvoor waren gewoon echt te sterk trouwens.
En dan finishen in 3.00.00,0 is ook best knap. Al wilde ik natuurlijk eigenlijk wel tikje sneller, maar who gives a Fuck: 6e op het WK. BAM!”
Henri Thunnissen