{b}Aanloop{eb}
Vanaf begin december ben ik overgestapt op bijna alleen strand-trainingen, dit om zoveel mogelijk voorbereid te zijn op deze nachtloop. Ook probeer ik met zo min mogelijk kleding mijn korte training te doen om goed aan de kou gewend te zijn. Ik heb met Renata afgesproken om de loop samen te gaan doen. Ik heb de 50 km al 1 maal uitgelopen, in 2014. In 2015 moest ik uitstappen bij 25 km. In 2015 liep Renata de 25 km met windkracht 8 tegen. We hebben al eens samen de Amsterdam Marathon gelopen en we lopen ongeveer het zelfde tempo. Samen met Renata heb ik 3 weken voor de loop al de lagune bij Camperduin en het stuk bij Petten bekeken zodat we niet verrast worden in het donker. Weken voor de 22e controleer ik de weersvoorspellingen al. De laatste week gaat de temperatuur nog onder het vriespunt, zou dit nog roet in het eten gaan gooien? Maar net op tijd stijgt de temperatuur weer en zelfs de regen zal na middernacht overgetrokken zijn.
{b}De Nachtloop{eb}
Rond 21:00 uur verzamelen bij Hotel Wienerhof in Den Helder samen met Marcel die vannacht mee gaat. Renata is er ook al bezig met haar voorbereiding. Veel bekende gezichten kom ik tegen zowel onder de lopers als het verzorgingsteam. François is inmiddels al vertrokken nadat hij hier zijn verzorgingspost heeft gehad tijdens zijn 100 mijl – die is vanmiddag om 14:00 bij de noordpier in IJmuiden gestart en heeft al zo’n 60 km gehad. Rond 22:00 vertrekken de lopers van de 100 km en de 75 km en op dat moment is het nog niet helemaal droog. Rond 22:15 kijk ik nog 1 maal buiten rond, het is droog, en ik besluit om zonder regenjasje te starten. Samen met Renata start ik achterin de groep van de 50 km. We lopen op de dijk voor mijn gevoel in de 3e grote groep. Al snel groeit de groep uit tot een man of 12. Een loper met het startnummer 112 doet het meeste kopwerk. Aan het einde van de dijk besluit ik snel het strand op te gaan terwijl velen voor me nog hoog blijven lopen.
{b}Lampjes uit{eb}
Eenmaal op het strand verkies ik de vloedlijn samen met Renata. Velen volgen ons. Het is een leuke groep waarmee we lopen en er wordt veel gekletst. Tot Julianadorp lijkt de wind tegen te staan, maar daarna voel ik het eigenlijk niet meer of de wind is gedraaid naar het westen. Rond Callantsoog komt de maan door, wat een sprookje. Ik loop inmiddels al zonder lampje en vele doen hun lampje ook uit om nog meer van de omgeving te genieten. Vlak daarna is ook de eerste ster te zien. Ik neem af en toe een gelletje en een banaan. We lopen inmiddels al 2 uurtjes, maar de tijd is omgevlogen. Ik laat de groep even los voor een plas pauze, redelijk makkelijk kom ik weer terug bij de groep. Wel zie ik nu dat de loper met 112 die het kopwerk op de dijk deed een stukje achter loopt. Bij Petten kijk ik al uit naar de grote berg waar Rinus moet staan met de verzorgingspost. Omdat het bergduin nog niet in zicht is pak ik toch maar weer drinken uit mijn rugtas. Dan lopen ik en Renata beetje bij beetje bij de groep weg. Misschien wel omdat we de verzorgingspost zien staan. Ook Chris staat hier op het strand, hij zegt dat we even naar boven toe moeten. Op de trap voel ik wel even mijn benen vol lopen. Boven staan Rinus en Linda met de verzorging. Goed geregeld maar we moeten door want ik krijg het koud bij het stil staan.
{b}Langs de Hondsbossche Duinen{eb}
Samen met Renata ga ik het strand weer op. Waar de rest van de groep is weet ik niet. We lopen over het nieuwe strand, voor ons lopen we het ene lichtje naar het andere voorbij. De omstandigheden zijn eigenlijk perfect, 8 graden met volle maan en sterrenhemel. Ik voel me nog steeds sterk en Renata ziet er ook sterk uit. Rond Camperduin staat Marcel vlak voor de lagune. Hier drink ik wat cola en vul mijn bananen en repen aan. Ook sturen we een aantal lopers links langs de lagune. Voorbij de lagune komt een loper met geel jasje bij ons lopen en we kletsen nog steeds heel wat af. Het is nu nog 7 km naar Bergen , dan 5 naar Egmond en dan weer 7 naar Castricum. Het stuk naar Bergen toe is erg taai, het is een beetje een donker gat waar je naar toe loopt. Dan ineens is daar toch het bekende huis wat in de duinen staat. En een grote verrassing: Chris staat hier naast een jeep met een kampvuurtje. We krijgen zelfs thee aangeboden. Geen idee welke mensen hier midden in de nacht een verzorgingspost hebben geregeld maar het is ontzettend leuk. Overigens stonden deze mensen hier in 2014 volgens mij ook al.
{b}De laatste loodjes{eb}
Dan door richting Egmond. Inmiddels beginnen mijn benen een beetje te kraken. De soepele tred is eruit. Ik bedenk me dat de halve JKM nog verder is dan 50 km. Maar de vuurtoren komt dichterbij. Inmiddels wijst Renate mij erop dat ik niet meer zo veel praat. Na de vuurtoren probeer ik De Deining te zien. In de verte zie ik wel IJmuiden liggen. Dan eindelijk zie ik de hoge mast op het strand. Volgens Renata is het nu nog 4 kilometer. Wat een tegenvaller, nog 4km? Wel zie ik de eerste vallende ster. Voor ons loopt een groepje van 5 lopers, maar we komen niet echt dichterbij. Jammer genoeg hebben we vannacht geen zeehond op het strand gezien. Dan eindelijk de Deining inzicht. Maar is het nu nog 2 km of nog maar 500 meter? We blijven hobbelen en net boven de 6 uur lopen we De Deining binnen.
{b}Onze finish{eb}
Niemand te zien?? Weer buiten horen we dat we binnen rechts door een deur moeten. En ja hoor daar zit iedereen. Rinus en Linda ontvangen ons met een medaille. Aan een tafel zit Peter Mooij, hij moet zo direct nog 50 km verder. Ik heb respect voor hem , want ik zou het niet meer kunnen. Renata en ik hebben ons doel gehaald. Binnen even lekker doorwarmen bij de openhaard en wat eten en drinken. Er zitten aardig wat mensen binnen. Peter Mooij vertrekt weer richting de Pierenwaai. Na het nagenieten kleden we ons om voor de terugrit naar huis. Om 6:30 uur schuif ik mijn warme bed in.
Rinus en het Dutch Coast Ultra Team bedankt. Marcel en Chris bedankt voor de ondersteuning en Renata bedankt voor het kletsen onderweg. We hebben het gehaald!!
Groet,
Matthieu Magielsen
(mp.magielsen <> quicknet.nl)