Een zeehond langs de vloedlijn (JKM 60 km)

Verslag van Matthieu Magielsen over de laatste editie van de halve Jan Knippenberg Memorial

Om half acht stappen we uit de auto bij IJmuiden als net het bootje met deelnemers van de hele JKM aanlegt. Deze lopers waaronder François Flisijn hebben vannacht al 65 km afgelegd onder de sterrenhemel. De zon is opgekomen en schijnt al prachtig over het Noordzee Kanaal.

Rond 9 uur staan we in het startvak met een aardig clubje uit Den Helder: Danny Hajos, Ellen Boersma, Renata Vermeulen, Rob Koopmans en ik. We zijn begonnen aan de strandloop naar Den Helder en na een paar honderd meter draaien we rechtsaf het strand op. De wind is in de rug, het strand is hard. Op de vloedlijn zitten tientallen meeuwen en onder onze voeten kraken de scheermesjes (schelpen). Zoveel scheermesjes heb ik nog niet bij elkaar gezien. We kletsen wat en proberen ons tempo te vinden. Mijn benen voelen nog niet helemaal lekker, terwijl ik 3 weken geleden tijdens de laatste 50 km training vleugels had. Maar nog tijd genoeg, dat komt vast nog wel.

Ruim voor op schema komen we aan bij Castricum aan Zee (10 km). Renata en ik gaan daar een strandtent in voor een sanitaire stop. De eigenaar vind het goed als we van het toilet gebruik maken en bij vertrek geef ik hem daarvoor een euro. Snel flesjes bijvullen en richting Bergen aan Zee. Inmiddels lopen Danny en Ellen ergens voor ons. We kletsen wat over hoe zwaar we het hadden toen we hier in januari liepen tijdens de Dutch Ultra Coast by Night. Rond Egmond aan Zee is het lekker druk met toeristen in dikke jassen op het strand. Prachtig om nu in het zonnetje langs de vuurtoren van Egmond te lopen. Ook Bergen aan Zee (22 km) bereiken we ruim binnen ons schema. Even wat eten en drinken en weer door.

Onderweg komen we Danny weer tegen. Dan zien we plots in het zonnetje langs de vloedlijn een zeehond liggen. Even stoppen om mijn telefoon te pakken voor een fotomomentje. Hoe is het mogelijk, het is best druk op het strand maar deze zeehond gaat rustig in de zon liggen om te drogen.

Dan zien we voor ons Rob lopen. Ik maak me een beetje zorgen, zou hij niet te snel lopen? Hij loopt zijn eerste ultra. Voor drinkpost Camperduin moeten we rechts van de lagune het strand af naar de duinvoet toe. We hebben 30 km gelopen in 3 uur 5 minuten. Ruim een kwartier voor op schema.
Ik neem een flesje en een banaan en we lopen het nieuwe strand op. Het zand is zwaar, maar afgelopen winter was het nog slechter te belopen. Rob loopt voor ons uit. Danny en ik zoeken het harde zand op en Renata lijkt al makkelijker te gaan lopen. Bij Petten staan Marcel en Chris, ze zijn onze support. Renata doet haar schoen uit voor een blaar, en even maak ik me zorgen dat ze uit gaat stappen, maar ze plakt er een pleister op en we gaan weer. Vanaf hier fietst Chris met ons mee. We bereiken het marathon punt in 4:24. Hier lopen we Rob ook voorbij. Ik zeg hem dat hij super loopt en zeker de finish gaat halen. Danny zoekt bij Callantsoog een strandtent op voor een stop. Later horen we dat hij hier appelgebak en koffie heeft genomen.

Bij drinkpost Callantsoog zorgt mijn vroegere gymleraar van de Mavo voor de verzorging. Even bijpraten met Cor en weer door. De benen komen moeizaam op gang. Hier lopen ook erg veel toeristen met honden. Chris fietst naast ons, maar komt door het mulle zand vast te zitten en valt om. Zijn voeten zaten nog in het lock systeem van zijn trappers. Ik hoop dat hij niets heeft want dan moeten we stoppen voor eerste hulp. Hij stapt weer op de fiets gelukkig.

Rond Groote Keeten komt Andre bij ons lopen voor support. We kletsen wat en de kilometers vliegen voorbij. Bij Paal 6 is de laatste verzorgingspost, deze wordt gerund door Ben, Nel, Cees en Wia. Vanaf hier is het een thuisloop. Ik hak de afstand in stukjes. Eerst de strandslag bij de Van Foreestweg, dan strandslag Falga, dan 2 km naar strandslag Duinoord. Ondertussen lijkt iedereen op het strand Renata te kennen en we worden links en rechts aangemoedigd. Afslag Donkere Duinen nu, nog 2 km naar de dijk. Op de dijk zakt het tempo eruit. Jan–Willem komt bij ons fietsen en de zoon van Renata ook. Maar hij breekt zijn fietsketting. Ter hoogte van de finish staan mijn vrouw en kinderen en mijn moeder. We moeten nog 500 meter doorlopen. Hier halen we ook Ferry nog in, hij heeft bijna 125 km gelopen. Dan de dijkhelling op. Ik wordt ingehaald door Endy, ook een 125 kilometer loper, maar hij heeft nog een eindsprint. Aan de binnenkant van de dijk nog 500 meter naar de finish. Hand in hand met Renata komen we na 6 uur 27 bij mevrouw Knippenberg aan, die ons feliciteert en een medaille omhangt.

Dit loopje zullen we niet snel meer vergeten, alles is voorspoedig gegaan, ondanks dat ik geen superbenen had. We waren erbij op de laatste editie!
Renata, Chris, Andre, Marcel, organisatie en verzorgingsposten bedankt.
Danny, Rob, François, Geordie en alle andere lopers, gefeliciteerd met de prestatie!

Groeten uit Den Helder,
Matthieu Magielsen
(mp.magielsen <> quicknet.nl)