Nu moet ik echt tot de conclusie komen dat Italiaanse ultratrails en ik geen goede combinatie zijn. De poging om de 4K Alpine Endurance Trail uit te lopen was mijn laatste daad in Italië op trailgebied. Finito.
Na 20 uur rijden met de camper en na heel wat duiten aan tol en brandstof te hebben uitgegeven, waren mijn vrouw en ik op donderdagmorgen op de camperplaats in het Italiaanse dorpje Cogne in de Aosta vallei gearriveerd. Hier zou de start plaatsvinden van de eerste 4K Endurance Trail, de concurrent van de Tor des Geants. De Tor zou de week daarna plaatsvinden; 2 trails van ongeveer 330 km binnen 2 weken in hetzelfde gebied, hoe verzin je het. Na wat info op vrijdagavond konden de 600 atleten op zaterdagmorgen om 9.00 van start gaan. Voor ons 350 km en 25.000 hoogtemeters, een lekker klusje dus.
Op de info-avond was gezegd dat het in de tweede nacht slecht weer zou worden met een koude, harde wind. Extra tweede jack was verplicht en we kregen zelfs ijzertjes mee voor onder onze schoenen. Mijn rugzak was het niet eens met al die bagage, maar na wat proppen en persen ging het er toch allemaal in. De eerste klim liep direct naar 3.300 meter, een lang lint van 29 nationaliteiten kruipt omhoog, aangemoedigd door Italiaanse trailliefhebbers. Ik zie intussen in de verte de camerahelicopter tegen de bergwand hangen. Niet te geloven; ik ben nog niet eens op de helft en de kopgroep dendert de eerste kam al over. Tot mijn verbazing kom ik ook hier de eerste slachtoffers al tegen, al 3 deelnemers met maagproblemen; nog maar 330 km te gaan !! De verzorging vind ik, ik praat voor mijzelf, niet echt optimaal. Veel worst, kaas, koekjes, druiven, etc en voornamelijk cola, sinas en sap als dranken. Niets van sportvoeding en sportdrankjes te bekennen; moest je zelf maar meenemen.
Tijdens de derde afdaling begin ik het lastig te krijgen, omdat dit voor mij nu al te technisch is. Voorzichtig prikkend met mijn stokken kom ik na dik 2 uur veilig in het dal aan. Op weg naar beklimming 4 begin ik mij af te vragen of ik niet met een of andere verkapte wandeltocht van 6 a 7 dagen bezig ben. Niemand, maar dan ook werkelijk niemand loopt nog ergens hard. Zelfs op een vrij vlak stuk over gras richting berg 4 loopt iedereen te wandelen. Op mijn manier hardlopend haal ik al snel 7 atleten in. Een Spaanse deelnemer vertelt mij dat hij niet eens kan hardlopen. Hij doet alleen maar aan Nordic Walking. Berg 4 is 4 km loodrecht omhoog naar 2.850 meter. Na 4 uur zwoegen over stenen en wortels bereik ik de top; loopgemiddelde 1 km per uur. De bergwacht knikt mij toe en ik vraag om een verversing. Ze hebben nog wel een kopje thee, is het antwoord.
Een beetje geïrriteerd giet ik het bakkie naar binnen en begin om 4 uur ’s nachts met de afdaling. Vreselijk! Strompelend en hangend aan touwen en koorden schuif ik de eerste tientallen meters naar beneden. Voorafgaand aan deze trail had ik her en der geïnformeerd over de loopbaarheid van de Tor. Die was goed te doen, was het meest gegeven antwoord. “Het zijn vooral de kilometers en de hoogtemeters die het hem doen”. Ik had zo’n beetje de Swiss Iron Trail in gedachten. Die heeft een goede balans tussen wandel- en looptrajecten. Onder normale omstandigheden kan een gemiddelde trailloper daar vrij redelijk alle afdalingen hardlopend naar beneden komen. Let wel …….. naar beneden. Omhoog hardlopend??? Laat maar. Maar na 81 km van de 4K heb ik dat gevoel niet meer. Dit wordt een, voor mij, gruwelijk lange wandeltocht van zeker 5 a 6 dagen en daar heb ik bar weinig zin in. Aangekomen bij een tussenpost met een voor mij weer matige verzorging besluit ik te vragen aan de organisatie of het parcours zo de komende 270 km door blijft gaan. Ja hoor, is het antwoord; heel veel technisch dus. Helaas, dan is hier mijn startnummer, is mijn antwoord. Stomverbaasd kijken 3 mannen mij aan. Stopt u er dan mee? U ziet er nog prima uit! Ik probeer uit te leggen dat ik hier niet kom voor een wandel/ strompeltocht door de bergen van 350 km. Ik wil ook nog hier en daar eens een beetje kunnen hardlopen.
Nou ja goed, dan geven wij uw nummer door aan de basis, maar u moet wel wachten op de helikopter om u op te pikken en naar het eerstvolgende basisstation te brengen. No way, is mijn antwoord, ik ga hardlopend naar het dal. Not possible, volgens de organisatie. When you want something badly, anything is possible. En zonder op een antwoord te wachten laat ik 3 mannen stomverbaasd achter en verdwijn ik het dal in, alwaar ik een pad vind waarover ik hardlopend naar de provinciale weg naar Aosta kan gaan. Daar word ik 10 km verder op de weg tussen Courmayeur en Aosta door mijn lieftallige eega opgepikt. Afijn, toch nog wat kunnen hollen.
Nu ik eerder dan gepland terug ben van de 4K en ik niet aan mijn trail-kilometers ben toegekomen, moet ik iets anders vinden. Het weekend erop blijkt de P-weg te zijn, een trail/bike weekend in Plettenberg. Ik ben er al eerder geweest en toen beviel het parcours en de sfeer mij heel erg goed. Enorm enthousiaste vrijwilligers en een heel dorp wat zich inzet om hier een leuk weekend van te maken. Mijn vrouw schijft mij in voor de ultratrail van 73 km. Dinsdag vertrekken wij uit Cogne en gaan richting Plettenberg, Sauerland. Het is weer een aardig eind rijden en donderdagmiddag komen we aan. Zaterdag om 7.00 gaat de ultratrail van start. Dit is wel een heel ander terrein en ik heb moeite om na het extreme geklim en geklauter in de bergen, weer te wennen aan een trail waarin veel minder wandelstukken zitten. Onderweg goed geoutilleerde verzorgingsposten, hier wel met sportdrank en -voedsel (hier kan de 4K nog een puntje aan zuigen) en bemand door vele enthousiaste vrijwilligers uitgerust met toeters, bellen en ratels. De finish is midden in het dorp op een podium, waarna je een medaille, een T-shirt en een flink bord prima paste in je handen gedrukt krijgt. En dat alles voor 45 euro. Er is een grote happening van gemaakt, overal terrasjes vol met mensen, feesttenten en muziek. Een feest om binnen te komen en een trail waar ik graag naar toe ga. Veel value voor money en vanuit Nederland goed aan te rijden. Hier kunnen sommige populaire en vaak duurdere trails nog een voorbeeld aan nemen.
See you bij de Pfalztrail,
Hans Lems
(Jlems <> xs4all.nl)