Twee jaar geleden heb ik met veel plezier de UltraTour Leman gelopen. Dat is een loop om het Meer van Genève heen, totaal 176 km. Dit jaar wil ik daar graag weer lopen. Maar omdat het 5 weken voor het EK 24 uur in Albi is, zal een loop van 176 km teveel van het goede zijn. Graag ben ik in Albi in mijn beste vorm. Gelukkig is er ook een mogelijkheid om met een andere persoon de loop in estafette-vorm te lopen. Dat komt mij veel beter uit. Via organisator Jean-Luc Ridet ben ik met Belinda Hall in contact gekomen. Belinda is een Britse die woont en werkt in Genève bij een internationale organisatie.
De loop heeft als basis Villeneuve, de meest oostelijke punt aan het Meer. Daar is de start en finish. En een gymzaal waar overnachting en al het andere noodzakelijke is. Tevens zijn er aardige vrijwilligers die maaltijden, thee en nog veel meer dingen regelen.
Belinda loopt graag het eerste deel. Dat is het zuidelijke stuk, voor ruim de helft in Frankrijk. Door plaatsen als Evian, Thonon en Yvoir. En de promenade van Genève. Na Genève neem ik het over en loop ik over het noordelijke Zwitserse stuk terug naar Villeneuve. Belinda heeft nog nooit een ultra gelopen. In de voorbereiding heeft ze steeds bepaalde etappes gedaan. Ze loopt met loopmaat Ekkehard Ernst. Hij heeft een aantal berglopen tot 120 km gedaan, 10 km/uur. Ekkehard loopt de volle 176 km. Op mijn vraag hoe snel Belinda over het eerste stuk denkt te lopen, zei ze 8 uur (86km). OOOPS dat is snel. Ik heb in ieder geval een indicatie dat ik haar om 15 uur mag aflossen.
Op woensdag 14 september heb ik de trein naar Martigny gepakt, altijd mooi om te treinen in de Zwitserse bergen. Het is daar net zo vochtig heet als in Nederland. Helaas slaat het weer die nacht finaal om. De dagen daarna hebben de bergen de hele tijd in de wolken gelegen. Martigny ligt mooi met bergen aan alle kanten, maar het heeft helaas geen zin naar boven te gaan. Ik heb vrijdag de trein naar Villeneuve gepakt en daar contact gemaakt met Jean-Luc, Belinda en Ekkehard. Die middag is er in de hal een Franstalige presentatie waarin alle lopers worden voorgesteld. Iets van 40 lopers op de 176 km en 2 estafette-duo’s (Belinda en ik vormen hiervan dus het ene duo). Toen ik aan de beurt was, heeft Jean-Luc veel informatie van internet geplukt en over me verteld. Ik hoorde iets van Spartathlon, 24 uur en 48 uur. Belinda en Ekkehard hebben het me later vertaald. Daarna is de pastamaaltijd met veel salade en om 21 uur gaat het licht uit en mogen we slapen. Bijna iedereen moet er zaterdag vroeg uit. Ik ben ook gaan slapen al heb ik zaterdag nog wat tijd, eer ik mag lopen.
Op zaterdag 17 september gaan de lichten om 5 uur aan. Want de Ultratour Leman start om 7 uur. Ik sta rustig op. Ontbijt mee met de lopers. Ondanks dat ze in dit deel van Zwitserland alleen wit brood eten, heeft de organisatie goed stevig brood gevonden. Om 7 uur sta ik bij de start om de lopers aan te moedigen. Daarna heb ik nog wat geslapen en rustig spullen gepakt. Om 10 uur sprak ik met de mensen die in de keuken zijn achtergebleven en ook met wat mensen die een verzorgingspost bemannen (op iedere post staat er iemand die Engels spreekt). Ik vind het heel aardig dat ze nog wat pasta voor me hebben bereid. Minder is dat het de hele ochtend aan het regenen is. Om 12 uur ben ik op de trein naar Genève gestapt, rit van 95 minuten met 1 overstap. In Genève was het lastig om de post in Bellevue te vinden. Niemand daar weet waar Bellevue ligt. Ondertussen bel ik met de mensen op één verzorgingspost voor Genève. Jean-Luc heeft me verteld dat ze op alle posten noteren hoe laat ieder voorbij komt. Hier hoor ik dat Belinda en Ekkehard samen lopen en precies op schema liggen voor 8 uur. Gelukkig sta ik op tijd op de post in Bellevue. Kleed me om, laat mijn dropbag achter op de post. Op de post spreek ik nog even met Puneeta. Zij is net als ik lid van het Sri Chinmoy Marathon Team en zij is vandaag vrijwilliger op deze post.
En ja hoor! Om 15 uur precies komen Ekkehard en Belinda binnen. Ze zijn de koplopers. Ik vraag Belinda nog even hoe het is gegaan. Ze zei dat ik gelijk moest gaan, want we moeten de relay winnen (alsof het op die paar minuten gaat aankomen en het andere estafette-team pal achter ons loopt). Ekkehard neemt op de post een langere pauze en nuttigt een maaltijd. Nu ben ik koploper. Er is regen aangekondigd, maar het is nog net droog. Ik wil de eerste helft iets harder lopen, want over 5 uur wordt het donker. Mijn tempo ligt boven de 10 per uur. Ik loop langs een drukke weg. Soms is er een fietspad, dan verdwijnt ie plotseling weer. Komisch. Ik heb een kopie van het roadbook in mijn broekzak (in het Frans, maar ik kan alles vertalen). Eerst wat kleinere dorpjes. Na 15 km lopen kom ik in de eerste grote plaats; Nyon. De grootste bekendheid hier is het hoofdkantoor van de UEFA (waar Michael van Praag een paar dagen eerder is verslagen door zijn Sloveense uitdager). Nyon zelf heeft een mooi kasteel en wij lopen nog een stukje over de promenade. Hier staat een helper van Ekkehard me aan te moedigen. Even later na 22 km staat de eerste verzorging. Ik ben er om 17.15 uur. 2 jaar geleden was dit het punt, waar ik in het donker verder moest. Ik eet en drink rustig en blijf er 5 minuten. Net als ik weer verder ga, zie ik achter me Ekkehard aankomen; hij mag nu nog even pauze op de post maken.
Het volgende dorp is Rolle en voorbij dit dorp gaan we linksaf omhoog. Boven is er een mooi uitzicht over het Meer. Nog steeds is het net droog. Daarna een goede afdaling en lopen we over kleine paadjes direct langs het Meer. Gevolgd door een paar mooie rustige dorpjes. Na 40 km in St. Prex de volgende verzorging. Hier pak ik wat uit de dropbag die ik daar heb klaarliggen, oa lichtgevende kleding. Na een paar minuten arriveert Ekkehard al. Als ik weer verder ga, weet ik al dat ik tijd ga verliezen, want het wordt nu donker en de lichtjes moeten worden aangebracht. Ook de koplamp ben ik vergeten strak te zetten. Bij een volgende loop kan ik de koplamp beter voor de start strak zetten.
Even voor Lausanne is een groot donker park. Hier is weinig markering, maar je hoeft alleen maar het Meer aan je rechterhand te houden. Wel een heel leuk stuk. Je mag overigens ook langs de verlichte weg lopen. In Lausanne koop ik in een kraampje een flesje Rivella. Had ik net even nodig. Ik voel me minder en heb minder energie. Het blijkt ook, want even later komt Ekkehard erbij. Ook hij heeft een dip, dat mag na 145 km. We lopen samen een stuk door. Even gezellig, want ook zijn fietsbegeleider en een helper in auto zijn erbij. En zo komen we bij de laatste post in Cully, 66 km. Hier staat ook Jean-Luc die me cola geeft. Hoewel ik er geen liefhebber van ben, is het toch een goede oppepper. Ik maak uitvoerig gebruik van deze post.
Ekkehard gaat iets eerder weg, kan ik begrijpen. Ik loop het laatste stuk toch liever in mijn eigen tempo. Bovendien ken ik dit stuk nog goed van 2 jaar geleden. Eerst een mooi stuk langs een donkere weg, die vrij stil is. Mooi uitzicht over het Meer en zowaar zie ik vanuit de wolken iets van de maan.
Volgende dorp is Vevey. Hier lopen om 23 uur nog veel mensen over straat. Vevey is bekend om 2 dingen die eigenlijk tegengesteld zijn. Dit is het dorp waar Charly Chaplin zijn laatste dagen heeft gewoond, nadat hij uit de VS is vertrokken vanwege vermeende communistische sympathieën. De acteur is natuurlijk wereldberoemd van de films waarin hij de arbeider in de fabriek speelt. Maar uitgerekend één der grootste multinationals ter wereld is ook in dit dorp gevestigd: Nestlé. Komisch contrast.
De volgende plaats is wereldberoemd in de muziek: Montreux. Internationaal en behoorlijk sjiek. Gelukkig lopen we de 7 km over de promenade. Die is mooi, rustig en bloemrijk. Na Montreux zit de ronde er bijna op. Eerst nog het donkere spook-kasteel van Chillon en daarna komt Villeneuve. Ik tel het aantal kilometers af en snel ben ik bij de finish. 89 km in 9 uur 55 minuten. 1 uur ’s nachts. Ik finish voldaan en ik zie Ekkehard staan die met 17 uur 51 de 176 km heeft gewonnen. Zowel Ekkehard als Belinda hebben goed getraind en waar gemaakt dat ze deze grotere afstand kunnen voltooien. Niet lang na ons komt Loïc Dupont binnen. Hij wordt tweede in 18.19 uur. Ik denk dat hij ons het hele stuk op de hielen heeft gezeten.
Het zal nog 11 uur duren voor de laatste loper binnen is. En in die tijd is er op zondagmorgen helaas opnieuw langdurige neerslag. Na afloop rij ik met Ekkehard mee naar Genève, waar vandaan ik naar Nederland ben teruggevlogen.
Deze loop is een leuke voorbereiding geweest voor de 24 uur in Albi. Ik kom nog een keer terug voor die hele ronde. Het blijft me plezier geven hier rond te rennen. Website: http://lulu4you.blogvie.com/category/ultratour-du-leman/
Nitish
(nitishz <> zoho.com)