Bazel

Nitish Zuidema deed mee aan de 12 uur in Bazel: “De 12 uur begint middernacht en eindigt dus om 12 uur ’s middags. Het is een nachtloop en er wordt gelopen tijdens de 12 koudste uren van een etmaal.”

Ieder jaar rond de tijd van de IJsheiligen organiseert de Zwitserse tak van het Sri Chinmoy Marathon Team de Sri Chinmoy 24 uur en Sri Chinmoy 12 uur. Dit jaar is dat in het weekend van 13 en 14 mei. Ik loop de 12 uur als voorbereiding op het WK in Belfast 7 weken later. De 12 uur begint middernacht en eindigt dus om 12 uur ’s middags. Het is een nachtloop en er wordt gelopen tijdens de 12 koudste uren van een etmaal.

Ik heb getwijfeld of ik moest gaan. Dit omdat mijn vader ziek op de IC ligt. Gelukkig is er vooruitgang in de situatie en mijn vader en moeder willen dat ik gewoon ga. Ik zal de telefoon bij de hand houden en tijdens de loop afgeven aan de organisatie, zodat ze me gelijk op de hoogte kunnen brengen igv calamiteit.

Op vrijdag 12 mei pak ik de trein naar Bazel. Let op: de Nederlandse spelwijze is BaZel met een Z. De Duitsers en Engelsen zeggen BaSel. En de Fransen zeggen Bale. Zie ook: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bazel_(Zwitserland)
Utrecht – Bazel is een makkelijke en relaxte treinverbinding van slechts 6 uur. Vanaf station Bazel wandel ik naar het St. Jacobspark waar de loop wordt gehouden. Het is een groot (sport)park, waar veel sporten worden gedaan. Oa FC Bazel en ijshockey. Ik ontmoet organisator Kanai en de eerste vrienden van het Sri Chinmoy Marathon Team. Daarna ga ik wat in de zon zitten en ervan genieten, want dit heb ik de laatste tijd gemist.

’s Avonds ga ik vroeg naar bed. Is ook nodig, want ik heb de laatste weinig geslapen. In de nabijgelegen schuilkelders staan er een 100-tal stapelbedden gereed. Op vrijdagavond is het er nog heerlijk rustig.

Na een lange nachtrust sta ik op en kijk ik naar het weer. De voorspelling is dat er ieder moment ergens een onweersbui kan vallen. Als we pech hebben, gaat het precies hier loos. Maar zaterdag blijkt een gewone droge en zonnige dag te zijn. En daar in Zwitserland is dat zonnetje wel iets sterker. Ik eet mee met de 3 goede maaltijden die er voor ongeveer 200 mensen worden gekookt. Wat een aantal, wat een organisatie. Meer mensen van het Sri Chinmoy Marathon Team komen. Zürich telt ongeveer 100 mensen.

Om 12 uur ’s middags gaan er 53 mensen van start op de Sri Chinmoy 24 uur. Er lopen dit weekend lopers uit 24 verschillende landen. Er staan 2 Nederlanders op de startlijst, maar die zijn allebei niet komen opdagen. België wordt vertegenwoordigd door Jan Spitael en David Van Den Bossche. Jan wordt begeleid door Lien en David door Veronique, hun hond en Paul Beckers. Jawel de oud Wereldkampioen en tweevoudig Europees kampioen 24 uur is meegekomen naar Bazel. Paul Beckers heeft in 1999 in Keulen het wereldrecord 48 uur gebroken met een gedenkwaardig aantal van 410 km. Voor mij ook een memorabele loop, want ik liep toen mijn allereerste 24 uur.

De rondes zijn slechts 1,101 km lang en ze worden gelopen met een chip. Kanai zal me later vertellen dat we nu eenmaal met de tijd moeten meegaan. Daarnaast worden de rondes ook handmatig geteld. Handmatig was met pen en papier, maar gaat nu met een druk op een smartphone. De smartphone is zodanig geprepareerd dat het scherm niet op de standby-stand kan springen. Daarnaast zitten de telling-captains. En die hebben de meest intensieve taak. Harkara heeft een speciaal programma gemaakt, waarin de telling-captain kan zien of de counters en de chip dezelfde informatie afgeven. Daarmee krijgt hij heel veel input in korte tijd. De telling is de hele 24 uur zonder problemen verlopen.

Jan Spitael had in eerdere lopen problemen met zijn chip gehad. Hij gaat dit weekend voor een directe plaatsing voor de Spartathlon; 100 mijl in 16:45 of 216 km binnen 24 uur. Uit voorzorg schreeuwt hij iedere ronde zijn nummer “FIFTY-THREE”, number of the Beast. Heel het St. Jacobspark weet zijn nummer. Gelukkig is het ook met nr. 53 allemaal goed verlopen.

Zelf heb ik de eerste 12 uur niets te doen. In het verleden kon ik meetellen, maar er zijn minder tellers nodig en alle telplaatsen waren al vergeven. Ik breng de dag door met wat lezen, praten met de helpers en de stretch-oefeningen met dynaband die ik van coach Ann Zonneveld heb gekregen. Om 8 uur pak ik nog een uurtje slaap in de schuilkelder, waarna ik mijn spullen ga organiseren voor mijn 12 uurtje.

Als ik wakker word en ik om 11 uur de schuilkelder uitloop krijg ik een hele stapel SMS-jes. Oa van Belinda Hall die meldt dat ze haar 50 km in Biel vandaag gewonnen heeft in 3:51; Parkoers-record, en tweede overal. Ik wist dat ze het kon. Belinda kennen we van Texel, waar ze de 60 km heeft gewonnen. Andere SMS-jes zijn ter aanmoediging en vriend Kees komt met het weerbericht. Nog steeds kan er ieder moment een onweersbui vallen.

Om middernacht zie ik dat zowel Jan als David meer dan 120 km hebben. Zij gaan allebei de limiet voor directe plaatsing voor de Spartathlon halen. Op de deelnemerslijst voor de Sri Chinmoy 12 uur zie ik dat er 3 sterke loopsters aan de start staan: Julia Fatton, Antje Schuhaj en Denise Zimmermann; volgens mij willen ze allen een mooie 12 uur lopen ter voorbereiding op Belfast.
Ik begin heel rustig in mijn eigen tempo. Het eerste uur blijk ik langzamer te lopen dan mijn gemiddelde tempo in de gehele 12 uur. Wow als dat beheerst lopen is, dan weet ik het ook niet meer. Onderweg word ik aangemoedigd door Gunthita die met haar groep hele mooie bhajan-songs zingen. Aan de andere kant worden we aangemoedigd door de lokale Bazelse loopgroep met een radio vol rock en trash.

Vergeleken met de vorige keren dat ik hier heb gelopen is er een klein stukje van de ronde afgegaan. Hierdoor is de ronde 40 meter korter geworden. We lopen nu een rechthoek; 4 bochten van 90 graden en verder immer gerade aus. Er wordt niet van richting gewisseld. Omdat het niet door de lopers wordt gewaardeerd en het ook nog tot chaotische situaties kan leiden. In het midden staan er een aantal voetbalvelden en langs de ronde staat een heg van 1 meter hoogte.

Na 3 uur lopen heb ik 29.5 km. Onderweg pak ik iedere 2 rondes steeds iets anders: Gemberdrank, Chi, bouillon, sinaasappelsap, iso en daarbij wat brood, fruit, tomaat, zoutjes en veel aardappel. We mogen ons gelukkig prijzen dat het een rustige ietwat bewolkte nacht is. Geen neerslag en niet koud. (+10 graden). Wel verwissel ik het natte oranje shirt in een rood shirt. Kleurt leuk bij mijn rode broek. Bevriend 24 uur loper Pushkar vergelijkt me met een stoplicht. Dan is dit het enige rode licht in Zwitserland waarvoor niet hoeft te worden gewacht. Pushkar en ik kennen elkaar al langer; we hebben al menig duurloop samen gemaakt. In de Belgische tent zit alleen Paul Beckers die me goed aanspoort. Ik krijg gelukkig ook goedkeuring als ik even wandel.

Halverwege staat de teller op 57.7 km. Het is 6 uur ’s ochtends en het is licht geworden. Nu zakken de ronden-tijden en loop ik dus sneller. Oops in het achtste uur 11 km. Ik schrik ervan en ik voel me verzuren. Nu is het uitkijken, want het wordt snel warmer. Lekker zonnetje

En na 9 uur 88 km, plek 6. Ik pak iedere ronde vocht en ik probeer er iets bij te eten. Chi en karamalz neem ik vaker. Cola is niet nodig en eerlijk gezegd overbodig. De singers moedigen me aan; de tellers ook. Ik kan gelukkig makkelijk en met plezier doorrennen. En ik word weer eens ingehaald door de Duitse Julia Fatton. Kampioen stabiel-tempo lopen. We praten met elkaar in 3 verschillende talen, komisch. Het is verwarrend voor haar dat ik steeds in een ander kleur shirt loop; nu in het blauw. Ze wint met 124 km, eenvoudig gelopen.

In het laatste uur kan ik nog wat aanzetten met als resultaat dat ik Andreas Perracini nog inhaal. Ik weet niet wie van de lopers hij is. Iedere ronde tel ik de tijd af. En zo kom ik tot een PR van 117.638 km. Met een mooie negative split van 2 km. Vijfde plek overall en jawel: Eerste plek in de categorie 50+ Die eerste plek omdat ik op het eind Andreas nog had ingehaald. En dat terwijl ik op 23 augustus pas echt 50 jaar wordt. Maar in Zwitserland (en ook Duitsland en Oostenrijk) telt alleen het geboortejaar.
Deze loop is mijn 249ste (ultra)marathon. Moet nog gaan kijken waar nr 250 gaat komen.

De Sri Chinmoy 12 uur wordt gewonnen door Samuel Wings met een hoog aantal van 140,270 km.
De Sri Chinmoy 24 uur wordt gewonnen door Maic Seegel met 241,276 km. Voor David Van den Bossche met 232,8 km en Jan Spitael met 225,9 km. Beste dame is Fabienne Gehin met 186 km.

Een seconde na de toeter ter afsluiting van de Sri Chinmoy 24 en 12 uur knalt er een onweersbui van 30 minuten los. We hebben echt geluk gehad dat we het droog hebben gehouden. Onder een tent kan ik rustig de bui bekijken. En tevreden zijn over deze perfect gelopen race. Ben nu gereed voor Belfast. Kijk er naar uit om daar in het oranje te lopen.

Na afloop verblijf ik nog 2 dagen bij organisator Kanai. Hij vertelt me zijn ervaringen van deze editie. Die in vele opzichten perfect is gelopen. Op maandag bezoek ik in Zürich nog onze tofufabriek, een restaurant en ik beklim de ütliberg vanwaar ik de besneeuwde bergtoppen van de Alpen kan zien. Op dinsdag vlieg ik weer terug naar NL.

In 2018 heeft de loop een speciale editie. De Sri Chinmoy 24 en 12 uur bestaat dan 30 jaar!!!

Website met uitslag:
https://ch.srichinmoyraces.org/self-transcendence-1224-stunden-lauf-basel

Foto’s komen nog

Nitish Zuidema