De doelstelling volgende maand mijn 200ste finish op een marathon en ultra te volbrengen vordert gestaag. Eerlijkshalve moet ik wel bekennen dat mijn linker achillespees niet bepaald happy meer is. Te dikke pees met als gevolg veel op de hak lopen.
Maar niet getreurd. Weer drie keer gefinisht na de marathon in Eindhoven.
De eerste finish na Eindhoven was in Barchem. Een thuiswedstrijd voor me. De start is op de Lochemse berg. De eerste tien kilometer lopen we op de Berg. Het parkoers is gewijzigd t.o.v. de eerste edities. Nu mogen degene die van een trail houden, langer genieten. Vervolgens lopen we richting de prachtig natuur in de nabije omgeving van Vorden. De laatste twee keer heb ik gezegd hier niet meer te starten omdat ik weinig zie. Deze keer draag ik een bril. Al snel loop ik in de achterhoede met als gevolg dat een paar fietsers me begeleiden. De dame is wel erg enthousiast. Al haar blessures zijn me inmiddels bekend en dat ze een te laag suikergehalte had. Gelukkig kan ik een paar lopers passeren zodat ik in alle rust kan genieten van de omgeving. De laatste kilometers zijn niet echt gemakkelijk omdat deze weer op de Lochemse berg zijn. Fijn gefinisht te zijn omdat ik er vooraf als een berg tegenop zag. Oh ja deze marathon verdient meerdere deelnemers op de marathon.
De week er op staat de Balloerveldmarathon op het programma. De marathon is niet uitgezet. Gelukkig krijg ik van de organisatie een GPS ter beschikking. De benen voelen niet lekker aan. De eerste van vier lussen loop ik achter een paar man. De tweede ronde is heel bijzonder. Sowieso een mooie ronde waar we o.a. langs een schaapskooi en een hunnebed lopen. De derde lus is ook bijzonder omdat ik nogmaals de tweede lus voor een groot deel afleg. Waarom? Omdat ik na de schaapskooi richting fietsknooppunt 67 had moeten lopen maar het pad rechts volgde. Het telefoongesprek met Ronald biedt geen soelaas. Ronald vraag waar ik ben. Tja ergens op een fietspad tussen Rolde en Barlo. En er staat een oude man naast me. Hij is uit zijn huis gekomen omdat ik stil stond. Hij vraagt of ik een lekke band heb. Nee omdat ik geen fiets bij me heb maar met de benenwagen ben. Hij vraagt nog waar ik vandaan kom. Eigenlijk heb ik wel andere dingen aan mijn kop maar antwoordt uit de Achterhoek, dichtbij Borculo. De man is al een beetje op leeftijd. En zegt dat ie in Sibculo geschilderd heeft. Ik ga er niet verder op in en zeg dat ik verder moet.
Vervolgens loop ik op een weg waar een fietspad langskomt. Verrek ik zie lopers die me tegemoet komen. Fijn een teken van leven te zien. Ik loop veel te veel kilometers. Toen ik Ronald belde gaf hij me aan naar het 26 kilometer punt te lopen maar ik was al bijna drie uur en een kwartier onderweg. Nou dan hoef ik toch niets meer uit te leggen.
Na de schaapskooi voor de tweede keer gepasseerd te zijn, zie ik de twee lopers die 1 tot twee kilometer voor me liepen.
Uiteindelijk finish ik toch.
Oh ja en we hebben vandaag mazzel gehad omdat er niet teveel regen is gevallen.
Inderdaad eindtijden heb ik bovenstaande marathons niet vermeld. Ik zie het als trainingen.
Vandaag staat de marathon in Etten Leur op het programma. Even terug in de tijd. 25 oktober 1991 (inderdaad 16 jaar geleden) liep ik mijn derde marathon. Na mijn debuut op de marathon in Enschede in 1990 wilde ik in Etten Leur mijn p.r. aanscherpen met een eindtijd onder de drie uur. In 1990 leefde ik nogal bourgondisch waar een biertje sowieso bij hoorde. Om het doel onder de drie uur te finishen te realiseren nam ik de beslissing de alcohol voor minimaal een aar te laten staan. Dan zou het toch moeten lukken. De eerste 1/2 marathon verliep prima in Etten Leur. Een hoge 1 uur en 19 minuten. Uiteindelijk liep ik er een p.r.. Echter slechts twee secondes sneller dan een jaar er voor. Ik was er klaar mee en zat na afloop ‘-s avonds in de plaatselijke kroeg met een paar stijve poten een paar biertjes te drinken. Ik was er helemaal klaar mee. Vervolgens heb ik ruim tien jaar geen marathon meer gelopen.
Etten Leur was vandaag mijn derde deelname in Brabant. Vorig jaar verliep naar tevredenheid en dit jaar nog beter. Zelfs met een negativ split. Er stond wat wind en er viel wat regen maar het had veel slechter gekund. Het viel mij mee. Daarnaast scheen de zon regelmatig. Wat ik ook als prettig heb ervaren dat de start niet zo akelig vroeg in de morgen is. Starttijd 11.45 uur. Naast het feit dat ik geen vroege vogel ben, vind ik het ook niet prettig om in het weekend om 06:00 uur op te staan om ergens een marathon te lopen.
Deze marathon wil ik mijn eigen tempo lopen. Me niet laten gek maken door anderen zoals in Eindhoven recent. De achillespees heeft geen keus en moet met de rest van het lichaam mee. De eerste kilometers lopen we door Etten Leur en vervolgens naar het buitengebied. Het tempo voelt goed. Elke vijf kilometer sportdrank (van goede kwaliteit aangeboden door de organisatie) gedronken. De bananen waren niet zo keutterig (is Achterhoeks voor klein) zoals in Eindhoven. En de schil zat er nog om. Doorkomst na de 1/2 marathon in 02:03:45. Vervolgens haal ik een paar lopers in tussen de 22 en 25 kilometer waarna er nog meerderen volgden. Ik wil niet forceren maar een tempo lopen wat bij mijn mogelijkheden op dit moment past zodat ik niet zoals in Eindhoven de laatste zeven kilometer het wel goed vind omdat mijn fysiek een duidelijk signaal afgeeft. Uiteindelijk finish ik volgens de uitslagenlijst in 04:06:10. Prima en tevreden.
En nu maar hopen (wellicht tegen beter weten in) dat die achillespees morgen niet protesteert en volgende weekend mee wil. Moet toch goedkomen?!
Sportieve groet,
Henk Harenberg