We hebben dit jaar al weer heel wat gelopen, af en toe doen we er eens een speciale marathon bij, ooit liep ik eens de Berenloop op Terschelling en hield er zo een fijne ervaring aan over dat deze zeker nog eens op de kalender moest staan.
In 2013 was het dan zover, Gust De Keyser ging op pensioen en we vonden dit wel een leuk geschenk voor hem, we zouden alles voor hem regelen en hadden een huisje gevonden dicht tegen de start net zoals mijn eerste deelname. Helaas hebben toen de weergoden anders beslist en moest de organisatie beslissen om de marathon niet te laten doorgaan, begrijpbaar met de stormen die er toen waren maar toch een hele ontgoocheling voor ons.
In 2017 komt het er dan eindelijk nog eens van, Dee en ik schrijven ons in voor de marathon en Rudy Sol ziet het ook wel zitten om eens op een eiland te lopen. Gust die kon spijtig genoeg niet dit weekend. Spijtig genoeg laat Rudy weten dat hij niet kan meegaan en vinden we iemand anders op de valreep, twee dagen voor de marathon zegt die persoon ook af en toen stonden we daar met een ticket teveel. Zaterdag rond 12u bel ik Gust, “ Hallo Gust, rond hoe laat halen we u op morgen?” … “ euh, morgen?” .. even het verhaal delen en Gust besluit om deze kans niet te laten liggen. Het avontuur ligt voor onze voeten.
Zondagmorgen, 03u45′ die wekker, als Zombies strompelen we door het huis, gelukkig is Halloween nog maar net voorbij en vallen we nog niet echt op. Om 05u15′ staan we bij Gust en kunnen we beginnen aan onze reis naar Harlingen waar we de boot moeten nemen. Na bijna 4u rijden zoeken we parking, alles wat dicht tegen ‘rederij Doeksen’ ligt is al volzet, Dee en Gust gaan met onze bagage al naar binnen en ik begeef mij naar de parking die wat kilometers verderop ligt, gelukkig zijn er pendelbusjes en staan we allemaal op tijd aan te schuiven om op de boot te gaan.
We zetten ons eerst op het bovenste dek, zalig al die meeuwen rond ons, de ijzige wind, het land is steeds kleiner en al gauw zien we niets dan water. Omdat we zoals steeds heel veel te vertellen hebben gaat de tijd enorm snel voorbij en staan we voor we het weten met onze voeten op het eiland ontvangen door een leuke fanfare.
Als je alles de dag zelf doet is het een tornado om alles rond te krijgen, maar het staat hier allemaal netjes aangeduid zodat alles voor zich spreekt.
Gust zijn naam laten registreren verloopt heel vlotjes. De kleedkamers voor de dames zijn verder dan we dachten en na een kilometer besluiten we van ons langst de weg om te kleden en snel terug te gaan, nog even naar toilet, bagage afleveren en we zijn er klaar voor.
De sfeer is hier echt top, alle mensen op het eiland leven mee en wie kan zet zijn beren buiten 🙂 We moeten één ronde afleggen en ongeveer om de 6km is er bevoorrading. Bij de start gaat Gust er al snel vandoor en ik besluit om Dee te helpen vandaag. We gaan voor 4u45′, zo kunnen we extra lang genieten van ons loopje.
Wie hier niet gelopen heeft moet het echt eens doen, het eiland zelf brengt zo een rust, en overal staan wel mensen om aan te moedigen. In begin zit de bezemwagen nog achter ons, twee grote beren zijn er aan vastgebonden maar deze zien we liever niet te lang achter ons. De eerste kilometers lopen we wat meer tussen de huizen maar al gauw zitten we in de mooie open vlakte, af en toe de klok in de gaten houden maar we lopen perfect op schema, Dee heeft een goede dag en omdat we zo vlak lopen sluiten er wat mensen bij ons aan.
Na een km of 18 krijgen we een regenbui maar het valt goed mee en is maar van korte duur, de wind is wel meer komen opzetten en het groepje blijft mooi achter mij lopen. De bevoorrading is ook dik in orde, we proberen toch niet te lang aan de post te blijven om niet uit ons ritme te geraken, ook al is het leuk om samen met de andere kinderen met de sponsen te spelen.
Ondertussen lopen we door de duinen maar wel op goed begaanbare paden, zalig lopen hier, het parcours is eigenlijk heel afwisselend en nooit lange saaie stukken. Het is geweldig dat zelfs op de verste uithoeken supporters staan om ons vooruit te schreeuwen..
Na km 32 ergens mogen we een klein stukje op het strand, echt moeilijk ligt het zand er niet bij en voor we het weten is het ook voorbij, gelukkig nam ik nog de tijd om wat mooie foto’s te maken, enkele foto’s hier https://photos.app.goo.gl/tuWc9F7XnlKjlzJg1
Omdat we nog steeds hetzelfde tempo lopen hebben we al heel wat deelnemers kunnen inhalen, het begint ondertussen al wat te schemeren en in de verte komen terug donkere wolken aan. Het binnenlopen in het dorp is geweldig, zoveel mensen die staan te juichen, in de verte zien we de aankomst, nog een lange rode loper en we hebben het weer eens geflikt! 4u45’50 nettotijd.
We krijgen nog een mooie medaille en t’shirt en begeven ons zo snel mogelijk naar de bagage waar we met Gust hadden afgesproken, op de weg naar onze bagage begint het plots heel hard te hagelen, gelukkig hebben we dit niet over ons gekregen al lopend.. De mensen zijn hier zo vriendelijk dat we ons hier aan de bagageruimte even mogen omkleden en de hele weg naar de kleedkamers niet hoeven te doen. Gust was tien minuten voor ons binnen en heeft er blijkbaar even hard van genoten! Hij mag eindelijk echt op pensioen nu 😉
Onze boot is pas om 21u15 dus hebben we nog tijd voor een hapje in een gezellige eettent waar we enorm leuke mensen leren kennen. Ook op de boot ging de tijd zo snel omdat we aan de praat raakten met een leuk koppel.
Terugrijden was enorm vermoeiend omdat het heel de tijd regende, pas om 2u30′ waren we terug thuis, enorm vermoeid maar heel voldaan. We hebben er geen spijt van gehad! De Berenloop op Terschelling moet je echt eens gedaan hebben, de organisatie is echt top en het is zo één van die marathons die steeds fris in uw geheugen blijven. Maar volgende keer maken we er toch een weekendje van want dit was echt wel een lange dag. Hop naar de volgende, nog een marathon of zes en het loopjaar zit er voor ons weer eens op!
Paul van Hiel