Afgelopen week lag het inschrijfformulier voor de marathon van Antwerpen op de mat. Wat zeg ik twee! enveloppen werden er gespendeerd om ondergetekende uit te nodigen weer eens een rondje door de Antwerpse binnen stad te banjeren.
De eerste envelop, een algemene brief en inschrijfformulier, maar de tweede een persoonlijke uitnodiging. Hoewel… “Beste tom, wat was het weer een wedstrijd dit jaar…” Oh, nee, sorry dat was de standaard brief van de Leiden marathon. Antwerpen deed het iets minder gemaakt en begint met “Beste atleet”
Maar goed, dan komt het…
“Gezien Uw uitstekende prestatie vorig jaar”. Krijg nou wat, denk ik nog, zouden ze er in Antwerpen echt iets van snappen. Zou dat een wedstrijd zijn waar het gaat om de atleet en niet om de centjes. Een wedstrijd waar de prestatie van sukkel die bijna drie uur over 42,2 km (was trouwens vorig jaar puntje van discussie) doet goed genoeg bevonden wordt om een extra briefje aan te wijden.
Maar goed, er is meer…
“ hebben wij een aparte startbox voor de snellere atleten” Nou,nou snel. Overdrijven is ook een vak. Tegen de tijd dat ik bij de eerste bocht ben zie ik de kop al niet meer.
Maar goed, verder…
“willen wij U uitnodigen “ dat klinkt heel aantrekkelijk natuurlijk. Goh, ik ben vereerd, een uitnodiging voor een marathon. Er blijkt ook een aparte folder bijgevoegd compleet met een persoonlijke naamsticker. Dan hoeft je de hele riedel niet in te vullen en kun je het foldertje zo op de bus doen.Alleen jammer dat ik dit jaar niet kan op die dag, heel aardig initiatief.
Maar goed… we zijn er nog niet…
Ik lees nog een keer de brief door en pak de brochure met inschrijfformulier. En dan valt het me op. Jawel, zie ommezijde. Ha! Niks uitnodiging, ja zo wil ik ook wel iedere loper op mijn feestje uitnodigen. De inschrijving kost gewoon vijfentwintig euro. Dus niks uitnodiging, gewoon dokken. Je mag alleen vooraan starten, ook leuk.
Maar goed, de klapper…
Op de volgende regel valt mijn oog op het woord “Buitenlanders”, dat ben ik. In Antwerpen ben ik geen Belg of Nederlander maar een rasechte buitenlander, dus moet ik in plaats van vijfentwintig euro ZEVENENDERTIG EURO betalen om te mogen lopen. Iemand uitnodigen en vervolgens laten betalen is al grof, maar iemand die van over de grens komt 50% meer laten betalen riekt naar discriminatie. Zijn ze in Antwerpen helemaal van de pot gevallen! – hm, klinkt voor geen meter, thuis zeggen we “van de pot gepleurd”, maar dat staat niet netjes zegt m’n moeder -.
Zevenendertig euro waar halen ze de moed vandaan. En dit is nog voorinschrijving! Vorig jaar schrok ik me al de beroerte van het na inschrijf tarief van fl. 80,00. Kun je nagaan wat je dit jaar moet betalen om als alochtoon op de dag van de wedstrijd in te schrijven. Of zouden ze er van uitgaan dat buitenlanders niet vooraf kunnen betalen…
Toegegeven ik ga wel naar Zwitserland om voor 100 Franken – Zwitserse wel te verstaan – tegen zo’n heuvel op te lopen (Hoewel ze zelfs daar quantum korting geven en geen onderscheid maken). Maar dan krijg je ook wel iets meer dan een stadsmarathon en een medaille die al roest in de folder.
Misschien wordt het toch eens tijd om wedstrijden welke niet de sport maar puur de centen als doel hebben te mijden en de leuke kleine lopen, waar de vrijwilligers zich uit de naad werken, te bedelen met de aandacht en inschrijvingen die ze verdienen.
Tom Hendriks – Ultraned –